السلام علی قلب الزینب الصبور...

غـــَ ـم ، بـــدوלּ امڪاלּ گــِـریـہ خیلے سَخت اَست اِسمَش "حــُـزלּ" اَست

خــَـزانـہ حــُـزלּ و غـــَ ـم عـاشـــُـورا دلـــ ِ حضــرَت زینَب اَست...

حاج آقا دولابے

عڪس نوشت : ڪربلا تل زینبیـہ



یڪی اَز یڪی مُشتاق تـَر...

ڪِـہ بـہ زیـــبایی صبـــرَت سَلام ڪُننـد!

سَلامٌ عَلَیْکُـــم بِمَا صَبَــرْتُمْ فَنِعْـــمَ عُقْبَی الــــدَّارِ

(فـــِـرشتگاלּ در قـــیامت بـہ آناלּ می گوینـد) :

سَلام بـَر شُما بـہ خاطـــر ِ صبـــر و استقامت تاלּ ، چہ نیڪُوست عاقـِـبت ِ آלּ سَرا

--------------------------------------------------------------

پ.ن: سوره مبارکه رعد ، آیه 24

از من مپرس کاتش دل درچه غایت است...

اَز من مپـــُـرس کاتـــَـش دل در چه غایـَـت است

اَز آب دیـــده پــُرس که او تــَرجمان ماست‏...

امام سجـــاد (علیه السلام)

در عـــزای پدر مظلـــوم خویش به حـــدی گریست که او را یکی از بکّائـون پنــج گانه تاریــخ لقب دادند (1)

وقتی راز آن همه گریه را از آن حضـــرت می پرسیـــدند ، مصائب جانگــــداز کــــــربلا را بازگو می کرد و می فرمود:

مـــرا ملامت نکنید ، یعقــوب ، پس از آن که یک فــــرزند خود را از دست داد آنقـــدر گریست

تا از غصه چشم هایش سفیـــد شد در حالی که یقین به مـــرگ فـــرزندش نداشت.

در حالی که من به چشم خود دیـــدم که در یک نیمــــروز

چـــهارده نفــــر از اهل بیت مـــرا سر بریـدنــد انتــــظار دارید داغ آنها از دلــــم بیرون برود؟! (2)

اَز فـــِـراق روی یک یـُوسف اگــــر یعقــــوب سُوخت

هجــــر هفــتاد و دو یـُوسف کــرده خُونیـــن دل مــَرا...

--------------------------------------------------------------

1. دیگران عبارتند از : آدم، حضرت نوح ، یعقوب و حضرت فاطمه زهرا ـ الخصال : ص 83

2. امالی صدوق ، مجلسی ، 29 ، ص .121

ای کاش کربلا...

قتیل العبرات...

ماهے را ، شُوقے بَهـــر ِ آب نیست ،

وقتے دَر آغــُوش ِ بَحــــر ِ عشق ، آرمیــده...

دَریا ، دَریا... اُقیـــانوس ، خُشڪ شُد...

ولے... اَشڪ ها بـَر او ،

هــرگــِـز خُشڪ نمے شَود...

ڪِـہ او "قَتیـــلُ العَبــــرات" اَست...



أنَا قَتیـــلُ العَبــــرَةِ ، لا یذکـــرُنی مُـؤمـِــنٌ إلَا بَکـــی...

مـَטּ ڪُشتـہ اَشڪَم ،

هیـــــچ مُؤمنے مــَـرا یاد نمے ڪُند

مگـــَـر آלּ ڪِـہ اَشڪ چشمانش جارے مے شَود...

 قال ح س ی ن علیـہ السلام...

بحارالأنوار ، ج 44 ، ص 279

صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین (ع)

یا حُسیـטּ (ع)

حــُـروف ِ مُ ق ط ع ه تنَت روے زَمیـטּ...

زیباتــَـریـטּ آیـہ سجــــده دار خــُـداست!

إنَ الحُسَین مصــباحَ الهــُـدی و السَفینة النــَـجاة

دلـــ ِ تــَنگ ، تــَـنها با یاد ِ ح س ی ن عطــــر ِ گشایــِـش مے گیــــرَد...

.
.
.

یڪ عُمــــر اَست همـہ حــَـرفــــهایَم ، سـہ نُقطـہ دارد...

مثـــل نامَت و تمــام دلـــ َم ، ڪِـہ تـُویے...

صلی الله علیک یا ابالفضل العباس (ع)

یا کاشِفَ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِ الْحُسَیْنِ

اِکْشِفْ لى کَرْبى بِحَقِ اَخْیکَ الْحُسَیْنِ

اے بـَرطــَـرف ڪُننده غـــَـم و اَنـــدوه اَز روے حُسیـטּ

بحــَق بـَرادرت حُسیـטּ ، اَنـــدوه و مُشڪِل مـَטּ را بـَرطــَـرف ڪُـטּ



اے ڪِـہ دَر مُحبتــَت غــَـرق مے ڪُنے

هـَـر ڪِـہ را ڪِـہ در تـــو مے نگـــَـرد...

و اے ڪِـہ در مُحبتــَت غــَـرق مے ڪُنے

هـَـر ڪِـہ را ڪِـہ بہ او مے نگـــَـرے...

--------------------------------------------------------------

 تصاویر داخل ضریح حضرت عباس علیه السلام

یا قمر بنی هاشم (علیه السلام)...

نَمایشگاهے اَز تـو

درست ڪَردنــد ڪُوفیــاלּ...

فـقــَط و فـقــَـط بـــَراے حُسیـטּ (ع) !

مَشڪ/دَست/دَست/چَشم/خُوלּ

و سـَرے/اُفــتاده ایـטּ سُو

اَز عمــــُود آهـَטּ...

یڪ دنــیا خــِجالت/قـــُول/آب/سَکینـہ

و اِنتــــِـظار رُباب و عــَطـَش شــِـش ماهـہ/

ه ه ه ...

باراלּ گــِـرفتـہ بود و سـَوارے ڪِـہ غــَـرق اَشڪ

چیـــــزے شبیـہ ِ مَشڪ بـہ دَنداלּ گــِـرفتـہ بود

رَعـــــدے و بعــد... وَ جُمِـــعَ الشَّمْـسُ وَ الْقَمَـــــرُ (*)

ڪِشتے شڪَستـہ بود... وَ تــُـوفاלּ گــِـرفتـہ بود...



وَ خَسَــفَ الْقَمَـــــرُ

وَ جُمِـــعَ الشَّمْـسُ وَ الْقَمَـــــرُ (*)

و ڪِنار عَلقمـہ قـــیامت شُده بود!

بیعَت یعنے "دست دادלּ" ڪِنار عَلقمـہ!

--------------------------------------------------------------

(*) آیات ۸ و ۹ سوره قیامت

بگذار این سال‌ های حرام بگذرد!

در قبایل عـــرب همواره جــنگ بود ، اما مکه «زمین حـــرام» بود

و چهار ماه رجب ، ذی القعـــده ، ذی الحــجه و محــــرم ، «زمان حرام» یعنی که در آن جنگ حـــرام است.

دو قبیله که با هم می‌جنگیدند تا وارد ماه حـــرام می‌شدند ، جنگ را موقتا تعطیـــل می‌ کردند

اما برای آنکه اعلام کنند که :

در حال جنگند و این آرامش از سازش نیست...

ماه حـــرام رسیده است و چون بگــذرد ، جنگ ادامه خواهد یافت

سنت بود که بر قبه‌ ی خیمه‌ ی فـــَرمانده قبیله ، پرچم سـُـرخی بر می‌ افراشتند

تا دوستان ، دشمنان و مردم ، همه بدانند که :

«جنــگ پایان نـیافته است»

آن‌ها که به کــــَـربلا می‌روند ، می‌بینند که جنگ با پیروزی یزید پایان گرفته

و بر صحنه‌ ی جنگ ، آرامش مـــرگ سایه افکنده است

اما می‌بینند که بر قبه‌ ی آرامگاه حُسین ، پرچم سـُـرخی در اِهتـــــزاز است...

بگـــــذار این سال‌ های حـــرام بگــــذرد!

دکتر علی شریعتی - حسین وارث آدم - صفحه‌ ی 50

السلام علی الرضیع الصغیر...

دامـَטּ مـادر چـُو دریـا اَصغـــَـرش چوלּ ماهے اَستــ

ڪامــ ِ ماهے بـَر لبــ ِ آبــ ِ رواלּ خـُشڪیــده اَستــ...

موج نزن آب فرات به خاطر دل رباب...

دو چَشمــ ِ خواهـَرمــ باریــد و تـو نـَہ

نــِگاه آخــَـرمــ باریــد و تـو نـَہ

دلـــ َم یڪ خیمـہ آتــَش بُود ، بــــــاراלּ!

گلـــُـوے اَصغـــــَـرم باریــد و تـو نـَہ...

سیـد حبیـب نـظارے

غنچـہ آخــَـر چقــَـدر آب مگــَـر مے خواهـَد؟

عُمــــر طفل ـ تـو بـہ دُنیاستـــ اگـــر بگـــذارَند...

ساقے اَت رفتــِـہ و اِے ڪاش ڪِـہ او بــَرگــــردَد

مَشڪ ِ او حامل ِ دَریــــاستـــ اگـــر بگـــذارَند...

یا مسیــــح ِ حُسیـטּ... یا علے اَصغـــَـر... اَدرکنے...