دَر ﮔﻮﺷـہ اے ﻣﺘــــﺮوڪ حَتے ڪَمانچـــِـہ دﻟــﺘـَﻨﮓ اَﺳﺖ...
هودیسـہ حسینے
دَر ﮔﻮﺷـہ اے ﻣﺘــــﺮوڪ حَتے ڪَمانچـــِـہ دﻟــﺘـَﻨﮓ اَﺳﺖ...
هودیسـہ حسینے
دلتنگے اَم بـراے تــو ، رنگیـטּ ڪمانے هـــزار رنگــــ استــ...
و تمام روزهایــــم بے تــو
پس از باراטּ...
ای آنڪِـﮧ خـُــدا او را شنیـــده استــ
از مـטּ با خـُــدا حـَــرف بــِـزטּ...
دُعایمــ ڪُـטּ!
چـِشماטּ تـــو ، گـُل آفــتابگــــرداننـد!
بـﮧ هــر ڪُجا ڪِـﮧ نـِـگاه ڪنے
خـُـدا آنجــاست!
حسیـטּ پناهے
در آسمان آبے دلـــ ـم ، جایے براے اَبــ☁ـرها نیـست
مــادرمــ ! دُعایمــ ڪُـטּ
ڪِـﮧ با دُعایت، دلـــ ـم خانـﮧ دردها نیـست
هــر انسانے عَـطـــرے خــاص دارد!
گاهے ، عجیب بــوے خـُـدا می دهد "مــادر"
دلــ ـنوشت : وقتــی درد ِ دلتنگے تمام وُجــودم را فــَـرا مے گیــرد ، مُخـــدر آغـُـوشت ڪُجاست...؟ (ツ)
هیــس...
حـــواس تنــهایـــی امـــ را
بـا خـاطـراتـــــ
بـا تــو بـــودن
پـــرتــــــ کــــرده ام...
بـگـــو کسـی حـــرفـی نـــزنـد…
بـگـــــذار
لحـظـه ای آرامــــ بگیــــرم...
مـن هـر روز و هـر لحظـه نگــرانت مـی شـوم کـه چه مـی کنـی !؟
پنجــره ی اتاقــم را باز می کنــم و فریــاد می زنــم
تنهـاییـت بــرای من ...
غصـه هایت بــرای من ...
همه بغـض ها و اشک هایت بــرای من ..
بخنــد برایــم بخنــد آنقـــدر بلنـــد
تا من هـم بشنــوم صــدای خنــده هایت را...
صـــدای همیشـه خوب بــودنت را...
دلــــم بــرایت تنـگ شــــده...
هـنـوز هـمــ گـاهیــ
دلـتـنگتــ میـ شَـوَم ... بی آنکـ ه بخـواهم ...
دلـتـنگــ بـودنتــ ...
حـتـی هـمـان بــودن کم رنـگتــ...
خـیـلیــ وقتــ بـود کـ ه دلـم میـ خـواستــ بـگویـم
دوستـتـــ دارمــ........
تــو کـ ه غـریـبـ ه نیـستـیــ
دیـگـــر نـمیـ تـوانــم خــودم را بـ ه آن راهــی کـ ه
نمیـ دانـم کـجـاستـــ بــزنــم...
دلــم هـمـان راهیــ را میـ خـواهـد
کـ ه تـو در امــتـدادش ایـستــاده بـــاشیـــ
هـمـان تـمـام راهـ ـهـایی کـ ه میـ گـویـنـد بـ ه
عــــشـــق
خـتــم میـ شــود
گــاهـــــی دلـــتــــــ گــــرفـتـــ ه.....
نـمیـــدانــــی دردتـــــ را بــ ه کــ ه بـــگویــــی. ...
کـ ه بــشنـــود و نــشنیـــده بـگیــــرد...!!
دلــــــــــم گـــــرفـــتـــ ه اسـتــــ ...
دلتنـگی...
هر چند کـ ه دلتـنــــگ تــر از تـُنـگ بــلورم
با کوه غمــت سنـگ تـــر از سنــگ صبـــورمـــ
انــــدوه من انـبـــوه تـــر از دامن الـوند
بـشکوه تــــر از کوه دمـــاونـد غــرورمـــ
یک عمــر پـــریـشانــی دل بستـ ه بـ ه مـــویـی است
تـنــها سر ِ مــویـی ز سر ِ مــوی تـــو دورمـــ
ای عشق بـ ه شـوق تـــو گـــذر مــی کنـــم از خــویــش
تــو قــاف قـــرار من و من عیــن عبـــورمــــ
بـــگذار بـ ه بـــالای بـلنـــد تـــو بـیــــالایـــمـــ
کز تـیـره ی نـیـــلوفـــرم و تـشنـ ه ی نــــورمــــ