تار و پود روح مادر را از مهربانی بافته اند...

مـادر... سَلامـــ...

نامـہ اے را ڪِـہ بــَر روے گلبــَرگ هایے اَز دلـــتنگے نوشتَمـــ در سڪُوتے زیــبا آب بــُرد...

مـَטּ خــُدا را نَقاشے ڪَردمـــ مـادر...

خــُدا بـہ شِڪل ِ بـُوسـہ هاے تـو بــَر پیـشانے مـَטּ بـُود...

مـادر... مـَטּ اَز آלּ آخـــریـטּ بـَدرقـہ اَت تا پـُشت ِ دیـــوار ِ بیڪَسے نوشتَمـــ و بُغـض ڪَردمـــ...

مـادر... دَر ایـטּ سُوے بیخـــوابے...

مـَטּ هــَر شَب پــُر نـُورتـــَریـטּ ستــ✩ـاره‌ را تـو مے بینَمـــ...

شنیـــده اَمـــ ڪُولـہ بار دُوراלּ ڪُودڪے مـــَـرا سنگ ِ صبــُور خـویش ڪَرده اے مـادر...

مـَטּ همــ دَر آלּ آیینـہ ڪِـہ دادے یـــادگارے ،

دَر آלּ هــَر شَب تصـــویــرے اَز تـَبسمـــ ِ تـو را مے بینَمـــ...

مـادر...

اے زیــباتــَریـטּ اِحساس ،

قـَشنگتــَریـטּ بنَفشـہ ،

ستــ✩ـاره‌ اَمـــ را چنــدیست گــُم ڪَرده اَمـــ...



مـادر...

اگــَـر نـَباشے

دلـــ َم ڪِـہ هیـــــچ ،

دُنـیا هَمــ تــَنگ مے شَود...

تهران در بعد از ظهر...

تهــــراלּ در بعــد اَز ظهـــر

زیـر ِ آفــتاب خُوش خیــــال ِ عصــــر

بایـَد با هم باشیم

هایکو کتاب (*)

--------------------------------------------------------------

(*) هایکو کتاب شعری است از کتاب‌ ها
هایکو کوتاه‌ ترین گونه‌ ی شعری در جهان است که مبدع آن ژاپنی‌ ها هستند.
اما از آنجا که هنر نزد ایرانیان است و بس ، مبدع هایکو کتاب هم ایرانی است!

تا تو ماه را تماشا کنی...

منــــم...

درختے ڪِـہ بـــَـرگــــ ـهایــَـش را ریخـتـــــ

تـا، تـــو مــــاه را

اَز میــــــان شاخــِـہ هایـــَـش تـَماشا ڪُنے...

علیــرضا روشـטּ

در دل یک استکان...

عشق گاهی در دل یک استکان جا می شود...

دلتنگ تر می کند...

بی فایـــده است ...!!!

از گیــرایـی چشمان تـــو ســــرودن

در کنار مـردمی که ...

عشـق را تنــــها در "خـط بـریــــل" لمس کـرده اند!

انـگار بخــــواهی، برای ماهــــی داخل تـُنگ

دریـا را به تـصویـــــر بکشی ...

فـقـــط خـودت را دلتــنگ تـــر می کند ...!!!

اگه کسی یا جایی رو دوست داشته باشی...

میگویند:

زن‌ها به خاطر زیبا بودنشان دوست داشتنی نمی‌ شوند،

بلکه اگر دوست داشتنی باشند، زیبا به نظر می‌ رسند...

بچه‌ها هرگز مادرشان را زشت نمی‌ دانند؛

سگ‌ها اصلا به صاحبان فقیرشان پارس نمی‌ کنند...

اسکیموها هم از سرمای آلاسکا بدشان نمی‌ آید...

اگر کسی یا جایی را دوست داشته باشید، آنها را زیبا هم خواهید یافت...

زیرا

"حس زیبا دیدن" همان عشق است

گاهی دلت...

گاهی دلت بهانه ی من را گرفت ، انگیزه بهانه ی او را عوض نکن!

با عشق اهل خانه هر کس که میشوی ، با کعبه نیز خانه او را عوض نکن!

قلبــــ❤ پاییــــز...

آبان قلبــ❤ پاییـــزست...

و زمین چقــــدر زیباست وقتی هم نـــوا

با تپــش هایش عاشــقانه می چـــرخد....

ای عشق...

 

عشـق به شکل پـــرواز پرنـده است

عشـق خــواب یه آهـــوی رمنده است

من زائـــری تشنه زیـر بــاران

عشـق چشمه آبــی اما کشنــده است

 

من مـی‌میــرم از این آب مسمــوم

اما اونکه مــرده از عشـق تا قیــامت هـر لحظه زنــده است

من مــی‌میــرم از این آب مسمــوم

مــرگ عـاشـق عین بودن اوج پـــرواز یه پرنـده است

 

تــو که معنـای عشقــی به من معنــا بده ای یــار

دروغ این صــدا را به گــور قصه‌ها بسپــار

صــدا کن اسمـمُ از عمـق شب از نَـقب دیــوار

 

بــرای زنـده بودن دلیــل آخرینــم بـاش

منـم من بــذر فـریـاد خـاک خوب ســرزمینم بـاش

طلــوع صـادق عصیان من بیــداریـم بـاش

 

عشـق گـذشتن از مــرز وجــوده

مــرگ آغـاز راه قصـه بــوده

من راهــی شدم نگــو که زوده

اون کســی که سـرسپـــرده مثل ما عـاشـق نبــوده

اما اونـکه عـاشقــونه جـون سپـــرده هـرگــز نمــرده

 

تـرانه سـرا : اردلان سـرفـــراز

عشق ناتمام می ماند...

و امـــــروز

به آرزویم رسـیـدم

در کلاس تنــها هستم

با تخته ســـیاه و چند گـچ

با شوق میگیرم گچی در دست

می دوم به سوی تخــته سیــاه

عــــیــن را می نویسم

و در پی اش شــــــیــن را

و به قــاف که رسیدم

زنگ خورد

در اینجا بود که فهمیدم

عشقـــــ

همـه جا

حتی بر تخته سیاه کلاس هم

نــاتمام می ماند.