گنجــِشڪ نشُدمــ
ڪِـہ بـــَـرایم دانـہ بــریــــزے
و حتے بنــد ِ ڪَفشے
ڪِـہ دستـــ هایَت پــَروانـہ اَمــ ڪُننـد...
مـَטּ
بـہ غـُبـار روے میـــــز
ڪِـہ نـَوازشگــــَـرانـہ
با تــِڪاלּ دَستتـــ محــــو مے شوَد
حــِسادتــــ مے ڪُنمــ!
علے شفاعتـــ پـناهے
سفــَـر اَز خاطـــِــره ها آساלּ نیستـــ...
مــُـوج ِ دَریاے غمَتـــ طوفانے اَستـــ
و در ایـטּ راه ، اَز ایـטּ مــُـوج گــــُـذر بایـَد ڪَرد
صَبــــــر بایـَد مے ڪَرد ،
مــُـوج دَریاے غمَتـــ رامــ شوَد ،
شایـَد آرامــ شوَد...
مرغ مینا پرنده‌ای کوچک است که قابلیت بسیار خوبی برای تقلید صدا دارد و این توانایی شگفت انگیز باعث شده است که آدمی از سالیان بسیار دور به پرورش و نگهداری از این پرنده علاقمند شود.
تاریخ اهلی شدن آن چندان مشخص نیست اما به نظر می‌رسد که لا اقل سه هزار سال قبل این پرنده برای اولین بار در هندوستان اهلی شده باشد.
مینا پرنده ای از خانواده سار «استوماتیده» است که به دو صورت وحشی واهلی یافت می‌شود و دارای نژادهای مختلفی است که معروف‌ترین این نژادها مینای گوشواره ای و مینای معمولی است، نام این پرنده در زبان فارسی «مینا»، «مرغ مینا» و «مینای سخنگو» و «مرغ مقلد» است، در زبان عربی «المینه» و در زبان انگلیسی Myna، Mynah، Mina، Mynas، Minah و در زبان فرانسوی و اسپانیایی به آن Martin و در زبان آلمانی به آن Beo و در زبان ترکی Mina است.
نام «مینا» در حقیقت یک نام هندی است که ریشه‌ای سانسکریتی دارد و از زبان هندی به سایر زبان‌ها راه یافته است. گونه وحشی این پرنده در جنگل ها و دشت ها پراکنده است و گونه اهلی آن را می‌توان در بسیاری از خانه ها مشاهده کرد.
مرغ مینا پرنده‌ای کاملاً اجتماعی و پر سر و صدا است که تا حدودی مانند سارها حالت تهاجمی دارد. اگر به هر دلیلی مورد آزار و اذیت قرار گیرد یا احساس خطر کند و به درختی نزدیک در حوالی لانه اش رفته، صداهای بسیار بلند و ناهنجاری را به معنای اعتراض از خود در می آورد. آن ها خود را سریعاً با محیط و شرایط اطراف شان تطبیق می‌دهند. بیشتر اجتماع آن ها در زمین های بایر و اطراف باغ‌ها می‌باشد.
«پاییـــز» فصل ِ مُشخصے نیست!
گاهے
بــَـرگ هاے آدمے
دَر اُوج ِ «بــَـهار» زَرد مے شَود
و پــَـرستـــــو هایـَش ،
بــراے همیشـہ «ڪُوچ» مے ڪُند...
چه خــوش است حـال مـــرغـی که قـفــس نـدیـده بـاشد ،
چه نکـــوتــر آنکه مـــرغـی ز قـفــس پــریـده بـاشد ،
پــــر و بـال ما بـــریـدنـد و در قـفــس گشـــودنـد ،
چه رهـا چه بستـه مـــرغـی که پـــرش بــریـــده بـاشد...
چنـد یـاد چمــن و حســـرت پـــرواز کنـم
بشکنـم ایـن قفـس و بـال و پــری بـاز کنـم
بـس بـهــار آمـد و پـــروانـه و گل مسـت شــدنـد
مـن هنـــوز آرزوی فـــرصـت پـــرواز کنـم
پــــرستـــــو ...
آســمان هستــــ
مـــن هستـــــم
مثــــل یــکــــ پـــرستــــوی مهـــاجــــر بــا حســـی غـــریــبـــــ
امـــا نــ ه بــــرای تــــو و نــ ه بــــرای هیـــچـکس
در کـنار ایـن مـــردم
شــایــــد حـــضور صــدایی نــتـــوانــد
نـــگاه ـهایـــی چنــین سنگیــن را جـا بـ ه جـا کنــد
شــایــد بـــرای بــاور وجـــودم اثــبـاتــــی لازم بـاشـــد
امــا مــن وجـــود دارم
بـــرای تـــنـهایــــی دیــــوار ـهـای اتـــاق
بـــرای انتــظار قلبـــهای بـــدون عکـس
بـــرای تـــرکـــ خـــوردگـــی روح بــاغـچــ ه
مـــن هستــــم بـا قلبـــــی شکـستــ ه
امــا در حـــال تــپیدن جـــدا از همــ ه بـــودنــــها
هـمانـــطور کــ ه آســمان هسـتــــ
خـــدایــــااااااااااا
پـــروردگــــارا !!
چــنـــد پـــرنــده کــوچــــکــــــ
امـــروز بــال و پـــر زنـــان
از بــرابــــرم عبـــور کـــردنــد
و صـــدای هـیـــاهـــوی شـــان
وجـــــودم را لــبـــریــــز ســاخــت
خــــدای خـــوب و مـــهربـــان !
شـــادمـانــــی این پـــرنــــدگان
بـــ ه من فـــرصـــتـــی داد
تـــا بــ ه خـــود بـیــنـــدیـــشم
و بــ ه یـــاد آورم کـــ ه
میـــتــوانــــم بـــا ســـادگـــی بــسیـــار
بـــا آنـــهایی کـــ ه در اطـــرافـــم
زنـــدگــــی مـــی کنـنـــد
شـــادمـانــ ه بــاشــم
از تـــو بــ ه خــــاطــر
تــــمام این فـــرصتــــــ ها سپــــاســـگـذارم
