درد دل...

حـَـرفی که تــُوی دلـــ تــ بمــُونه و هیــــچ وَقـت نتـــونی بـــِـزنیش حــَـرف نیـست؛ درده...!

حس خوب دلتنگی...

آدمــ ها گاهے دلـــ شاטּ مے خواهد

دلـــ ڪسے برایشاטּ تنــگ شود

دلـــ شاטּ براے ڪسے تنــگ شود

دلتنــگے ، با همـﮧ سختے اش ، حـِس خوبے ست...

تو دریایی و من بی خانمان...

ماهے سـُــرخ دلمـــ مے گــوید...

مـَטּ از اینجــا خواهم گــُـریختـــ،

مـَטּ از تُنـــگ تنــهایے هایمــ،

آرامــ و بے صــِـدا به ســوے دریاے تــو خـواهم آمــد...

و فــَـــرقے هم نمے ڪُند

ڪِـﮧ خانـﮧ اے داشته باشم یا نـﮧ!

تــو دریایے و مـَטּ بے خانماטּ...

و آטּ ڪسے ڪِـﮧ مے گــُـریـزد،

از گــُــم شـدن نمے تــَرسـد...

دلــــ❤ تنــگـــ...

دلتنگے اَم بـراے تــو ، رنگیـטּ ڪمانے هـــزار رنگــــ استــ...

و تمام روزهایــــم بے تــو

پس از باراטּ...



ای آنڪِـﮧ خـُــدا او را شنیـــده استــ

از مـטּ با خـُــدا حـَــرف بــِـزטּ...

دل که می گیرد...

زخـــ ــم ها بسیار اما نـُوشـداروها کم است

دلــــ❤ که می گیــــرد تمام سِحـــر و جـادوها کم است

رضا نیکوکار

در دل یک استکان...

عشق گاهی در دل یک استکان جا می شود...

دلتنگی... :(

دلــــ ـتنگی

خوشه انگـــور نیست

که بمانـــد و مویـــز شود...

دلــــ ـتنگی،

بــرگ گل شقایــــق است...

که بی تــو

پشت ایــن پنجــره های همیشه منتظــــر

پــــر پــــر می‌شود...

می‌پـوســـد...

می‌میــــــرد...

دلــم باران می خواهـد...

دلــم باران می خواهـد

بارانــی آرام ، اما طـــــــولانـی...

تا دسـت در دسـت قطـــره هایش

و پا به پای نمناکی اش...

تمام کــــوچه ها را ، با پاهایی بــــرهنه قـــــدم زنم...

من بغــض کنم ، آسمان ببــــارد...

آسمان بغــض کند ، من اشکــ بریـــزم

آنـــگاه هــــر دو آرام شویم....

دلتنگ توام...

مـــــادر

ای عـزیــــز تــر از جانم...

دلـــــتنگت که میشوم

تنـــها پنـــــاهم عکس های تـــوست...

چقـــــدر خوب

نگاهــــم میکنی...

تا ابد در دلت...

حــــرف هایی هستند که...

اگر نگـــویی می میـــــری

اگر بگـــویی می میـــــرند...!

تا ابـــــــد در دلت می ماننــــد

و با تـو زنــــــدگی می کنند

بی آنـــــکه گفته شوند...!