مـن!
عـاشـق نیـستم...
فقــط گاهــی ،
حــرف تـو کـه مــی شــود ،
دلـم مثـل اینـکه تـب کنــد!!
گــرم و ســـرد مـی شــود...
تـــوی سینـه ام چنــگ مــی زنـــد...
آب مـی شـــود...
تنــگ مــی شـــود...
مـن!
عـاشـق نیـستم...
فقــط گاهــی ،
حــرف تـو کـه مــی شــود ،
دلـم مثـل اینـکه تـب کنــد!!
گــرم و ســـرد مـی شــود...
تـــوی سینـه ام چنــگ مــی زنـــد...
آب مـی شـــود...
تنــگ مــی شـــود...
در امتــداد غـــروبـــ
قــدم ـهای آخـــر چــ ه دشـــوار سـتـــ
بـــرای خــورشیـــد ؛ کــ ه دلبـستــ ه ی آســمان اسـتـــ ...
ســـادگـــــی ....
تــنـهـــا وجـــ ه مشـــتـــرکــــ بــیــن مـــا
ســـاده گــــی مــان بــــود ... !!!
من ســـاده بــــودم کـــ ه دل بــــستــــم
و تــــو ســــاده بــــودی کـــ ه از ایـن دل بـــستـگـــــی
بـــا ســـاده گـــــی تــــمام
چــــشم پـــوشیــــدی ... !!!
پــنـــجـــره ....
من بــ ه یـــک پــنـــجـــره دلــــخـوش بـــودم
پــشت آن پـــنـــجـــره بـــ ه امـیـــد دلــبـــــستــــــــم
بـــ ه نـــگاه خــــورشــیـــد و بــ ه تـــاریــکـــــی شــبــــــ
بـــ ه هـــوایـــی ابـــــری
بـــ ه نـــسیمــــی آرام
و نــــگاهــــم پـــشت آن پـــنــجـــره
همـــره بـــارش بـــاران ،تـــر مـــی شــــد
امـــا... !!! ســنــــگ بـــی مـــهری تــــو
شیـــشــ ه پــنــجـــره ی قـلـــب مــــرا در هـــــم ریــــخــتــــــ
تـــــرکـــــ بــــرداشــتـــــ و شــــکستــــــ...!!!
من نـ ه عــاشق بـــودم !!
و نـ ه مـــحتـاج نـــگاهــی کــ ه بــلـغـزد بـــر من!!
من خــــودم بـــــودم و یـــک حـــس غـــریـــب
کـ ه بـ ه صـــد عــشق و هـــوس مــی ارزیــــد
من خــــودم بـــودم و هـــر پـــنـجره ای
کـ ه بـ ه سـرسبـــز تـــریـن نــقـطـ ه بـــودن وا بـــود
و خــــدا مــــی دانــد
بــــی کســـی از تـ ه دلبـــستـــگیـــم پــیـدا بــود
من نـ ه عـــاشق بـــودم
و نــ ه دلـــداده بـ ه افـــــکار پــــلیـد
من بـ ه دنــبـال نــــگاهــی بــــودم
کـ ه مــــرا از پـــس دیــــوانـگــــی ام مــــی فـــهمـد... !!!!
مـنـتـــظر نـبـــاش شبـــــی بـــشنـــوی، از ایــن دلـــبـستـگی هــا دل بـــریـــده ام...
یـــا در آسمـان، بـ ه ستـــاره ی دیــگری ســلام کـــرده ام...
تــــوقــعی از تـــو نــــدارم...
اگــــر دوستــــ داری، در همـــان دور دستـــ هـــا بــــمان...
هــــر جـــور کـ ه تـــو راحتــــی...
همیـــن ســوســـوی تـــو از آن ســـوی پــــرده ی دوری، بـــرای روشن کردن اتـــــاق تـــنهایـیـــم کافیـــست...
من کـ ه ایـنـــجا کار خـــاصــی نمـیـــکنـم...
فــقــــط گهـگاه گمــان آمـــدن تـــو را در دفتـــر دلـــــم ثبــــت میــــکنــم...
همـیــن...
ایـــن کار هــم که نیـــــازی بـ ه نــــور نــــدارد...
همیـــن کـ ه دلــــــم روشن است کافیــست...
-------------------------------------------------------------------
این متنو توی اولین تاپیک دوست گرامی navvab خوندم و بدجور به دلم نشست
برای همین دوست داشتم توی خط خطی هام به یادگار بمونه .... با تشکر و اجازه از navvab گرامی
فـقــط کســـی مــعنـی دل تــنـگــی را درک مــی کنــد که طــعم وابـستـگـی را چـــشیـده بـــاشد ....
پــس هیـــچ وقت بــ ه کســی وابـستـ ه نـــشو ....
کـ ه ســـرانـــجـام اون وابــستـگـــی دل تــنـگیـــست ......
گاه یڪ سنجاقڪ
به تو دل مے بندد
و تو هر روز سحر
مے نشینے لب حوض
تا بیاید از راه
از خم پیچڪ نیلوفرها
روے موهاے سرت بنشیند
یا ڪه از قطره آب ڪف دستت بخورد
گاه یڪ سنجاقڪ
همه معنے یڪ زندگے است...
این شعرو خیلی دوست دارم ، هر وقت دلم میگیره و بعضی چیزا یادم میره میخونمش تا برام یادآوری بشه ....
نه بسته ام به کس دل
نه بسته کس به من دل
چو تخته پاره بر موج
رها رها رها من ....
ز من هر آن که او شد
چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک
از او جدا جدا من ...
نه چشم دل به سویی
نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی
به یاد آشنا من ...
ستاره ها نهفتند
در آسمان ابری
دلم گرفته ای دوست
هوای گریه با من ...