مرگ سهم ماست...

مــــــرگ سهــــم مــاست

مـــی دانــم قسمت چشمــ ــهای بــارانـی گریــــه بــی صـــداست

مـــی دانـــم مــــــادرم با نگـــاه خـــود مــی گفت زندگـــی اشتـباست

مـــی دانـــم یـک نفــــر بهانــه مــی گیـــــرد در دلــش جـــای پـــاست

مــی دانـــم یـــک نفـــر بــی گنــــاه مــی میـــرد آه

او آشنـاست مــی دانــم....

 

تقـــدیم به آنهایــی که بــی تقصیـــرند...

تقـــدیم به چشم هایــی که در راه ماندند...

و دل هایـــی که آنـــها را راندند...

تقـــدیم به اشـــک هایــی که غـــــرورشان شکـست...

و عهــــد هایـــی که هـــرگــــــز کســی آنها را نبـست...

کاش اینجا بودی...

مـــی نویســـم بــــاران!!

مـــی نویســـم ســــرما!!!

مـــی نویســـم غــــم و انـــــدوه و نفــس!!!!!

مــــی نویســـم احســــاس ،

 تا بـــدانــی دل من بــــی تــو گلــــم مـــی میــــرد

 و بــــدان دل ســــرد است و کمــــی بــارانـــی ،

غـــــم ســــراســـــر دل من پـــــر کـــــرده...

کــــــاش اینـجــــــا بــــودی.....

اُمید تازه میخواهم...

بــر لبـــانـــم غنچـــه لبخنـــد پــــژمـرده است

نغمــه ام دلگیــــر و افســـرده است

نــه ســـــرودی؛ نــه ســــروری

نــه همــــاوازی نــه شـــــوری

زنــدگــــی گــویـــی ز دنیــا رخــت بــر بستـــه است

یــا که خــاک مــــرده روی شهــــر پــاشیـــده است

ایــن چه آییـنــی؟ چه قانــونـــی؟ چه تدبیـــری است؟

من از این آرامـــش سنگیـــن و صامــت عاصیــــم دیگـــــر

من از ایــن آهنـــگ یکســــان و مکـــــرر عاصیــــم دیگــــر

من ســـــرودی تـــازه مــی خــــواهـــم

جنبـشـــی؛ شـــوری؛ نشاطـــی، نغمــه ای، فــــریادهایی تـــازه مــی جـــویــم

مـن به هــــر آییـــن و مسلک کــو، کســـی را از تلاشـش باز دارد یــاغیــم دیگــــر

من تـــو را در سینه امیـــد دیـــرین سال خــــواهـم کـشت

من امیــــد تـــازه مــی خــــواهـم....

انتـ ـ ـ ـ ـ ـظار...

ایـن چنـــــد مـاه

که منتــــظرت بـودم

به انـــدازۀ چنــــد سال نگـــــذشت

به انـــدازۀ همیـن چنــــد مـاه گـــــذشت

اما فهمیـــــدم

مـاه یعنــــی چـه

روز یعنــــی چـه

لحظــه یعنــــی چـه

ایـن چنــــد مـاه گـــــذشت

و فهمیـــــدم...

گــــذشتــن، زمـــان، انتـــ ــ ــ ــ ـظار

یعنـــی چـه...

دکتــر افشیـــن یداللهــــی

غروب...

خیــال نکـن

اگـر برای کسـی

تمـام شـدی

امیــدی هست...

 

خـــورشیـد

از آنجــا که غــــروب مــی کند

طلــوع نمــی کند...

 

دکتـر افشیـن یـداللهـی

مجبـور نیستــی...

اخـلاقـم گنــد است؟!

به خــودم مربــوط است!!!

غــرورم از حـد گـذشتـه است؟!

به خــودم مربــوط است!!!

تـمام زنـدگــی ام خــود خواهانـه است؟!

زنـدگــی خـودم است!!!

 از عــده ای متنـفـر شــده ام؟!

به خــودم مربــوط است!!!

نــگاه هایــم به افــق دوختـه اسـت؟!

چشـمان خــودم است!!!
 
از نـاصحـان خــوشـم نمـی آیــد؟!....

سلیــقه ی خــودم است!!!

 صــدای خنــده هـایم از حـد عادی بلند تـر است؟!

خــوش حالــی خــودم است!!!

عــده ای را به فـــراموشی سپــرده ام؟!

حافـظه ی خـودم است!!!

 

دلــــم مـی خـواهـــد این گــونه بـاشم ...!!!

 

مجـبـور بـه تحـمل من نیستــی ...!

احساسات یه مـــــرد...

مردها سکــــوت می کنند

نمی توانند وقتی ناراحـــت هستند گــــریه کنند و بهــــانه بگیرند

آنها نمی توانند به تو بگویند من رو بغـــل کن تا آروم بشم

نمی توانند بگویند دلــــشان می خواهد در آغــــوش تو گریه کنند

ممکن است خیلی تو را دوســت داشــتـه باشند

اما نمی توانند صـــدای شان ... را مثل دختر بچه ها کنند و جیغ بزنند و بگویند عاشقـــتـــــم

او همه ی اینها را قــورت می دهد که بگوید یــک مــــرد است

یک آدم محکــــــم که می تواند تکیـــــه گـاهــت باشد

اما شما به قـــــوی بودنش نــگاه نکنید

توی قلبـــــش یک بچــه زنـدگـــی میکند !!!..

کاری اگر کردی ، می مونی...

یک ذره بودی ،

هیچ بودی ...

نه ماه گذشت ، نه روز گذشت ، نه ساعت گذشت ...

افتادی تو گهواره ،

چشمات نمی دید ،

گوشات نمی شنید ، پاهات نمی رفت ،

دستات نمی گرفت ،

مغزت کار نمی کرد ،

هیچ چی نمی فهمیدی ،

هیچ کس را نمی شناختی ،

تو گهواره افتاده بودی ...

حالا صد سال گذشته ،

چشمات نمی بینه ،

گوشات نمی شنوه ،

پاهات نمی ره ،


دستات نمی گیره ،

مغزت دیگه کار نمی کنه .

هیچ چی رو باز نمی فهمی ،

هیچ کس را باز نمی شناسی ،



تو بسترت افتاده ای ...



بعد می میری ،

میگذارنت تو دل زمین ،

باز خاک می شی ،

از تو هیچ چی نمی مونه ،



" تــــو " می مونی ،



آدمیزاد دور میزنه ،

مثل زمین ، مثل زمان ، مثل بهار ، مثل همه چیز :

آّب ، گُل ، درخت ، زمین ، ستاره ، خورشید ، منظومه ها ، کهکشانها ، همه جهان !

هیچ بودی ، خاک بودی ، دور زدی ، هیچ شدی ، خاک شدی .



از تو چیزی که می مونه :


کاری که کردی می مونه ،

هر کاری کردی می مونه ،

... کاری اگر کردی ، می مونی ...

با نگاهی سرد...

شیـشـ ه ی دل را شکسـتـن احتـیاجـش سنـگ نیـست ،

ایـن دل مـا بـا نـگاهــی سـرد پـرپـر میـشـود

از تمام تو...

مــن، از تمام آسمـــان یکــ بــــاران را مـی خـواهـم ...

و از تمــــام زمیــــن ، یکــ خیـابـان را ...

و از تمــــام تـــــو ، یکــ دستــ کـ ه قفــــل شـده در دستــ مـــــن ...