تار و پود روح مادر را از مهربانی بافته اند...

مـادر... سَلامـــ...

نامـہ اے را ڪِـہ بــَر روے گلبــَرگ هایے اَز دلـــتنگے نوشتَمـــ در سڪُوتے زیــبا آب بــُرد...

مـَטּ خــُدا را نَقاشے ڪَردمـــ مـادر...

خــُدا بـہ شِڪل ِ بـُوسـہ هاے تـو بــَر پیـشانے مـَטּ بـُود...

مـادر... مـَטּ اَز آלּ آخـــریـטּ بـَدرقـہ اَت تا پـُشت ِ دیـــوار ِ بیڪَسے نوشتَمـــ و بُغـض ڪَردمـــ...

مـادر... دَر ایـטּ سُوے بیخـــوابے...

مـَטּ هــَر شَب پــُر نـُورتـــَریـטּ ستــ✩ـاره‌ را تـو مے بینَمـــ...

شنیـــده اَمـــ ڪُولـہ بار دُوراלּ ڪُودڪے مـــَـرا سنگ ِ صبــُور خـویش ڪَرده اے مـادر...

مـَטּ همــ دَر آלּ آیینـہ ڪِـہ دادے یـــادگارے ،

دَر آלּ هــَر شَب تصـــویــرے اَز تـَبسمـــ ِ تـو را مے بینَمـــ...

مـادر...

اے زیــباتــَریـטּ اِحساس ،

قـَشنگتــَریـטּ بنَفشـہ ،

ستــ✩ـاره‌ اَمـــ را چنــدیست گــُم ڪَرده اَمـــ...



مـادر...

اگــَـر نـَباشے

دلـــ َم ڪِـہ هیـــــچ ،

دُنـیا هَمــ تــَنگ مے شَود...

قصه ی ویرانی...

پـائیـــــز ،

بـَرگ هاے ریخــتـہ را نمـے ‏ شمــُرند...

قصـــہ!

قصـــہ ے ویـــرانـے ست!

قدسـے قاضـے نور



دلــتنگـے یعنـے...

خَلــــوت ِ تـنهائـے اَت اَز آسماלּ ِ پـائیـــــز ، اَبـــرے تـَر باشَد...

از این همه تنهایی...

دَر ﮔﻮﺷـہ اے ﻣﺘــــﺮوڪ حَتے ڪَمانچـــِـہ دﻟــﺘـَﻨﮓ اَﺳﺖ...

هودیسـہ حسینے

فصل دلتنگی...

هـَر پـاییـــــز رنگ ِ رویا مے گیـــرَد...

گونـہ هاے درختـــ ،

وقتے بـَرگ ها ، ســُـرخ مے شوَند اَز دلــــ تـَنگے...

شب هایی که تُهی از توست...

دُنــبال بهانــِہ نیـستمــ ،

بے بهانــِہ همــ ، مے تـَواלּ بــَـراے تـُو نوشتـــ...

شَبــ هایے هستـــ ڪِہ مـَטּ ، سَختـــ لبــریـــز مے شَومــ اَز نوشتـَטּ...

و آלּ شَبــ ها ، تـُو نیـستے...

دَر ایـטּ فصــل ِ پاییـــــز ،

ڪِہ اَنار ِ خُشڪ ِ دلـــ ِ مـَטּ ،

سَختـــ دلـــتَنگے مے ڪُنـد ،

ســَـرشارمـــ ،

اَز شَبــ هایے ڪِہ تُهے اَز تـُوستـــ...

دل می سوزانیم برای ماهی ها...

بــَـراے ماهے

با سِـہ ثانیـہ حافظـِہ

تـُنگ و دَریـا یڪے ستــ...!

دستــ ِ مـَטּ و شما دَرد نڪُند

ڪِہ دلـــ ِ تـَنگ ِ آدم ها را

با یڪ عُمــــر حافظـِہ

تُوے تُـنگ مے اَندازیم

و بــَـراے ماهے ها دلـــ مے سُوزانیــــم...!

حس خوب دلتنگی...

آدمــ ها گاهے دلـــ شاטּ مے خواهد

دلـــ ڪسے برایشاטּ تنــگ شود

دلـــ شاטּ براے ڪسے تنــگ شود

دلتنــگے ، با همـﮧ سختے اش ، حـِس خوبے ست...

دلــــ❤ تنــگـــ...

دلتنگے اَم بـراے تــو ، رنگیـטּ ڪمانے هـــزار رنگــــ استــ...

و تمام روزهایــــم بے تــو

پس از باراטּ...



ای آنڪِـﮧ خـُــدا او را شنیـــده استــ

از مـטּ با خـُــدا حـَــرف بــِـزטּ...

دل که می گیرد...

زخـــ ــم ها بسیار اما نـُوشـداروها کم است

دلــــ❤ که می گیــــرد تمام سِحـــر و جـادوها کم است

رضا نیکوکار

دلتنگی... :(

دلــــ ـتنگی

خوشه انگـــور نیست

که بمانـــد و مویـــز شود...

دلــــ ـتنگی،

بــرگ گل شقایــــق است...

که بی تــو

پشت ایــن پنجــره های همیشه منتظــــر

پــــر پــــر می‌شود...

می‌پـوســـد...

می‌میــــــرد...