مـــادر که می رود ،
چیـــزی درون انسان گــُم می شود
هــر طرف را که نـــگاه می کنی...
هــر طرف که مــی روی
چیـــزی درونت نیـست
گــُم شده است...
ته دلــــ ت خالـــی ست همیشــه
انگار عضــــوی از بـدنت نیـست
قلبــــ تـــ...
قلبـــ تـــ نیـست
بــــرای همیــــشه....!
مــادرم...
بعـــد از تـو غـــَــریـبی شد نصـــیب مـن!
غــَــزَل رسیده بـﮧ ایـטּ جا و روزهاے بدے است
بـراے از تــو نوشتـטּ هــَــوا هواے بدے است
تــو نیستے و جـهاטּ در نـِگاه مـَטּ هیـــــچ است
خـــُـداے فاصـــِـ ــلـﮧها بے گُماטּ خــُداے بدے است
سیاهپــــوش تــُوام مهــــــرباטּ رَفـتـﮧ ز ِ دست
بـﮧ جـــاטּِ هــَـرچـﮧ غـــَـزَل گُفـتـﮧام عــَـزاے بدے است
محیـــط بستـﮧ دَرد است و لحــظـﮧهاے ڪبـــُـود
چـﮧ حیــــف شـُد ڪِـﮧ صـــِـداے دلــ ـم صــِداے بدے است
منے ڪِـﮧ هــَرچـﮧ تقلا ڪنم هنـــوز... هنــــــــوز...
هنـــوز... هــَرچـﮧ تقلا ڪنم فــَــضاے بدے است!
با یکمے تصرف از سیما نوذرے
.
.
.
.
.
27
28
29
30
31
01
.
.
.
.
.
دلــــم شکست...
وقتی دکتـر برای خـــوب شدنت
از ما طلب دُعا کرد...
مــادر...
ضــــَـربان قلبــَــم...
بستـگی به صــــِـدای نفـس های مــادرم دارد...
میم...
مـــــــــادر...
سایه ی مهــــری که نماند بـر ســَـر...
آرامــ و صبـُـور و بی صـِـدا ؛ ماهی ها
دلــ تنگ ِ حصار ِ تُـنگ ها ؛ ماهی ها
با خاطــــره مبهم دریا دلــ خـُوش
در جاری اَشک خود رَها ؛ ماهی ها...
دکتر محمدرضا ترکی
آدمــ هاے تنــها
آرزو هاے ڪُوچڪے دارند
شبیـﮧ ایـטּ ڪِـﮧ ڪسے
در خانـﮧ را بـﮧ رویشان باز ڪند...
طاهـــره قصـــدے
بے هم شُـدگانیم ڪِـﮧ پیـــدا هستیم
پنــهاטּ شُـدگاטּ خــواب و رُویا هستیم
در دُنـیاے چقـــدرها از هــم دور
آدمــ هاے چـﮧ قــَـدر تنــها هستیم
بیــــژטּ ارژטּ
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاکُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لَّا بَیْعٌ فِیهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ وَالْکَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ
سوره بقره - آیه ی 254
ای اهل ایمان، از آن چه روزی شما کردیم انفاق کنید
پیش از آن که بیاید روزی که نه کسی (برای آسایش خود) چیزی تواند خرید
و نه دوستی و شفاعتی به کار آید، و کافران (دریابند که) خود ستمکار بودهاند
O you who have believed, spend from that which We have provided
for you before there comes a Day in which there is
no exchange and no friendship and no intercession
And the disbelievers - they are the wrongdoers
نکند بـُـوی تــو را باد به هـر جا ببــرد
خــوش ندارم دل ِ هـر رهگــُـذری را ببــری...
