از فردا... از فردا...
دوشنبه, ۳۰ بهمن ۱۳۹۱، ۱۱:۳۳ ق.ظ
«وَ إِذَا مَسَّ الْانسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِیبًا إِلَیْهِ ثمَُّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسیَِ مَا کاَنَ یَدْعُواْ إِلَیْهِ مِن قَبْل...»
«هنگامی که انسان را زیانی رسد، پروردگار خود را میخواند و بسوی او باز می گردد؛ امّا هنگامی که نعمتی از خود به او عطا کند، آنچه را به خاطر آن قبلًا خدا را میخواند، از یاد میبرد...»
زمر/8.
گفت:
خدایا اگه زنده برم بیرون قول میدم آدم خوبی باشم...
سالم بدنیا اومد
نرسیده یکی زد پشت کمرش!
دردش اومد
عصبانی شد:
مثل اینکه امروز نمیشه!
از فردا
از فردا...
