دوباره بـرگ ریـــز ، باز پائیــــز...

بـَـرگـــ ریــــز ِ دامنَم!

ڪَمے سبــــز تـَـر!

خــُـدا را چــہ دیــــدے؟

شایــد ، پائـیـــــز ِ اِمسالـــ

با خـُودش بــَـهار داشتــــ...

عاشق میشوند...

گُنجشڪ ها دیر عاشــِـق میشـَـوند ؛

اما عَمیـــــق

پاڪ

معصــُـوم...

بازی با درد...

با «دَرد» نـبایـــد بازے ڪَرد...

بازے با دَرد ، فــَـرسایـش مے آورد

دَرد را بایـــد پـَذیــــرفتـــ...

یڪ پـذیــــرفتـטּ ِ واقـــِـعے ، حس ِ «قــُـدرت» مے آورد...



بـــَـراے تـو نــِـگاهے تــَـر نڪـردَنـد

گلے را قـــَـد تـو پـــَـرپــــَـــر نڪـردَنـد

«دلـــ ِ گنجشکـــ ـها تــُـرد استـــ» صـَد بار

بـہ مــَـردم گفتم و باور نڪـردَنـد...

حبیبـــ نظارے

نکند تلخ شویم...

چاے را اِنتــــظارے نیستــ اگـــر تلـــــخ اَستــ

و اگـــر تنــهایش بگـــذارے سـَـرد مے شَود

اما ما اِنـساטּ ها را اِنتــــظارے هستـــ

نڪُند تلــــــخ شویم یا ڪِـہ اَز تنـــهایے سـَـرد!

تلخ است...

از لیواטּ ها

بـہ لیواטּ ِ شڪَستـہ فِڪر مےڪُنے

اَز آدمــ ـها

بـہ ڪسے ڪِـہ بـہ دستـــ نیاورده‌ اے

بـہ ڪسے ڪِـہ از دستـــ داده‌ اے...

هَمیشـہ

چیـــزے ڪِـہ نیستـــ

بهتــَـر اَستـــ...

علیـــرضا روشـטּ



تلـــ ـــخ اَستـــ آدمــ عادَتـــ ڪُند بـہ بـُـودטּ ها...

بـہ هــَـر “بـُود”نے ڪِـہ روزے نا”بــُـود” مے شَود...

آטּ یــــار ڪِـہ عَهـــد دوستـــدارے بــِشکستـــ

مے رفتـــ و منـَـش گــِـرفتـہ دامـَטּ در دستـــ...

مےگفتـــ دگــَـر باره بـہ خـــوابم بینے

پنـــداشتــ ڪِـہ بعـــد اَزو مــَـرا خـــوابے هـَستـــ...

اَبوسعیــــد اَبـُوالخیــــر

نوه ی امام صادق...

"تمام شیعیان با شفاعتــَش بـــِهشتـی اَند..."

امام صادق از نــَوه اش معصـــومه خبـــر می داد...

علی لاری زاده

بوی پاییــز...

بـُوے پاییـــز مے دَهد ،

تابستاטּ ایـטּ روزها ،

گویا ڪِـہ شـَـهـریـوَر ،

عاشـِـق شُده است...!

دَردهای ِ مُشتَرک...

اَز وقتے فهمیــدم با خیلــے از آدمــ ـها دَردهاے مـُشتـَـرڪے دارمــ ،

یـاد گــِـرفتم دیگـــَـر  وسَـط اَحــوال پـُـرسے ها ، همیـشـہ راستــَـش را نگــویم…

یـاد گــِـرفتم، خیلے خـُوب نـباشم و بگــویم خـُـوبم…!

هـــر غــَـ ــم رد ِ چــُـروڪے اَنـــداختـہ بـہ ایـטּ پیــــڪَر پیــــر...

درد دل...

حـَـرفی که تــُوی دلـــ تــ بمــُونه و هیــــچ وَقـت نتـــونی بـــِـزنیش حــَـرف نیـست؛ درده...!

تنهایی...

خـُوش به اون روزهایی که فکــــر می کــَردیم تـــنـــهایـــی یعنی وقتـــی کسی خـونه نیـست...!