- بـہ تنـهایے گـِـرفتارند مـُشتے بے پــَـناه اینجـا
مـُـسافــِـرخانـہ ے رَنـــــج اَست یا تبعیــــدگاه اینجـا
- اگـــر شادے سـُـراغ اَز مـَטּ بگیــــرَد جاے حیــــرت نیـست
نـِـشاלּ مے جویــَد اَز مـَטּ تا نـــیایـَد اِشتـــباه اینجـا
- غـَـرض رنجیـــدלּ ما بود اَز دنـــیا ، ڪِـہ حاصــِل شُد...
اُستاد فـاضــِـل نظـــَــرے
خـُوش به اون روزهایی که فکــــر می کــَردیم تـــنـــهایـــی یعنی وقتـــی کسی خـونه نیـست...!
ماه شــده ام
راهنمای مسافـــران...
و چه غــم انگیــــز است حکایتِ مسافــری که
پـایــانِ راه
ماه می شـــود!
مـن گمان میـکـــردم رفتنـت ممـکن نیـست
رفتنـت ممکـن شد بـاورش ممکـن نیـست
تــو نمیــدانـی نـه...
که چـه حســی دارد خـلاء جـای تـو را حـس کــردن
و ایـن درد همه جــان مــرا میــکاهـد
تــو نمیــدانـی نـه...
...
سـاده بــود واژه رفتــن
امـا... تـلــــخ شـد...!!!
نبـودنــت سخـت بــود
امـا... عــادت شـد...!!!
روزی مــی آیــد
نـاگهــان روزی مــی آیــد
کـ ه سنگیـنـــی رد پـاهایـــم را
در درونـتــــ حـس مــی کنـــی
رد پـاهایــی کـ ه دور مــی شـونــد
و ایــن سنـگینـــی
از هر چـیـــزی طاقـتـــ فـرسـاتـــر خــواهــد بـــود
از : نـاظـم حکمـت
تـرجمـ ه از : رســول یـونـان
دل مــن بــاور کــن ...
کــ ه خـــدا پــیـش مــن اســتــــ
دل مــن بــاور کــن ...
کــ ه خـــدا میـــدانـد راز انـــدوه مـــرا
کــ ه بــ ه غمــنـاکـــی یــکــــ بــغض عـجـیـبــــ
وسـعـتـــ ذهــن مـــرا پــــر کــــرده
و خـــدا مــــی دانـــد قــصـ ه رنـــج مــــرا
دل مــن بــاور کــن ...
کــ ه خـــدا پــیـش مــن اســتــــ
---- ♥ -------- ♥ -------- ♥ -------- ♥ -------- ♥ -------- ♥ -------- ♥ -------- ♥ -------- ♥ ----
اشتبـــاه مــن ایـن بــود ....
هــر جــا رنــجیدم ، لبــخند زدمــ ....
فــکر کــردند درد نــدارد ، سنــگین تر زدنــد ضــربه ها را ....
---- ♥ -------- ♥ -------- ♥ -------- ♥ -------- ♥ -------- ♥ -------- ♥ -------- ♥ -------- ♥ ----
خداوندا !
تو میدانی که انسان بودن و ماندن چه دشوار است؛
چه رنجی می کشد آن کس که انسان است و از احساس سرشار است...
