ای تنهایی...! سلام...!

گفتے بـہ چـہ دلخُوشے؟ ... ســؤالت خُوب اَست

گفتے ڪِـہ غــَریبـــ ... اِحتمالت خُوب اَست

اَز شهـــــر دلــ َم گــِـرفتـہ ... بـَر خواهم گشت

اِے تــَـنهایے!

سَلام!

حالت خُوب اَست؟

میلاد عــرفاלּ پـور

جگر انار خون شد...

غـَمگیـטּ نشُد اَز اینڪِـہ بـہ او تاختـہ اَنـد

یا اینڪِـہ بـہ جانــَش تبــَـر اَنداختـہ اَنـد

وقتـــی جگـــَـر اَنـــ ــار خـُوלּ شُد ڪِـہ شنیـد

اَز شاخـہ او چوب ِ فلڪ ساختـہ اَنـد

میلاد عــرفاלּ پـور

و مرگ مردن نیست...

و مــَرگ مــُردלּ نیـست :

و مــَرگ تــَـنها نفــَس نڪِشیـــدלּ نیـست!

مـَטּ مــُرده گاלּ بیشُمارے را دیـده اَم

ڪِـہ راه مے رفتنـد ،

حــَرف مے زدنـد ،

سیــــگار مے ڪِشیدنـد

و خیـــس اَز 、ヽ ヽ ｀｀、 باراלּ ،｀｀ 、ヽ

اِنتـــــظار و تــَنهایے را دَرڪ مے ڪَردنـد ،

شعــــر مے خواندنـد ،

مے گــِـریستنـد ،

قــَرض مے دادنـد ،

مے خنـدیدنـد ،

و گــِـریـہ مے ڪَردنـد...

زنــده یاد حُسیـטּ پـَناهے

چه فرقی می کند...؟!

وضــــع ِ ما در گـــَردش ِ دُنـیا چـہ فــَرقے مے ڪُند

زنـدگے یا مــَرگ ، بعــد اَز ما چـہ فــَرقے مے ڪُند

ماهیـــاלּ روے خاڪ و ماهیــــاלּ روے آب

وقت مــُردלּ ، ساحــِل و دَریـا چـہ فــَرقے مے ڪُند

سَهــم ِ ما اَز خاڪ وَقتے مُستطیلے بیــش نیـست

جاے ما اینجـــاست یا آنجـــا چـہ فــَرقے مے ڪُند؟

فاضل نظرے

شبگیر...

دیگـــَر ایـטּ پنجـــِـره بـُگشـــاے ڪِـہ مـَטּ

بـہ ستــُوه آمـَده‌ اَم زیـטּ شبــ ِ تـَنگ

دیـــرگاهے ستـــ ڪِـہ دَر خانـہ ے مـَטּ خــوانده خــُـروس

ویـטּ شبـــ ِ تلــــخ ِ عبــُـوس

مے فــِشارد بـہ دلـــــ َم پاے درَنگ...

دیـــرگاهے ستـــ ڪِـہ مـَטּ در دلـــ ِ ایـטּ شام ِ سیــاه ،

پـُشتـــ ِ ایـטּ پنجـــِـره ، بیـــــدار و خـَموش ،

مانــده‌ اَم چشـم‌ بـــِـراه...

همـہ چشم و همـہ گوش:

مستـــ ِ آלּ بانگ دلاویــــز ڪِـہ مے آید نـَـرم

محـــو ِ آלּ اَختـــَـر شبـــتاب ڪِـہ مے سـُوزد گــَـرم

ماتـــ ِ ایـטּ پــَـرده‌ ے شَبگیـــــر ڪِـہ مے بازد رَنگ...

ھ. ا. سایہ

چشمان من...

شَبـــ دَر چشماלּ مـَטּ اَستـــ

بـہ سیاهے چشمانم نــِـگاه کـُטּ

روز دَر چشماלּ مـَטּ اَستـــ

بـہ سـَـفیدے چشمانم نــِـگاه کـُטּ

شَبـــ و روز دَر چشماלּ مـَטּ اَستـــ

بـہ چشم هاے مـَטּ  نــِـگاه کـُטּ

پلڪ اگــَـر فــُـرو بــَـندم

جَهانے دَر ظُلماتـــ فــُـرو خواهــَـد رَفتـــ

مـــَـرحوم حُسیـטּ پـَـناهے

گرفتارند... اینجا...

- بـہ تنـهایے گـِـرفتارند مـُشتے بے پــَـناه اینجـا

مـُـسافــِـرخانـہ ے رَنـــــج اَست یا تبعیــــدگاه اینجـا

- اگـــر شادے سـُـراغ اَز مـَטּ بگیــــرَد جاے حیــــرت نیـست

نـِـشاלּ مے جویــَد اَز مـَטּ تا نـــیایـَد اِشتـــباه اینجـا

- غـَـرض رنجیـــدלּ ما بود اَز دنـــیا ، ڪِـہ حاصــِل شُد...


اُستاد فـاضــِـل نظـــَــرے

قصه ی نا تمام دل...

باز ڪَبوتر دلــَـمــ پــَـر زده دَر هــــواے تـو

مے ڪِشَدم ز ِ هـــَـر طــَـرف جاذبــہ ے وفـاے تـو

دَر سفــَـرے دوباره امــ سـُوختــہ چـُوלּ ستـــاره اَمــ

آه ڪِـہ آتــَـش درون شـُـعلــہ زد اَز نــَواے تـو

گــَـر چــہ جــَواלּ دویده اَمــ پیـــــر بــہ تـو رسیـــــده ام

تا بــہ ڪُجا ڪِشَد مـــَـرا غــُـربـتـــــ ماجـــِـراے تـو

ساز ِ دلــــ شِڪَستــہ اَمــ مویــہ ز ِ داغ مے ڪند

بُغــــض زَماלּ گـِـرفتــہ اَز گــِـریــہ ے بے صــِـداے تِو

دَر شبـــ بے خــُـروش مـَטּ چنـــگ غــَـریبـــــ عشــق ڪُو

تا بــہ نــَواے غـــَـم زَند نغمــہ ے آشناے تـو

بــر سـَــر سجــده گاه دلــــ سـُوختــہ جاלּ نشستـہ اَم

تا دَمــ آخــــریـטּ نـَفـَـس بــَـر لب ِ مـَטּ دُعاے تـو

قـصــہ ے نا تــَــمام دلــــ با تـو تـــَـمام مے شــَود

شاخــہ ے سبــــز آرزو گل دهــَـد اَز صـَـفاے تـو

دَست خیالے خـِـرد خـُوشــہ ے گل سبـَد سبـَد

چیـــده ز ِ باغ آسـِماלּ شَبـــ همــہ شَبـــ بــراے تـو

عَطــــر تـــَـرانــہ هاے تـَر شعــــر ِ نگفتــہ ے سحــَـر

داشت نَسیــم خُوش خبـــَـر از گل گفتــہ هاے تـو

اِی همــہ آرزوے مـَטּ خوب ِ فـــِـرشتــہ خــُوے مـَטּ

شاخ ِ بهشتے غــَــزَل ریختــہ گل بــہ پاے تـو

«مـَטּ ڪِــہ مَلـــول گشتمے از نـَفـَس فـــِـرشتــگاלּ

قـالُُ و مَـقال عالمے مے ڪِشم از بــَـرای تـو»

نصرالــہ مردانے «ناصر»

به یاد مهربانیت...

هیـــــچ جایے مثـل ِ خانـہ ے خـود آدم نمے شَود

پے نوشت: خانـہ ے آدمــ در بهشتـــ استــ! و ایـטּ بهشتـــ زیـــر پاے تــوستــــ مــادر...

شبے شبیـہ تـو از ایـטּ دیـــار خواهم رفت

بـہ سمتـــ غــُــربتـــ شبـــ هاے تـــار خواهم رفت

دوباره با دلـــ تنگـــَــم ڪِنار مے آیم

و با غــُـروب دلــ ــم هم ڪِنار خواهم رفت

تــُـرا ڪِـہ بدرقـــہ ڪردم دلــ ــم گواهے داد

ڪِـہ روز بعـــد تـو مـَטּ در غــُـبار خواهم رفت

حسـטּ اوجانے







اے دلـــ نگــــراטּ ڪِـہ چشمــ هایتـــ بـَـر در

شَرمنــــده ڪِـہ امــــروز بـہ یادتـــ ڪَمتر

جــُــز رنـــــج چـہ بود سَهمتـــ از ایـטּ همـہ عشـــق

مظلــــُــوم تـریـטּ عاشـِــق دنـــیا! مــادر!

میــلاد عــرفاטּ پــور




موضـــوع انشا : خــُـوش بختے...

بـہ نام خـــدا

خــُـوش بختے یعنے قلبــــ ِ مــادر و پــِـدرت بتـپــَـد...

پایاטּ !!!

آرامش روح همـہ ے مادراטּ و پدراטּ آسمانے...

 اللهم صل علے محمد و آل محمد و عجل فرجهم

روزهای بدی است...

غــَــزَل رسیده بـﮧ ایـטּ جا و روزهاے بدے است

بـراے از تــو نوشتـטּ هــَــوا هواے بدے است

تــو نیستے و جـهاטּ در نـِگاه مـَטּ هیـــــچ است

خـــُـداے فاصـــِـ ــلـﮧها بے گُماטּ خــُداے بدے است

سیاهپــــوش تــُوام مهــــــرباטּ رَفـتـﮧ ز ِ دست

بـﮧ جـــاטּِ هــَـرچـﮧ غـــَـزَل گُفـتـﮧام عــَـزاے بدے است

محیـــط بستـﮧ دَرد است و لحــظـﮧهاے ڪبـــُـود

چـﮧ حیــــف شـُد ڪِـﮧ صـــِـداے دلــ ـم صــِداے بدے است

منے ڪِـﮧ هــَرچـﮧ تقلا ڪنم هنـــوز... هنــــــــوز...

هنـــوز... هــَرچـﮧ تقلا ڪنم فــَــضاے بدے است!

با یکمے تصرف از سیما نوذرے