و مــَرگ مــُردלּ نیـست :
و مــَرگ تــَـنها نفــَس نڪِشیـــدלּ نیـست!
مـَטּ مــُرده گاלּ بیشُمارے را دیـده اَم
ڪِـہ راه مے رفتنـد ،
حــَرف مے زدنـد ،
سیــــگار مے ڪِشیدنـد
و خیـــس اَز 、ヽ ヽ ｀｀、 باراלּ ،｀｀ 、ヽ
اِنتـــــظار و تــَنهایے را دَرڪ مے ڪَردنـد ،
شعــــر مے خواندنـد ،
مے گــِـریستنـد ،
قــَرض مے دادنـد ،
مے خنـدیدنـد ،
و گــِـریـہ مے ڪَردنـد...
زنــده یاد حُسیـטּ پـَناهے
وضــــع ِ ما در گـــَردش ِ دُنـیا چـہ فــَرقے مے ڪُند
زنـدگے یا مــَرگ ، بعــد اَز ما چـہ فــَرقے مے ڪُند
ماهیـــاלּ روے خاڪ و ماهیــــاלּ روے آب
وقت مــُردלּ ، ساحــِل و دَریـا چـہ فــَرقے مے ڪُند
سَهــم ِ ما اَز خاڪ وَقتے مُستطیلے بیــش نیـست
جاے ما اینجـــاست یا آنجـــا چـہ فــَرقے مے ڪُند؟
فاضل نظرے
با هماלּ تـُنگ ِ بلـــُـورے سـَر ڪُـטּ ،
اُقیـــانـوس
بـَراے ماهیــــاלּ ڪُوچَڪ
جاے خـُوبے نیـست!
سیــد محمــد رضے زاده
دَر ﮔﻮﺷـہ اے ﻣﺘــــﺮوڪ حَتے ڪَمانچـــِـہ دﻟــﺘـَﻨﮓ اَﺳﺖ...
هودیسـہ حسینے
اینجـــا نـہ رَنگ و بـُوی پـائیـــــز دارد ،
نـہ آب و هــَوای ِ پـائیـــــزی
اینجـــا همـہ چیــــز خاڪِستــــریست...
اَز من مپـــُـرس کاتـــَـش دل در چه غایـَـت است
اَز آب دیـــده پــُرس که او تــَرجمان ماست...
امام سجـــاد (علیه السلام)
در عـــزای پدر مظلـــوم خویش به حـــدی گریست که او را یکی از بکّائـون پنــج گانه تاریــخ لقب دادند (1)
وقتی راز آن همه گریه را از آن حضـــرت می پرسیـــدند ، مصائب جانگــــداز کــــــربلا را بازگو می کرد و می فرمود:
مـــرا ملامت نکنید ، یعقــوب ، پس از آن که یک فــــرزند خود را از دست داد آنقـــدر گریست
تا از غصه چشم هایش سفیـــد شد در حالی که یقین به مـــرگ فـــرزندش نداشت.
در حالی که من به چشم خود دیـــدم که در یک نیمــــروز
چـــهارده نفــــر از اهل بیت مـــرا سر بریـدنــد انتــــظار دارید داغ آنها از دلــــم بیرون برود؟! (2)
اَز فـــِـراق روی یک یـُوسف اگــــر یعقــــوب سُوخت
هجــــر هفــتاد و دو یـُوسف کــرده خُونیـــن دل مــَرا...
--------------------------------------------------------------
1. دیگران عبارتند از : آدم، حضرت نوح ، یعقوب و حضرت فاطمه زهرا ـ الخصال : ص 83
2. امالی صدوق ، مجلسی ، 29 ، ص .121
در ڪِنار دل ِ سنگ ،
بـَرگ ِ خُشڪے بـہ شــَـقایــق مے گفت :
قصّــہ ے غُصّــہ ے یڪ قاصــِدڪ ِ بے مقصــُـود ،
باد را بــَرپا ڪَرد...
آرش منتظـــرے
ماهے را ، شُوقے بَهـــر ِ آب نیست ،
وقتے دَر آغــُوش ِ بَحــــر ِ عشق ، آرمیــده...
دَریا ، دَریا... اُقیـــانوس ، خُشڪ شُد...
ولے... اَشڪ ها بـَر او ،
هــرگــِـز خُشڪ نمے شَود...
ڪِـہ او "قَتیـــلُ العَبــــرات" اَست...
أنَا قَتیـــلُ العَبــــرَةِ ، لا یذکـــرُنی مُـؤمـِــنٌ إلَا بَکـــی...
مـَטּ ڪُشتـہ اَشڪَم ،
هیـــــچ مُؤمنے مــَـرا یاد نمے ڪُند
مگـــَـر آלּ ڪِـہ اَشڪ چشمانش جارے مے شَود...
قال ح س ی ن علیـہ السلام...
بحارالأنوار ، ج 44 ، ص 279
یا حُسیـטּ (ع)
حــُـروف ِ مُ ق ط ع ه تنَت روے زَمیـטּ...
زیباتــَـریـטּ آیـہ سجــــده دار خــُـداست!
إنَ الحُسَین مصــباحَ الهــُـدی و السَفینة النــَـجاة
دلـــ ِ تــَنگ ، تــَـنها با یاد ِ ح س ی ن عطــــر ِ گشایــِـش مے گیــــرَد...
.
.
.
یڪ عُمــــر اَست همـہ حــَـرفــــهایَم ، سـہ نُقطـہ دارد...
مثـــل نامَت و تمــام دلـــ َم ، ڪِـہ تـُویے...
