مـن هـر روز و هـر لحظـه نگــرانت مـی شـوم کـه چه مـی کنـی !؟
پنجــره ی اتاقــم را باز می کنــم و فریــاد می زنــم
تنهـاییـت بــرای من ...
غصـه هایت بــرای من ...
همه بغـض ها و اشک هایت بــرای من ..
بخنــد برایــم بخنــد آنقـــدر بلنـــد
تا من هـم بشنــوم صــدای خنــده هایت را...
صـــدای همیشـه خوب بــودنت را...
دلــــم بــرایت تنـگ شــــده...
سکـــوت زیبــاست!
وقتـــی تــمام حـــرفــها
از تــوصیـف مهــــربانـــی های
تـــو عــاجـــزنـد
بـ ـ ـ ـ ـ ـهار چــشمانت همیـشگیـــ ست !
پـلکــــ ــهایـت را نبـنـــد ، خـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـزان مـی شـــوم
اگــر ماه بـودم به هـر جـا که بـودم
سـراغ تـو را از خــدا مـی گـرفتـم
وگـر سنـگ بـودم به هـر جـا که بـودی
سـر رهگــذار تـو جـا مـی گـرفتـم
اگـر مـاه بـودی به صـد نـاز شایــد
شبــی بـر لب بـام مـن مـی نشستـی
وگـر سنـگ بـودی به هـر جـا که بـودم
مــرا مـی شکستــی، مــرا مـی شکستــــی....
فـــریـدون مشیـــری
پاییــــــز را دوستـــ دارم
بخاطر غریبـــــــ و بی صدا آمدنش
بخاطــــــر رفتن و رفتن...
و خیس شدن زیر بـــــاران های پایـیـــــزی
پایـیـــــز را دوستـــ دارم بخاطر تــولـــد پاکش
زرد است که لـبریز حقایق شـــــده است
تلـــــخ است که با درد موافق شده است
امـــروز روز تـــولد تــوست...
نمیـــدانم کجایــی...
اما میــدانم که هستــی ...
میــدانم که شـادی و در این شادمانــی شایــد لحـظه ای مــرا بـیــاد نمــی آوری ٬....
امـــروز روز تــوست...
زیبــای نـاپـیــدای من...
و مـن پـر رنگ تــر از همیـشه...
بیــاد تــوام ...
از خــاطراتِ سـالها...
ایــن روز را کنـارت بـودن نصیـبــی نمـانـده جــز اشک های شبـانــه .....
امـــروز روز تـــولد تــوست...
و مـن شــادم بــرای شــادی تــو....
و غمگیــنم بــرای تنــهایـی خــودم ...
امـــروز تــو با هــــزاران آرزو...
و شـمع ها را فـــوت مــی کنـی...
در دل مــن اما تنــها ...
آرزوی تـــوست ٬ امـــروز روز میــلاد تــوست...
و من بــه انــدازه ی هـــزار سال نبــودنت دلتـــنگ تــوام ....
تــویـی که تنــهایــی را به مـن هدیــه کـــردی
68/08/03
لمــس بــودنـت مبـــارک ...
تـو را دوسـت دارم
در ایـن بـاران
مــی‌خواستــم تــو
در انتـــهای خیـابان نشستـه بـاشـــی
من عبــــور کنــم
ســلام کنــم
لبخنـــد تـو را در بـاران مــی‌خواستــم
مــی‌خواهــم
تمـام لغاتـــی را که مــی دانــم بــرای تــو
به دریـــا بـریــزم
دوبــاره متــــولـد شــوم
دنیــا را ببینــم
رنـگ کـاج را ندانـــم
نامـم را فــــرامـوش کنــم
دوبــاره در آینه نــگاه کنــم
نـدانـــم پیــــراهـن دارم
کلمات دیـــروز را
امــــروز نگـویــم
خـانه را بـــرای تــو آمـاده کنــم
بــرای تـو یک چمــدان بخــرم
تـو معنــی سفـــر را از من بپـرســی
لغات تـازه را از دریــا صیـــد کنــم
لغات را شستـشو دهـــم
آنقـــدر بمیـــرم
تـا زنــــده شـــوم…
احمــدرضا احمـــدی بیــرجنـــدی
