انتظار سخت است...

انـتــظار سخـتـــ اسـتـــ ...

فــرامـوش کـــردن هــم سخـتــ اسـتـــ ...

امـا ایــنکــ ه نـــدانـی بـایــد انـتــظار بـکشـــی یـا فـــرامـوش کنـــی از همـ ه سخـتـــ تــر اسـتـــ ...

تنها نیستم ، تنها منتظرم...

بــاران کــ ه مــی بـارد

تـــمام کـوچــ ه ــهای شهـــر پـــر از فـــریـاد مــن اسـتــــ ...

کـــ ه مـــی گــویـم: مــن تــنـها نــیـستــم, تــنـها منــتــــظرم پـــنـجــــره ی بــاران خـــورده ات را بــاز کــن

چــنـد ســطر پــس از بـــاران چـــشمـــ ـــهایم را بـــبـین کــ ه هـــوایــتـــ دیـــوانـ ه شـــان کـــرده

دلــــم بـــرایــتـــــ تـــنـگــــ اســـتـــــ ....

مرا ببخش...

مـــرا بــبـخــش

کـ ه گـاه و بــیــگـاه

دلــ ــم هـــوای تــــرا مـــی کنــــد!!

مـــرا بــبـخــش

کـ ه چـشـــم هــایـــم، هنــــوز منـتـــظر اسـت تـــا تــــو بـیـایــــی...

مـــرا بــبـخــش

کـ ه یــادداشت هــای روزانــ ه ی صفحـــه ی دلـــ ــم...

بــا مـــداد خــــاطـرات تـــو نـــوشتـــ ه مـــی شـــود...

مـــرا بــبـخــش...

کـــ ه

هنـــــــوز ...

دیـــوانــ ه وار دوستـــــتـــــ دارم...

خسته ام...

هـیـــــچ انتــــظاری از هـیــــچ کســــی نـــدارم ... !!!

این نـــشان از بـــــزرگی و قـــــدرت من نیــــستــــــ

خـــستـــ ه ام ... !!!

خـــستـــ ه ام از اعتـــمـادهـــای گــــذشتــــ ه

خـــستـــ ه ام از اعتـــمـادهـــای شــــکستــــ ه ... !!!

کسی از جنس باران...

کســی از جنــس بــاران ....





بــاران کــ ه مـــی بــارد

بـــایــد کســی بـاشــد، کســی از جنــس بــاران

بــا پــنـجــره ای بــاز و در انــتــظار ...!!!

بـــوی خــوش خـــاک ،‌ سرمــای دلپــذیــر هـــوا

مـــوسیــقــــی زیـــبـای بــاران

بــا تـــرنـــم صـــدای تــبــش قـــلب ها

بــاران کــ ه مـــی بـــارد بـــایــــد کســـی بـــاشـــد

کســی از جنــس بـــاران ... !!!

منتظر نباش...

مـنـتـــظر نـبـــاش شبـــــی بـــشنـــوی، از ایــن دلـــبـستـگی هــا دل بـــریـــده ام...

یـــا در آسمـان، بـ ه ستـــاره ی دیــگری ســلام کـــرده ام...

تــــوقــعی از تـــو نــــدارم...

اگــــر دوستــــ داری، در همـــان دور دستـــ هـــا بــــمان...

هــــر جـــور کـ ه تـــو راحتــــی...

همیـــن ســوســـوی تـــو از آن ســـوی پــــرده ی دوری، بـــرای روشن کردن اتـــــاق تـــنهایـیـــم کافیـــست...

من کـ ه ایـنـــجا کار خـــاصــی نمـیـــکنـم...

فــقــــط گهـگاه گمــان آمـــدن تـــو را در دفتـــر دلـــــم ثبــــت میــــکنــم...

همـیــن...

ایـــن کار هــم که نیـــــازی بـ ه نــــور نــــدارد...

همیـــن کـ ه دلــــــم روشن است کافیــست...

-------------------------------------------------------------------

این متنو توی اولین تاپیک دوست گرامی navvab خوندم و بدجور به دلم نشست

برای همین دوست داشتم توی خط خطی هام به یادگار بمونه .... با تشکر و اجازه از navvab گرامی 

ستاره های آسمان...

اگـــر سهـــم من از همـ ه ستــــاره هــای آسمـان

ســو ســـوی غــریــبـی است ؛

غـمــی نیـــست همیـــن انتــظار رسیـــدن شب

بـــرایـــــم کافــــی است ....!!!

هوا خیس می شود...

وقــتـی هــوا خیــس مــی شـود

دلـــم بـهانـ ه ی تـــو را مــی گیــرد

و گــونـ ه هـایــم ؛

بــــوی خـــاک بــاران زده مـــی دهنــد ...

پنــجـره را بــاز مـــی کنـــم ، نـفــسم مـــی گیـــرد !

.
.
.

نــفـسم مـــی گیـــرد ... !

درست مثـــل همــان لحـظـ ه کـ ه چشـمــان تــو در چشـمــان مـن مــانـــد

همــان لحـظـ ه کـ ه منـتــظر مـــانـــدی تـــا چیـــزی بـــگویــم ...

امّــا ...

تـــو دیـــگر منـتــظر نـمانـــدی ...

منـتــظر نـمانـــدی تـــا دوبـــاره نـــامـت را نــفس بــکشـم

و بـــگویــم ...

بــگویـــم کـ ه بـــی تـــو

دیــگر نــفسـم

برای همیــشـ ه مــی گیــرد !

قاصدکی...

قـاصــدکــی

روی سنــگ فـرش خیـــابـان

در انـتـظار یــک دست ، یــک فـــوت

ایـن هـمـ ه رهـــگذر

کســی پـیـــامــی نــدارد بـــرای کسـی ؟!

قـصـ ه ی این همــه تـنهایــی را

قـاصــدک بـ ه کجــا خـواهـــد بــرد ؟! ....