خوش به حـالِ غنـچه های نیـمه بـاز
بـوی بـاران ، بـوی سبـزه ، بـوی خـــاک ،
شاخــه های شسـته ، بـاران خــورده پـاک ،
آســمانِ آبــــی و ابـــر سپـــیـد،
بـــرگ های سبــز بیــد،
عــطر نــرگـس، رقــص بــاد،
نـغـــمۀ شـــوق پـرستــو هــای شــاد
خـــلوتِ گـــرم کبـوتـرهای مـست
نـــرم نــرمک مـــی‌‌رسد ایـنک بــــهار
خـــوش بـ ه حــالِ روزگـار
خـــوش بـ ه حــالِ روزگـار ...
خـوش بـ ه حــالِ چـشمـــه ها و دشـت ها
خـوش بـ ه حــالِ دانـه ها و سبــزه ها
خـوش بـ ه حــالِ غنـچـه های نیـمـه بـاز
خـوش بـ ه حـالِ دختـر میـخـک که مــی‌خنـدد بـه نـاز
خـوش بـ ه حـالِ جـام لبـریــز از شــراب
خـوش بـ ه حـالِ آفـتـــاب
ای دلِ مــن گرچــه در ایــن روزگار
جامـــ ۀ رنگیــن نمـــی پــوشــی بـ ه کــام
بـادۀ رنگیـــن نـمـــی‌بـینـــی بـ ه جـــام
نُـقـل و سبــزه در میـــان سفــره نیست
جـامـت از آن مــی که مـی‌بـایــد تُـهــی ست
ای دریـغ از تـو اگر چـون گُل نـرقصــی با نسیــم
ای دریــغ از مـن اگـر مستــم نـســازد آفتــاب
ای دریــغ از مـا اگـر کامــی نگیــریــم از بـهـــار
گـر نـکوبـــی شیـــشۀ غـــم را بـه سنـــگ
هـفت رنـگش مـــی‌شـود هـفتـــاد رنــــگ
فریــدون مشیـــری
