دنیای خاکستری تنهایی اَم...

پاییــــــز را دوستـــ دارم

بخاطر غریبـــــــ  و بی صدا آمدنش

بخاطــــــر رفتن و رفتن...

 و خیس شدن زیر بـــــاران های  پایـیـــــزی

 
پایـیـــــز را دوستـــ دارم بخاطر تــولـــد پاکش

زرد است که لـبریز حقایق شـــــده است

تلـــــخ است که با درد موافق شده است

امـــروز روز تـــولد تــوست...

  نمیـــدانم کجایــی...

 اما میــدانم که هستــی ...

 میــدانم که شـادی و در این شادمانــی شایــد لحـظه ای مــرا بـیــاد نمــی آوری ٬....

امـــروز روز تــوست...

  زیبــای نـاپـیــدای من...

 و مـن پـر رنگ تــر از همیـشه...

 بیــاد تــوام ...

از خــاطراتِ سـالها...

 ایــن روز را کنـارت بـودن نصیـبــی نمـانـده جــز اشک های شبـانــه .....

 امـــروز روز تـــولد تــوست...

 و مـن شــادم بــرای شــادی تــو....

 و غمگیــنم بــرای تنــهایـی خــودم ...

امـــروز تــو با هــــزاران آرزو...

 و شـمع ها را فـــوت مــی کنـی...

  در دل مــن اما تنــها ...

 آرزوی تـــوست ٬ امـــروز روز میــلاد تــوست...

  و من بــه انــدازه ی هـــزار سال نبــودنت دلتـــنگ تــوام ....

 تــویـی که تنــهایــی را به مـن هدیــه کـــردی

68/08/03

 لمــس بــودنـت مبـــارک ...