دلتنــگـــی
خاصیـت پـاییـــز است
امـا درسـت نمــی‌دانـــم
ایـن شبـــ ــها
از دلتنــگــــی و بــی‌قــــراری، بــی‌خـــوابـم
یـا از بـــی‌خــوابـی، دلتنـــگ و بـــی‌قـــــرار
هـــرچـه هست
ایـــن دلتنــگــــــی و بــی‌قـــــراری و بــی‌خــــوابـی
عجیـب بـه هـــم گــــره خــــورده‌انـد
آن هــم گـــــره‌ای کـــور
کــه فقـــط بـه دسـت تـــو بـاز مــی شــــود....
حمـاقـت کـه شـاخ و دم نــدارد!
حمـاقـت یـعنــﮯ مــن کـه
اینقـــدر میـــروم تــا تـــو دلتنــگ ِ مــن شــوﮮ!
خـبــــری از دل تنـگـــﮯ ِ تــــو نمــی شـود!
.
.
.
بـــرمیگــــردم چــون
دلـتنــگـت مـــی شـــوم!!!
امشـب کسـی بـه سیـب دلــم ناخنـک زده است!
بــر زخمــ ـهای کهنـــه ی قلبـــم نمـک زده است!
ایـن غــم نمــی رود بـه خـــدا از دلــم، مخـــواه!
خــون است اینـکه بـــر جگــــر ِ مـن شتـک زده است
قصـــدم گلایــه نیــست، خــودت جــای مـن، ببـیــن
مـا را فقــط نـه دوسـت، نـه دشمـن، فلـک زده است!
امـــروز هــم گـــذشت و دلـت میـهمان نـشد
بــر سفـــره ای که نـان دعــایـش کپــک زده است!
هــر شب مـن -آن غــریبـه کـه بـاور نمــی کنـد
نــامــــرد روزگار، بـه او هـم کلـک زده است-
دارد بــه بــاد مـی سپـــرد ایـــن پیــام را:
سیــب دلـــم بـــرای تــو ای دوست، لــک زده است!
یک حــــرفهایی می مــاند بیـــخ ” گلـــوی” آدم ...
می مــاند و فــریـــاد هم نمی شـــود ...
بــغض هم نمی شـــود ...
بــغض یــــواشکی حتی ...
بغض آخـــر شـــب توی رختخــــواب که با اشــــک آرام نمی شــــود حتی ...
می ماند بیــــخ ” گلـــوی” آدم ، هیــــچ چیـــزی نمی شـــود...
اصلا می ماند و یک خنـــده هایی را ،
یک لـــذت هایی را کمـــرنگ می کنـــد ، می مانـــد ...
و سایــــه می اندازد روی هــــر چه بعــد از این !
************************************
پی نوشت:
دیـگه به همه چــیز شَــک دارم...
وقتی تـــو به دوســــت داشــتـنِ مـن یـــقیـن داشتی
و بـی بـــهانـه رفــتی...!
نـه آنقـــــدر سنـگـدلــم که غمـت را ببـینم
نـه آنقــــدر بـی خیـال که شـادیـت را بـا دیگـــری ببـینم
مانـــده ام دعـا کنـم شـاد بـاشــی
یـا دعـا کنــم حـال ِ ایـن روزهایـم را بفهمـی
مـن مـانـده ام میــان یک دنیـا سـردرگمــی ....
هیــس...
حـــواس تنــهایـــی امـــ را
بـا خـاطـراتـــــ
بـا تــو بـــودن
پـــرتــــــ کــــرده ام...
بـگـــو کسـی حـــرفـی نـــزنـد…
بـگـــــذار
لحـظـه ای آرامــــ بگیــــرم...
در صبـــحـدم عشـــق
کســـی متـــولـد شــد کــ ه صـدایــش آرامـــتـر از نسیــم ؛
نــگاهــش زیـــبـاتـــر از خـــورشیــد
و قلبــ♥ـش زلالتــر از آب بـــود
و آن مــــهربـان تــ♥ـو هستـــی ...
تــــــولـــدتــــــــ مبــــارکــــــــ تــــــولـــدتــــــــ مبــــارکــــــــ تــــــولـــدتــــــــ مبــــارکــــــــ
تــــــولـــدتــــــــ مبــــارکــــــــ
تــــــولـــدتــــــــ مبــــارکــــــــ 
ــانـه مـــی چــرخــد ....
ـلاد تـو بــودـاشق شــد
ــوفه خنـــدیـد
ـل بــاز شــد و
ـــورشیــد دمیـــد…
65/08/14
تــــولـــــدتـــــ مبــــــارکــــ عــــزیـــــزجـونـــم
