دنیای خاکستری تنهایی اَم...

مـادر... سَلامـــ...

نامـہ اے را ڪِـہ بــَر روے گلبــَرگ هایے اَز دلـــتنگے نوشتَمـــ در سڪُوتے زیــبا آب بــُرد...

مـَטּ خــُدا را نَقاشے ڪَردمـــ مـادر...

خــُدا بـہ شِڪل ِ بـُوسـہ هاے تـو بــَر پیـشانے مـَטּ بـُود...

مـادر... مـَטּ اَز آלּ آخـــریـטּ بـَدرقـہ اَت تا پـُشت ِ دیـــوار ِ بیڪَسے نوشتَمـــ و بُغـض ڪَردمـــ...

مـادر... دَر ایـטּ سُوے بیخـــوابے...

مـَטּ هــَر شَب پــُر نـُورتـــَریـטּ ستــ✩ـاره‌ را تـو مے بینَمـــ...

شنیـــده اَمـــ ڪُولـہ بار دُوراלּ ڪُودڪے مـــَـرا سنگ ِ صبــُور خـویش ڪَرده اے مـادر...

مـَטּ همــ دَر آלּ آیینـہ ڪِـہ دادے یـــادگارے ،

دَر آלּ هــَر شَب تصـــویــرے اَز تـَبسمـــ ِ تـو را مے بینَمـــ...

مـادر...

اے زیــباتــَریـטּ اِحساس ،

قـَشنگتــَریـטּ بنَفشـہ ،

ستــ✩ـاره‌ اَمـــ را چنــدیست گــُم ڪَرده اَمـــ...



مـادر...

اگــَـر نـَباشے

دلـــ َم ڪِـہ هیـــــچ ،

دُنـیا هَمــ تــَنگ مے شَود...