من اینجا بس دلم تنگ است...

من ایـنـجــا بــس دلــم تـنـگ است ....

و هــر ســازی کـ ه مــی بیـنـم بــد آهنــگ است

بیــا ره تــوشـ ه بـــرداریــم

قــدم در راه بــی بـرگشت بــگذاریــم

ببــینیــم آسمـان هر کجــا آیـــا همیـن رنــگ است ؟

من ایـنجــا از نــوازش نـیــز چــون آزار تــرسـانــم

ز سیــلی زن، ز سیــلی خــور

و زیــن تــصویــر بــر دیــوار تــرسانــم

.
.
.

بـیـــا ای خستـ ه خاطـر دوست !

ای مانـند من دلکنــده و غمگیــن!

من ایـنجــا بــس دلـــم تـنــگ است ....

بـیـــا ره تــوشـ ه بـــرداریــم 

قـــدم در راه بـــی فــرجــام بــگذاریــم...

اخــوان ثــالث

حواسمون باشه...

حــواسمــون بــاشـ ه .....

دل آدما...!!

شیشـ ه نیست که روی آن...!!

* هــــــا * کنیم...!!

.
.
.
.
.


بعد با انگـــشت قـــ♥ ـلب بکشیم و...!!

وایسیم آب شـــدنش رو تماشــــا کنیم...!!

و کیـــــف کنیم...!!

رو شیشه نـــازک دل آدمـــا...!!

اگـــه قلبــــــ♥ ـــی کشیدی...!!

باید مــــــــردونـ ه پـــــــاش وایســــتی...!!

قاصدکی...

قـاصــدکــی

روی سنــگ فـرش خیـــابـان

در انـتـظار یــک دست ، یــک فـــوت

ایـن هـمـ ه رهـــگذر

کســی پـیـــامــی نــدارد بـــرای کسـی ؟!

قـصـ ه ی این همــه تـنهایــی را

قـاصــدک بـ ه کجــا خـواهـــد بــرد ؟! ....

دلم فریاد میخواهد...

.... دلــــم فـریـــاد میـــخـواهــد ....

ایـن روزهـــا دلـــم اصـــرار دارد

فــریـــاد بـزنـــد

امــا . . .

مـن جلـــوی دهـانـــش را مـــی گیـــرم

وقـتـــی مــی دانـــم کســـی تـمایـلی بـ ه شنـیــدن صدایــش نـــدارد !!!

ایـن روزهــا من . . .

خــدای سکـوت شــده ام

خـفقـــان گــرفتـــ ه ام تـــا آرامــش اهـالـــی دنـیـــا

خــط خطـــی نـشـود . . .!

دلتنگ تر از تنگ بلورم...

دلتنـگی...


هر چند کـ ه دلتـنــــگ تــر از تـُنـگ بــلورم

با کوه غمــت سنـگ تـــر از سنــگ صبـــورمـــ

انــــدوه من انـبـــوه تـــر از دامن الـوند

بـشکوه تــــر از کوه دمـــاونـد غــرورمـــ

یک عمــر پـــریـشانــی دل بستـ ه بـ ه مـــویـی است

تـنــها سر ِ مــویـی ز سر ِ مــوی تـــو دورمـــ

ای عشق بـ ه شـوق تـــو گـــذر مــی کنـــم از خــویــش

تــو قــاف قـــرار من و من عیــن عبـــورمــــ

بـــگذار بـ ه بـــالای بـلنـــد تـــو بـیــــالایـــمـــ

کز تـیـره ی نـیـــلوفـــرم و تـشنـ ه ی نــــورمــــ

هوا پاییزی است...

وقتـــی کـ ه تـــو ....

وقــتــی کـ ه تــو بـــارانــی مــی‌شــوی در آسمــان چشمــانـت غــرق مـــی‌شــوم

و فــرامـوش مـــی‌کنــم کـ ه هــوا پـــایـیـــزی است.....

بــرخیـــز تــا پـنـــجـره‌ ها را بـ ه روی خــزان بــبنــدیــم، بـیـــم دارم خــزان خـاطراتـــمان را غــارت کنــد ...

بــاغچــه از حجـــم علف هــای هـــرز ســکوت انـبــاشتـ ه شده ....

از خــلوت کــوچـ ه دلـــم مـــی‌گیــــرد و هنـــوز در انـتــــظار بـــارانــی شدن چشـمـــانت هستــم ....

هــر چنــــد کـ ه مـــی‌دانـــم بـــارانـــی شدن، دل آسمــانــــی مــــی‌خـواهـــد ....

تنها دل ما دل نیست...

یـــادمـــ بـــاشـد ....

تـنــــها ، دل مــــا دل نـیـست .....

یکی پیدا میشه تنهایی مو باهاش قسمت کنم؟

خدای آسمون ها و زمین روزی که خواست موجوداتش رو به دنیا بفرسته، سرگذشت هر کی و رو پیشونیش نوشت و براش گفت تو دنیا چی در انتظارشه.

اون وقت دنیا رو نشون شون داد و گفت اونجا دنیاست ...

حال هرکی دلش می خواد به دنیا بره دست هاشو ببره بالا

اون هایی که دست بلند کردن الان توی دنیان یا به دنیا اومدنو اونطور که تو سرنوشت شون اومده بود از دنیا رفتن

و باقی هنوز نوبت بدنیا اومدنشون نرسیده یا رسیده و تو راهن

اما این آخرش نیست.......

لابد تو سرنوشت تو چیزی بوده که تو بخاطرش داوطلب دنیا اومدی

امیــد داشـتـه بــاش و صبــــر کــن...

از کتاب :

یکی پیدا میشه تنهایی مو باهاش قسمت کنم

اثر نازیلا ناساری

چه تلخ است قصه عادت...

چــقـدر تـــلخ است ...

ســـاکنـــان دریـــــا پـــس از مـــدتـــی صــــدای امــــواج را نـــمـی شنــــونــد

چــه تـــلخ است قــصه عـــادت!

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند...

مــا چــــون ز دری پـــای کشـیـــدیـــم ... کشـیــدیــم

امـیــد ز هـر کس که بـریـــدیـم ... بـریـــدیــم


دل نیـست کبــوتـر ... که چـــو بـرخاست ... نـشیـــنـد

از گـوشه بـــامــی که پــریـدیـم ... پــریــدیــم


رم دادن صیــــد خـــود ... از اغـــاز غـلط بــــود

حالا که رمــا نـدی و رمـیـــدیـــم ... رمـیـــدیـــم


کـــوی تــــو که بــــاغ ارم و روضه خـــلـد اسـت

انــــگار که دیــــدیـم نـدیـــدیـــم ... نـدیـــدیـــم


صـد بـــاغ بـهــــار است و صـلای گـــل و گـــلشن

گــــر میــــوه یـــک بــــاغ نـچـیـــــدیـــم ... نـچــیــدیـــم


سـر تــــا بـه قــــدم ... تـیـــغ دعایــیــــــم و تـــو غـــافــل

هـــــان واقــــف دم بــــاش رسیـــدیـــم ... رسیـــدیـــم


وحــــشی سبـــب دوری و ایــن قــسم سخــن ها

ان نیــــست که مــا هـــم نشـنـیــدیــــم ... شنـیــدیـــــم


وحـشـــی بـافـقـــی