خوب من...
خــــــوبِ من؛
در پایانـــ ه ی شلــــــــوغ دنیا، بی تو خستـــــ ه و سرگردانــــــــــم
در این ناکـــــــجاآباد ، بدنبال بلیطــــــــی می گردم که من را به تو برســـــــاند ...
قـــــــیمتش را محبتــــــــ تو درج کــــــــرده اند
نمیدانم این قـــــلبـــــــ ســــــیاه را قابـــــــل میدانند یا نـــــ ه !
خـــــــــوبِ من
اشکــــــــهایم کـــــــوچــــکند و سیاهـــــــی هایم بزرگــــــــــــ
آه که در این گســـــــــتره چه ناتــــــــوانم
خــــــــوبِ من
دستی برآر و قلــــــــبم را از غــــــیر خــــــــــودت بتکان؛
میدانــــــم ، دســــــتان مهربانتـــــــــ سیاه نمیشوند ،
اما قلبــــــــــی را درخشـــــــان خواهـــــــــی کرد
قلبــــــــــی که آن را خــــــــــــرج رسیدن به تو خــــــــــــواهم کرد
اوه که عــــــــطرِ دســــــــــتانِ معــــــــــطرتـــــــــ چـــــــقدر نزدیکند ، خـــــــــــوبِ من
انگار همیشــــــــــــه اینجا بوده اند ...
