تار و پود روح مادر را از مهربانی بافته اند...

مـادر... سَلامـــ...

نامـہ اے را ڪِـہ بــَر روے گلبــَرگ هایے اَز دلـــتنگے نوشتَمـــ در سڪُوتے زیــبا آب بــُرد...

مـَטּ خــُدا را نَقاشے ڪَردمـــ مـادر...

خــُدا بـہ شِڪل ِ بـُوسـہ هاے تـو بــَر پیـشانے مـَטּ بـُود...

مـادر... مـَטּ اَز آלּ آخـــریـטּ بـَدرقـہ اَت تا پـُشت ِ دیـــوار ِ بیڪَسے نوشتَمـــ و بُغـض ڪَردمـــ...

مـادر... دَر ایـטּ سُوے بیخـــوابے...

مـَטּ هــَر شَب پــُر نـُورتـــَریـטּ ستــ✩ـاره‌ را تـو مے بینَمـــ...

شنیـــده اَمـــ ڪُولـہ بار دُوراלּ ڪُودڪے مـــَـرا سنگ ِ صبــُور خـویش ڪَرده اے مـادر...

مـَטּ همــ دَر آלּ آیینـہ ڪِـہ دادے یـــادگارے ،

دَر آלּ هــَر شَب تصـــویــرے اَز تـَبسمـــ ِ تـو را مے بینَمـــ...

مـادر...

اے زیــباتــَریـטּ اِحساس ،

قـَشنگتــَریـטּ بنَفشـہ ،

ستــ✩ـاره‌ اَمـــ را چنــدیست گــُم ڪَرده اَمـــ...



مـادر...

اگــَـر نـَباشے

دلـــ َم ڪِـہ هیـــــچ ،

دُنـیا هَمــ تــَنگ مے شَود...

دنیای شیشه ای...

ماهی ِ کوچک...

در بـــــرکـه‌ ات بـمانْ ماهـــی کـوچـک!

دریـا بــــــزرگ است بـــــرای تــــو...

دنیا عوض شده... :(

این روزها، بچه ها را میبینم که خیـــلی ادای آدم بزرگ ها را در می آورند!

مثلا ما آن وقت ها عاشق گچ های رنگی بودیم! اما اینها دنبال نان هستند!!

هی میگویم چرا دلم بچگی کردن میخواهد!

نگو دنیا عوض شده!...

 

مهربانی... گناه کبیره...

مهـــربـــآنــی گنــــآهِ کبیـــره استـــ

 در میـــآنِ اهـــل این בنیــــآ

تــــآوآنش همـ سنگســـآر استـــ

بـــآ نگــآه هـــآی ســرد!

حــّבَش ؛ حـــّב شـــرعـــی نمیشنــــآســـב...

کاری اگر کردی ، می مونی...

یک ذره بودی ،

هیچ بودی ...

نه ماه گذشت ، نه روز گذشت ، نه ساعت گذشت ...

افتادی تو گهواره ،

چشمات نمی دید ،

گوشات نمی شنید ، پاهات نمی رفت ،

دستات نمی گرفت ،

مغزت کار نمی کرد ،

هیچ چی نمی فهمیدی ،

هیچ کس را نمی شناختی ،

تو گهواره افتاده بودی ...

حالا صد سال گذشته ،

چشمات نمی بینه ،

گوشات نمی شنوه ،

پاهات نمی ره ،


دستات نمی گیره ،

مغزت دیگه کار نمی کنه .

هیچ چی رو باز نمی فهمی ،

هیچ کس را باز نمی شناسی ،



تو بسترت افتاده ای ...



بعد می میری ،

میگذارنت تو دل زمین ،

باز خاک می شی ،

از تو هیچ چی نمی مونه ،



" تــــو " می مونی ،



آدمیزاد دور میزنه ،

مثل زمین ، مثل زمان ، مثل بهار ، مثل همه چیز :

آّب ، گُل ، درخت ، زمین ، ستاره ، خورشید ، منظومه ها ، کهکشانها ، همه جهان !

هیچ بودی ، خاک بودی ، دور زدی ، هیچ شدی ، خاک شدی .



از تو چیزی که می مونه :


کاری که کردی می مونه ،

هر کاری کردی می مونه ،

... کاری اگر کردی ، می مونی ...

وسعـتـــ دلتــنگـــی....

گاهـــی حــجـم دلتــنگـــی ـــهایــم آنــقـدر زیـــاد مـــی شـود

کــ ه دنــیـا بـا تـــمام وسعـتـش بـرایـــم تــنـگــــ مـــی شـود

دلتـــنگـم.....

دلتـــنگ کســی کــ ه گـــردش روزگـارش بــ ه مـا کــ ه رسیـــد از گــردش ایــستـاد

دلتـــنگ کســـی کــ ه دلتــنگـــی ــــهایـم را نــدیـد

دلتــنگ خـــودم.....

خـــودی کــ ه مــدتـهاستـــ گــم کـــرده ام ...

گــذشتـــ دیـــگر آن زمـان کــ ه فـقـــط یکبـار از دنــیـا مـــی رفـتـیم

حـــالا یکبــار از شهــر مـــی رویــم

یــک بــار از یـــاد،

یــک بــار از دل،

و یــک بــار از دســتــــ ...

پس چرا در دنیا دل من تاریک است...؟

در قــدمـگاه خـیـال

زیـــر سـایــ ه ی نــهال

پــیـش آنــان کــ ه دلـــم بــا آنـــهاست

مـــی خــنـدم

مــن کــ ه ایــنـجا مستـــم

پــس چـــرا در دنــیـا دل مــن تــاریــک است؟

دل مــن مـــی گیــــرد؟

از تـــنـهایــــی خــــود در دنــیـا خــنـده ام مـــی گیــــرد

...

هیچ وقت مطمئن نباش...

هیـچـــوقـــت از هیچــــ چیــز مطمئن نـبـــاش !

مثـلاً اگــه کسی خـنـدیــد فکـــ نـکــُن آدم شادیـــِـه !

شایـــد از همــه چـیز بــُـریـده، شایـــد خـسـتـــه َس !

شایـــد خـنــده رو لباشـ ه ، تـا غـــم تــو سیـنـ ه ش دیـــده نـشــ ه !

شایـــد دنــیا واســَـش بی ارزشــ ه و داره بـه اون میــخـنـده !

شایـــد . . .

هر کسی یه روزی یه جایی دنیا میاد...

اسبه آبیه کوچولو وسط یه برکه دنیا اومد.

روزها گذشت و اسب آبی بزرگ شد تا اینکه بودنش جا رو واسه همه تنگ کرد.

اسب آبی احساس تنهایی بزرگی کرد.

اون کلی فکر کرد و تصمیم گرفت برکه رو ترک کنه.

کمی راه رفت و به کرم کوچکی رسید و از اون خواست تنهاییشو باهاش قسمت کنه

ولی کرم گفت تو اصلاً شبیه اسب نیستی تازه آبی هم نیستی داری گولم میزنی؟ پس دوست خوبی نمی شی و رفت.

اسب آبی به راهش ادامه داد تا به یه جغد رسید و سلام کرد ولی جغد گفت من خوابم تا شب صبر کن.

شب که شد به جغد گفت خوب...

ولی جغد گفت من گرسنه ام و باید به شکار برم اگه میخوای.....

و اسب آبی گفت نه نمی خوام و رفت.


اون باید دنبال یکی می گشت که پشت ندونسته هاش بتونه حقیقت یک اسب آبی رو ببینه و دنبال یکی که با خودخواهیش فرصت یه آشنایی رو از اون نگیره!


به راهش ادامه داد تا به مرغ هواسیل رسید و سلام کرد. هواسیل گفت تو مال این طرفا نیستی راهتو گم کردی؟

اسب آبی گفت نه دنبال یکی می گردم تنهایی مو باهاش قسمت کنم ولی پیداش نکردم و از کرم و جغد گفت.

مرغ گفت پیداش میکنی ...

تو دنیا همیشه دو تا چشم منتظره توست و یه قلب که جای تو برای همیشه توشه.

مطمئن باش همین الان یکی جای دیگه داره دنبال تو می گرده ...

اینکه هنوز پیداش نکردی و اینکه هنوز پیدات نکرده برای اینه که هنوز جستجو تموم نشده ...

و اگه گمون میکنی همه تلاشت رو کردی بزار اونم همه تلاششو بکنه

و اگه قرار بر پیدا کردن باشه اون خودش از جایی که فکرشو هم نمیکنی پیداش میشه ....

چون خدای همه موجودات از آسمونا تو و اون رو می بینه و به هم می رسونه





اسب آبی با این فکر که یکی یه جایی داره دنبالش می گرده به راه افتاد......