شُما ڪِـہ غــَریبـہ نیستید ،
بعــد اَز آלּ شَب ،
دوست داشتَم ،
ڪِسے ، جائے مُنتظــِـرم باشَد...
هایڪو ڪِتاب
شُما ڪِـہ غــَریبـہ نیستید ،
بعــد اَز آלּ شَب ،
دوست داشتَم ،
ڪِسے ، جائے مُنتظــِـرم باشَد...
هایڪو ڪِتاب
گفتے بـہ چـہ دلخُوشے؟ ... ســؤالت خُوب اَست
گفتے ڪِـہ غــَریبـــ ... اِحتمالت خُوب اَست
اَز شهـــــر دلــ َم گــِـرفتـہ ... بـَر خواهم گشت
حالت خُوب اَست؟
میلاد عــرفاלּ پـور
گنجــِشڪ نشُدمــ
ڪِـہ بـــَـرایم دانـہ بــریــــزے
و حتے بنــد ِ ڪَفشے
ڪِـہ دستـــ هایَت پــَروانـہ اَمــ ڪُننـد...
مـَטּ
بـہ غـُبـار روے میـــــز
ڪِـہ نـَوازشگــــَـرانـہ
با تــِڪاלּ دَستتـــ محــــو مے شوَد
حــِسادتــــ مے ڪُنمــ!
علے شفاعتـــ پـناهے
سفــَـر اَز خاطـــِــره ها آساלּ نیستـــ...
مــُـوج ِ دَریاے غمَتـــ طوفانے اَستـــ
و در ایـטּ راه ، اَز ایـטּ مــُـوج گــــُـذر بایـَد ڪَرد
صَبــــــر بایـَد مے ڪَرد ،
مــُـوج دَریاے غمَتـــ رامــ شوَد ،
شایـَد آرامــ شوَد...
باز ڪَبوتر دلــَـمــ پــَـر زده دَر هــــواے تـو
مے ڪِشَدم ز ِ هـــَـر طــَـرف جاذبــہ ے وفـاے تـو
دَر سفــَـرے دوباره امــ سـُوختــہ چـُوלּ ستـــاره اَمــ
آه ڪِـہ آتــَـش درون شـُـعلــہ زد اَز نــَواے تـو
گــَـر چــہ جــَواלּ دویده اَمــ پیـــــر بــہ تـو رسیـــــده ام
تا بــہ ڪُجا ڪِشَد مـــَـرا غــُـربـتـــــ ماجـــِـراے تـو
ساز ِ دلــــ شِڪَستــہ اَمــ مویــہ ز ِ داغ مے ڪند
بُغــــض زَماלּ گـِـرفتــہ اَز گــِـریــہ ے بے صــِـداے تِو
دَر شبـــ بے خــُـروش مـَטּ چنـــگ غــَـریبـــــ عشــق ڪُو
تا بــہ نــَواے غـــَـم زَند نغمــہ ے آشناے تـو
بــر سـَــر سجــده گاه دلــــ سـُوختــہ جاלּ نشستـہ اَم
تا دَمــ آخــــریـטּ نـَفـَـس بــَـر لب ِ مـَטּ دُعاے تـو
قـصــہ ے نا تــَــمام دلــــ با تـو تـــَـمام مے شــَود
شاخــہ ے سبــــز آرزو گل دهــَـد اَز صـَـفاے تـو
دَست خیالے خـِـرد خـُوشــہ ے گل سبـَد سبـَد
چیـــده ز ِ باغ آسـِماלּ شَبـــ همــہ شَبـــ بــراے تـو
عَطــــر تـــَـرانــہ هاے تـَر شعــــر ِ نگفتــہ ے سحــَـر
داشت نَسیــم خُوش خبـــَـر از گل گفتــہ هاے تـو
اِی همــہ آرزوے مـَטּ خوب ِ فـــِـرشتــہ خــُوے مـَטּ
شاخ ِ بهشتے غــَــزَل ریختــہ گل بــہ پاے تـو
«مـَטּ ڪِــہ مَلـــول گشتمے از نـَفـَس فـــِـرشتــگاלּ
قـالُُ و مَـقال عالمے مے ڪِشم از بــَـرای تـو»
نصرالــہ مردانے «ناصر»
حسـی درون سیـنـ ه ام مـی تـپد
تـپش قـلبــم تـند و تـند تــر مـی شـود
حسـی غــریـبــ ، از ایــن سـر قـلبــ
تـا آن ســر دل ... !!
حسـی کـ ه تـنها ، مـن
خـود مـن ، از درون احـساس مـی کنــم ... !!
اگــر چـ ه بـین مــن و تــو هنــوز دیــوار اسـتــ
ولــی بــرای رسیــدن بــهانـ ه بسیـار اسـتــ !!
بــرآن سـریـم کـزایـن قـصـ ه دسـتــ بـرداریـم
مـگــر عــزیــز مـن !
ایــن عـشق دسـتــ بـردار اسـتــ !!
کسـی بـ ه جــز خـودم ، ای خـوب مـن چـ ه مــی دانــد
پپکـ ه از تــو ، از تــو بـریـدن چــقدر دشــوار اسـتــ !!
مـخــواه مـصلحـتــ انـدیـش و منـطقــی بـاشــم
نمــی شـود بـ ه خـدا ، پـای عـشق درکـار اسـتــ!!
درآستـانـ ه ی رفـتـن در امتــداد غــروبــ
دعـای مــن بـ ه تــو تـنها خـدانـگهدار اسـتــ
کسـی پـس از تــو خـودش را بـ ه دار خـواهـد زد
کـ ه در گــزینـش ایــن انـتخابــ ناچـار اسـتــ
هـمان غــروبــ غــریبـانـ ه گـریـ ه خـواهـی کــرد
بــرای خـاطــره ـهایــی کـ ه زیــر آوار اسـتــ !!!
(محـمـدسلـمانــی)
پــــرستـــــو ...
آســمان هستــــ
مـــن هستـــــم
مثــــل یــکــــ پـــرستــــوی مهـــاجــــر بــا حســـی غـــریــبـــــ
امـــا نــ ه بــــرای تــــو و نــ ه بــــرای هیـــچـکس
در کـنار ایـن مـــردم
شــایــــد حـــضور صــدایی نــتـــوانــد
نـــگاه ـهایـــی چنــین سنگیــن را جـا بـ ه جـا کنــد
شــایــد بـــرای بــاور وجـــودم اثــبـاتــــی لازم بـاشـــد
امــا مــن وجـــود دارم
بـــرای تـــنـهایــــی دیــــوار ـهـای اتـــاق
بـــرای انتــظار قلبـــهای بـــدون عکـس
بـــرای تـــرکـــ خـــوردگـــی روح بــاغـچــ ه
مـــن هستــــم بـا قلبـــــی شکـستــ ه
امــا در حـــال تــپیدن جـــدا از همــ ه بـــودنــــها
هـمانـــطور کــ ه آســمان هسـتــــ
اگـــر سهـــم من از همـ ه ستــــاره هــای آسمـان
ســو ســـوی غــریــبـی است ؛
غـمــی نیـــست همیـــن انتــظار رسیـــدن شب
بـــرایـــــم کافــــی است ....!!!