مــراقـبــ قـلبــ ـها بـاشیــم !!!
وقـتــی تــنهایـیم ، دنـبال دوسـتــ مـی گـردیـم
پــیدایـش کـ ه کـردیـم ، دنـبال عیـبـ ـهایـش مـی گـردیـم
وقـتــی کـ ه از دسـتــ دادیـمش ، دنـبال خـاطـراتـش مـی گـردیـم
و همچنـان تـنها مـی مانـیم
هیـچ چـیز آسـان تـر از قـلبــ نمـی شـکنــد !!!
(ژان پـل سـارتـر)
نمـی دانــم چــرا خــودم را زنــدانــی کــرده ام ؟؟؟
چــرا...!!!
کــودک دورنــم چـ ه گنـاهــی داشـتــ ...؟؟؟
آیـا او ســزاوار ایـن اسـارتــ بـود ...؟؟؟
گنـاهــی نـداشـتــ ، هنــوز پـاکــ اسـتــ و سـاده
چــاره ای نـیست ، مـگــر مــی شـود از خـود گــریـختــ ؟؟؟
آیـا مـن واقـعا بـی گنـاه بــودم ؟؟؟
نمـی دانــم، شـایــد بــزرگتــریــن گنـاهــم
زنــدانـی و حبـس روحــم بــود ...!!!!
مـن روحــم را بــ ه اسـارتــ بــردم ، خــود مــن ...!!!
ایــن روز ها ( بــی )
در دنیــای مــن غـوغا مـی کنـد ...!!
بــی کس ، بــی مـار، بــی چـاره ، بــی تـابــ ،
بــی دار ، بــی یـار، بــی دل ، بــی صــدا ، بــی جـان
بــی نــوا ، بــی حــس ، بــی عقــل، بــی نــشان ،
بــی بــال ، بــی وفــا ، بــی کـلام
بــی جــواب ، بــی شـمــار ، بــی نـفس ،
بــی هـوا ، بــی خــود ، بــی داد ، بــی روح
بــی هــدف ، بــی راه ، بــی همــزبـان
بــی تــو ، بــی تــو ، بــی تــو ...!!!
(حسـیـن پــنـاهــی )
وقتی قـلبــ ♥ ـهای مان کوچکــ تـر از غصه ـهای مان می‌شــود
وقتی نمـی‌تـوانیم اشکـ ـهای مان را پشت پلکـ ـهای مان مخفــی کنیم
و بغض ــهای مان پشت سـر هم می‌شکنــد ،
وقتی احـساس می‌کنیم بدبختی ــها بیـشتــر از سهم مان است
و رنـــج ـها بیشتر از صبــــر مان ؛
وقتی امیـــد ـها ته می‌کشــد و انـتـــظار ــها به سـر نمی‌رســـد ،
وقتی طاقــت مان طاق می‌شــود و تــحمل مان تــمام ...
آن وقـت است که مطمئنیم به تــ♥ــو احــتـیاج داریم و مطمئنیم که تــ♥ــو ،
فقط تــ♥ــو یــی که کمکــ مان می‌کنـــی ...
آن وقت است که تــ♥ــو را صــــدا می‌کنیم، تــ♥ــو را مـــی‌خــوانیـــم ...
آن وقت است که تــ♥ــو را آه مـی‌کشیـــم ،
تــ♥ــو را گــریه می‌کنیــم، تــ♥ــو را نـفس می‌کشیـــم ...
ܓ✿ ... وقـتــی تــ♥ــو جـــوابـــــ مــــی‌دهـــــی ... ܓ✿
بــا تـــو هستـــم
تــویـــی کــ ه رویـتـــ را از مــن بـــر میـــگردانـــی
بــ ه چــشمانـــم نــگاه کــن
اشکـــ ـهایـــم هنــــوز خــشکــــ نــشده انــد
از چــ ه میــتـرســـی , مـــن گنــاهتـــ را بــخـشیـــده ام
هنـــوز آنـــقـدر عــاشــقـتــــ هستــم کــ ه هیـــچ کیــنـ ه ای از تـــو بــ ه دل نــــدارم
تـــو را بــ ه خـــدا سپــــرده ام , نــ ه نــگران نــباش نفــریــنـتـــ نـمـــی کنـــم
بــرایتـــ دعــا ی خیــــر میــکنــم
دعـــا میــکنـم کــ ه خـــدا هــم تـــرا بـبخـشد و تــنـهایتـــ نــگـذارد
دوسـتــــ نــــدارم تـــو هــم مثــل مـــن طعـــم تـــلخ تــنـهایــــی را حــس کنـــی
دوســتــــ نــــدارم تـــو هــم مثـــل مـــن شکـســتـــن قـلـبـتــــ را تــجـربــ ه کنـــی
پــس هـــرگــــز نـفــرینـتــــ نـخـــواهـــم کـــرد و تــــرا بــ ه خـــدا خـــواهـم سپـــرد
تــا در پــنـاه او بــ ه زنــدگیتــــ ادامــ ه دهـــی ...
در کنـــار هـــر کس و هـــر چــیـز کــ ه دوستــــش داری
بــ ه چـــشمانــم نـــگاه کــن , آنـــها را بـــ ه خـــاطــر بــسپـــار
آنـــها همیــشـ ه نــگـــران تـــو هستــنــد ....
پــــرستـــــو ...
آســمان هستــــ
مـــن هستـــــم
مثــــل یــکــــ پـــرستــــوی مهـــاجــــر بــا حســـی غـــریــبـــــ
امـــا نــ ه بــــرای تــــو و نــ ه بــــرای هیـــچـکس
در کـنار ایـن مـــردم
شــایــــد حـــضور صــدایی نــتـــوانــد
نـــگاه ـهایـــی چنــین سنگیــن را جـا بـ ه جـا کنــد
شــایــد بـــرای بــاور وجـــودم اثــبـاتــــی لازم بـاشـــد
امــا مــن وجـــود دارم
بـــرای تـــنـهایــــی دیــــوار ـهـای اتـــاق
بـــرای انتــظار قلبـــهای بـــدون عکـس
بـــرای تـــرکـــ خـــوردگـــی روح بــاغـچــ ه
مـــن هستــــم بـا قلبـــــی شکـستــ ه
امــا در حـــال تــپیدن جـــدا از همــ ه بـــودنــــها
هـمانـــطور کــ ه آســمان هسـتــــ
کســـی بـایـــد قــسم اتـــ دهــــد
تــا بـاور کنــــی
کــ ه مـــن
هـنــــــوز هـــم
هــــــر روز
تـــمام ِ ایــــن شهـــــر را
بـــ ه جستـــجـوی تــــو
خـــانــ ه بــ ه خـــانــ ه مـــی گــــردم
تــا تـــو شــایـــد
از در ِ یکـــی از ایـــن همیـــن خـــانــ ه ـهــا
بیـــرون بـیــائــی و بــا چشـــم خـــود بــبـینـــی کــ ه بـــرایِ پـــیـدا کـــردنـتـــــ
بــالاجــبـار مــامــور ســرشــماری نــفوس شـــده ام ؟
دل آرام را بــی تــاب مـیـکـنـی ، دل بـی تـاب را آرام ...
آخـرش نـگـفـتـی: تــــو ، دردی یـا درمـــان ؟
مـــی خـواهـــم بــ ه کـــودکیـــم بـــرگــردم ولــــی
کـفــش رفــتنـم کـــوچــــک شــــده.....
بــ ه ستــوه آمــده ام از ایـــن پیــلـ ه ی تــنـگ و تــاریـک
دلــــم لــک زده بـــرای پــروانـ ه شــدن
رهــا کــن مـــرا ....
در هـــوای خــود ...
بـال پـــریــدنــم بـاش
بـگــــذار در هــــوای تـــو پـــروانگــــی کنــــم ....
