دوستت دارم...

دوست اَت دارمــ

آלּ طور ڪِـہ قاصــِـدڪ

باد را...

هایڪو / حسیـטּ سناپور

دوست داشتنت چون باران...

حڪایتــ ِ باراלּ بے اماלּ اَستــ

ایـטּ گـُونہ ڪِـہ مـَטּ دوستَتـــ مے دارمــ...

شُوریـــده وار و پــَـریشاלּ باریــدَלּ

بــَر خـــَـزه ها و خیــــزاب ها

بـہ بے راهــِـہ و راه ها تاختـَטּ

بے تابـــ ٬ بے قــــَـرار

دریایے جُستـَטּ...

و بـہ سنگچیـטּ باغ بستـہ دَرے ســَـر نهادَלּ

و تـو را بـہ یـاد آوردלּ...

حڪایتــ ِ بارانے بے قــــَـرار اَستــ

ایـטּ گـُونہ ڪِـہ مـَטּ دوستَتـــ مے دارمــ...

شمـس لنگــِـرودے

عاشق میشوند...

گُنجشڪ ها دیر عاشــِـق میشـَـوند ؛

اما عَمیـــــق

پاڪ

معصــُـوم...

در دل یک استکان...

عشق گاهی در دل یک استکان جا می شود...

نگاه تو...

تمام عمــرم را ،

فصلِ عاشقـانه ی نـگاه تـو، تکمیـل می کنـد...
وقتــی تـو نـگاه می کنـی ،
زمستان دیگـــر یـک فصـلِ ســرد  نیـست...

نـگاهِ تـو ،
تـمام “فصـل” ها را “وصـل” می کند به گـــرمای خـــورشیــد…

 

خوشبختی...

خــوشبختــی شایـــد همیـن باشـد

تــــو

چــای قنــد پهـلـــو

و مـن ….

تو تا همیشه ای...

هــر روز که مـی گـــذرد،

دفتــر خاطـره ها را با رویــای نـگاهِ آبــی تــو، ورق میزنم...

و هــر جا که مـی رسم نـگاره ای از تــو، هستــی ام را رویــایــــی می کند...

دفتــــر تمام می شود...

 اما تــو تا همیـــشه ای...

تو چقدر بایدی...

راستـــی !

در میان ایــــن همه اگـــــر

تــو چقـــدر بـایــــــدی !

دلتنگ تر می کند...

بی فایـــده است ...!!!

از گیــرایـی چشمان تـــو ســــرودن

در کنار مـردمی که ...

عشـق را تنــــها در "خـط بـریــــل" لمس کـرده اند!

انـگار بخــــواهی، برای ماهــــی داخل تـُنگ

دریـا را به تـصویـــــر بکشی ...

فـقـــط خـودت را دلتــنگ تـــر می کند ...!!!

عاشقانه بخواند...

مـن دفتـــری پُــر از غـــزلم

نـاب ِ نــاب ِ نـــاب

چشمــی که عاشـقانه بخـــوانـد مــــرا کــم اسـت ...