- بـہ تنـهایے گـِـرفتارند مـُشتے بے پــَـناه اینجـا
مـُـسافــِـرخانـہ ے رَنـــــج اَست یا تبعیــــدگاه اینجـا
- اگـــر شادے سـُـراغ اَز مـَטּ بگیــــرَد جاے حیــــرت نیـست
نـِـشاלּ مے جویــَد اَز مـَטּ تا نـــیایـَد اِشتـــباه اینجـا
- غـَـرض رنجیـــدלּ ما بود اَز دنـــیا ، ڪِـہ حاصــِل شُد...
اُستاد فـاضــِـل نظـــَــرے
معنی حســرت رو توی هیـــــچ کاغــــذی نمیشه نوشت...
روی هیـــــچ صفحه ی سفیــــدی نمیشه تایپ کرد...
با هیـــــچ زبونی نمیشه توضیح داد...
حســرت خلاصه میشه تـو همین...
همینـــــــ... همینــــــ...
شایـد حسـرت نگفتــن ها...
عصــر پنجشنبه آرامـش و شادی روح مــادران و پــــدارن بهشتی...
اللهم صل علی محمـــد و آل محمــــــد و عجــــل فــــــرجهم
آدمــیزاد در حرف زدن هایش بی ملاحظه است ... !
وقتی میخواهد با منطق حرف بزند ؛ احساساتی میشود ...
وقتی از احساسـش میگوید ؛ آرزوهایش لو میرود ...
وقتی از آرزوهایش یاد میکند ؛ حسرتش رو میشود ...
وقتی حسرت هایش را روشن میکند ؛ منطق میتراشد ...
و اینگونه است که ...
می گسلد بند پیوند همه ی روابطش را ...
چنـد یـاد چمــن و حســـرت پـــرواز کنـم
بشکنـم ایـن قفـس و بـال و پــری بـاز کنـم
بـس بـهــار آمـد و پـــروانـه و گل مسـت شــدنـد
مـن هنـــوز آرزوی فـــرصـت پـــرواز کنـم
پـــرنـده گفـت: کــوچ
درخـت گفـت: آه... 
پــــرنــده کـــوچ کـــرد و رفـت تـا بهـــار
درخــت مـانــــد و انــتــــــظار!
باد بــــرف همه جـا بـود
ســـوزی اما در کار نبــود
و
ایـــن خاطــــره ها بودنـد که هــر بار کمــرنگ تــر مــی شدنــد...
