دُعایمــ ڪُـטּ!
چـِشماטּ تـــو ، گـُل آفــتابگــــرداننـد!
بـﮧ هــر ڪُجا ڪِـﮧ نـِـگاه ڪنے
خـُـدا آنجــاست!
حسیـטּ پناهے
در آسمان آبے دلـــ ـم ، جایے براے اَبــ☁ـرها نیـست
مــادرمــ ! دُعایمــ ڪُـטּ
ڪِـﮧ با دُعایت، دلـــ ـم خانـﮧ دردها نیـست
هــر انسانے عَـطـــرے خــاص دارد!
گاهے ، عجیب بــوے خـُـدا می دهد "مــادر"
دلــ ـنوشت : وقتــی درد ِ دلتنگے تمام وُجــودم را فــَـرا مے گیــرد ، مُخـــدر آغـُـوشت ڪُجاست...؟ (ツ)
معنی حســرت رو توی هیـــــچ کاغــــذی نمیشه نوشت...
روی هیـــــچ صفحه ی سفیــــدی نمیشه تایپ کرد...
با هیـــــچ زبونی نمیشه توضیح داد...
حســرت خلاصه میشه تـو همین...
همینـــــــ... همینــــــ...
شایـد حسـرت نگفتــن ها...
عصــر پنجشنبه آرامـش و شادی روح مــادران و پــــدارن بهشتی...
اللهم صل علی محمـــد و آل محمــــــد و عجــــل فــــــرجهم
کسی نشانی بهشت را نــداشت
و خــداوند
مـــادر را آفــــرید !
سکـــوت می کنم در برابر واژگانی که تـو را به خاطـــــر می آورد...
و آرزو می کنم خـــورشید تابان وجــود هر بهشت
بر گستــــره ی جان های خاکـــی آدمیان تابنـــده باشد...
تا باران ببــارد...
ضـــــربان قلبــــم...
بستـگی به صـــــدای نفـس های مــادرم دارد...
مـــــادر
ای عـزیــــز تــر از جانم...
دلـــــتنگت که میشوم
تنـــها پنـــــاهم عکس های تـــوست...
چقـــــدر خوب
نگاهــــم میکنی...
امـــــروز روزِ تـوست، ای مهــــــربان‌تـــرین فـــرشته‌ی خدا
بگو چگــــونه تـو را در قاب دفتــــرم توصیف کنم؟
صبـــــر و مهــــــربانیت را چطـــــور در ابعاد کـــوچک ذهنم جا دهم؟
آن زمان که خط خطی های بی‌قـــراری ام را با مهـــــر و محبّتت پاک می‌کردی
و با صبـــــر و بــــردباری کلمه به کلمه ی زندگی را
به من دیکته می‌گفتی خوب به خاطــــرم مانده است
و من باز فـــــرامـوش می‌کردم محبت تشـــدید دارد
در تمام مــــراحل زندگی، قدم به قدم، هم پای من آمــــدی،
بار ها بر زمین افـتادم و هر بار با مهـــــربانی دستم را گرفتی
آری، از تو آمــــوختم، حتی در سخت ترین شرایط،
اُمیـــــــد را هرگـــز از یاد نبرم
یادم نمی‌رود چه شب ها که تا صبــــح بر بالینِ من،
بوسه بر پیشانیِ تب دارم می‌زدی
و چه روزها که با مهـــــر مادرانه ات لقمه های عشــــق
را در دهانم می‌گذاشتی
و من باز لجبازتر از همیشه دستت را رد می‌کردم!
یاد کودکی‌ام می‌افتم که همیشه به خاطر لطافت دستانت به همه فخــــر می‌فروختم
و حال به خاطر خشکــــی دستانت با افتخار می‌گویم
این دستان مـــادر من است
که تمام زندگی‌اش را به پای مـن گذاشت؛
من با نـــوازش همین دست ها بـــــزرگ شدم و امـــــروز با تمام وجـــــودم می‌گویم:
مـــادرم مدیون تمام مهـــــربانی‌هایت هستم
و کمی کمتــــــر از آنچه تـو دوستـــــــم داری، دوستت دارم
شـــد دل مـن جای غصه ها ، بی تـو مـــادر...
رفتــــی و من تنــــــها ماندم
با غصـــــه و غــــــم ها ماندم
گر که تـو را آزُردم من
مـــادر... حلالم کن
بعد از تـو من بی پنـــــاهم
ای که بـودی تکیــــه گاهم
خیــــز و بنگـــــر اشک و آهم
مـــادر... حلالم کن
sami yusuf
آرامش روح مادران آسمانی...
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
هیــــچ چیــز جانشین مهـــــر مادری نیست ؛ حتـی یک شـــوفـاژ داغ !!
مادرم...!
تو نیستی که ببینی ،
چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاریست
چگونه عکس تو در برق شیشه ها پیداست
چگونه جای تو در زندگی سبز است
هنوز پنجره باز است
تو از بلندی ایوان به باغ می نگری
درخت ها و چمن ها و شمعدانی ها
به آن تبسم شیرین
به آن تبسم مهر
به آن نگاه پر از آفتاب می نگرند
تمام گنجشکان
که در نبودن تو
مرا به باد ملامت گرفته اند
ترا به نام صدا می کنند
هنوز نقش ترا از فراز گنبد کاج
کنار باغچه
زیر درخت ها
لب حوض
درون آینه پاک آب می نگرند
تو نیستی که ببینی چگونه پیچیده است
طنین شعر تو در ترانه من
تو نیستی که ببینی چگونه میگردد
نسیم روح تو در باغ بی جوانه من
چه نیمه شب ها کز پاره های ابر سپید
به روی لوح سپهر
ترا چنانکه دلم خواسته است ساخته ام
چه نیمه شب ها وقتی که ابر بازیگر
هزار چهره به هر لحظه می کند تصویر
به چشم همزدنی
میان آن همه صورت ترا شناخته ام
به خواب می ماند
تنها به خواب می ماند
چراغ ، آینه ، دیوار ، بی تو غمگینند
تو نیستی که ببینی چگونه با دیوار
به مهربانی یک دوست از تو می گویم
تو نیستی که ببینی چگونه از دیوار ...
جواب می شنوم!
تو نیستی که ببینی چگونه دور از تو
به روی هر چه در این خانه است
غبار سربی اندوه ، بال گسترده است
تو نیستی که ببینی دل رمیده من
بجز تو ، یاد همه چیز را رها کرده است
غروب های غریب
در این رواق نیاز
پرنده ساکت و غمگین
ستاره بیمارست
دو چشم خسته من
در این امید عبث
دو شمع سوخته جان ، همیشه بیدارست ...
تو نیستی که ... ببینی ...
" فریدون مشیری "
این نوشته رو از صمیم قلب هدیه میکنم به تمومه مادرایی که چشم از این دنیا بستند.. :(
