قصه ی ویرانی...

پـائیـــــز ،

بـَرگ هاے ریخــتـہ را نمـے ‏ شمــُرند...

قصـــہ!

قصـــہ ے ویـــرانـے ست!

قدسـے قاضـے نور



دلــتنگـے یعنـے...

خَلــــوت ِ تـنهائـے اَت اَز آسماלּ ِ پـائیـــــز ، اَبـــرے تـَر باشَد...

ای تنهایی...! سلام...!

گفتے بـہ چـہ دلخُوشے؟ ... ســؤالت خُوب اَست

گفتے ڪِـہ غــَریبـــ ... اِحتمالت خُوب اَست

اَز شهـــــر دلــ َم گــِـرفتـہ ... بـَر خواهم گشت

اِے تــَـنهایے!

سَلام!

حالت خُوب اَست؟

میلاد عــرفاלּ پـور

و مرگ مردن نیست...

و مــَرگ مــُردלּ نیـست :

و مــَرگ تــَـنها نفــَس نڪِشیـــدלּ نیـست!

مـَטּ مــُرده گاלּ بیشُمارے را دیـده اَم

ڪِـہ راه مے رفتنـد ،

حــَرف مے زدنـد ،

سیــــگار مے ڪِشیدنـد

و خیـــس اَز 、ヽ ヽ ｀｀、 باراלּ ،｀｀ 、ヽ

اِنتـــــظار و تــَنهایے را دَرڪ مے ڪَردنـد ،

شعــــر مے خواندنـد ،

مے گــِـریستنـد ،

قــَرض مے دادنـد ،

مے خنـدیدنـد ،

و گــِـریـہ مے ڪَردنـد...

زنــده یاد حُسیـטּ پـَناهے

سفر از خاطره ها آسان نیست...

گنجــِشڪ نشُدمــ

ڪِـہ بـــَـرایم دانـہ بــریــــزے

و حتے بنــد ِ ڪَفشے

ڪِـہ دستـــ هایَت پــَروانـہ اَمــ ڪُننـد...

مـَטּ

بـہ غـُبـار روے میـــــز

ڪِـہ نـَوازشگــــَـرانـہ

با تــِڪاלּ دَستتـــ محــــو مے شوَد

حــِسادتــــ مے ڪُنمــ!

علے شفاعتـــ پـناهے



سفــَـر اَز خاطـــِــره ها آساלּ نیستـــ...

مــُـوج ِ دَریاے غمَتـــ طوفانے اَستـــ

و در ایـטּ راه ، اَز ایـטּ مــُـوج گــــُـذر بایـَد ڪَرد

صَبــــــر بایـَد مے ڪَرد ،

مــُـوج دَریاے غمَتـــ رامــ شوَد ،

شایـَد آرامــ شوَد...

تنهایی ، نام دیگرِ توست...

پـاییـــــز ، نام ِ دیگــــر ِ انساלּ اَستــ...

و

تنـــــهایی ، نام ِ دیگــــر ِ پـاییـــــز...

مثل ویرانی هیروشیما...

و دلے را ڪِـہ ایـטּ همـہ تنـــهاستـــ ، ژاپنے ها قشنگ مے فهمـَند

مثل ویــــرانے هیـروشیماستـــ بعد ِ آלּ جَنگ هستـہ اے مثلا...

سیـد مهــــدے نقـبایے



گاهے از غــَـ ـــم مے شـود ویـــران دلـــــــ َم...

نمی شود که نمی شود...

درد هایے هستــ ڪِہ

نمے شَود فــَـریادشاטּ ڪَرد

نمے شَود دَرمانــِـشاטּ ڪَرد

نمے شَود بہ ڪَسے گفتــِـشاטּ

نمے تواטּ بُغضــِـشاטּ ڪَرد

فقـَط بایـَد در تنـــہایے تحـَمُلــِـشاטּ ڪَرد

چـہ تَلــــــخ اَستــ واقعیتـــ ِ تنـــہایے ما...

گاه... تنهایی...

گــــ ـــاه

آدمـے تنــــهاتــَر اَز آלּ اَستـــ ڪِہ سـُڪوتــَـش مـے گـــویـد...

دیشَبــــ

تنــــهایے اَم

تـا نـُوڪ ِ مــِدادَتــــ آمـَده بـــود....

اگـــر مے نـــِوشتے اَم!

اگـــر مے نـــِوشتے اَم!

گــــ ـــاه

تنــــهایے تنــــهاتــَر اَز آלּ اَستـــ ڪِہ دیــده شـَود...

محمد علے بهمنے

نکند تلخ شویم...

چاے را اِنتــــظارے نیستــ اگـــر تلـــــخ اَستــ

و اگـــر تنــهایش بگـــذارے سـَـرد مے شَود

اما ما اِنـساטּ ها را اِنتــــظارے هستـــ

نڪُند تلــــــخ شویم یا ڪِـہ اَز تنـــهایے سـَـرد!

تنهایی...

خـُوش به اون روزهایی که فکــــر می کــَردیم تـــنـــهایـــی یعنی وقتـــی کسی خـونه نیـست...!