یا کاشِفَ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِ الْحُسَیْنِ
اِکْشِفْ لى کَرْبى بِحَقِ اَخْیکَ الْحُسَیْنِ
اے بـَرطــَـرف ڪُننده غـــَـم و اَنـــدوه اَز روے حُسیـטּ
بحــَق بـَرادرت حُسیـטּ ، اَنـــدوه و مُشڪِل مـَטּ را بـَرطــَـرف ڪُـטּ
اے ڪِـہ دَر مُحبتــَت غــَـرق مے ڪُنے
هـَـر ڪِـہ را ڪِـہ در تـــو مے نگـــَـرد...
و اے ڪِـہ در مُحبتــَت غــَـرق مے ڪُنے
هـَـر ڪِـہ را ڪِـہ بہ او مے نگـــَـرے...
--------------------------------------------------------------
تصاویر داخل ضریح حضرت عباس علیه السلام
گنجــِشڪ نشُدمــ
ڪِـہ بـــَـرایم دانـہ بــریــــزے
و حتے بنــد ِ ڪَفشے
ڪِـہ دستـــ هایَت پــَروانـہ اَمــ ڪُننـد...
مـَטּ
بـہ غـُبـار روے میـــــز
ڪِـہ نـَوازشگــــَـرانـہ
با تــِڪاלּ دَستتـــ محــــو مے شوَد
حــِسادتــــ مے ڪُنمــ!
علے شفاعتـــ پـناهے
سفــَـر اَز خاطـــِــره ها آساלּ نیستـــ...
مــُـوج ِ دَریاے غمَتـــ طوفانے اَستـــ
و در ایـטּ راه ، اَز ایـטּ مــُـوج گــــُـذر بایـَد ڪَرد
صَبــــــر بایـَد مے ڪَرد ،
مــُـوج دَریاے غمَتـــ رامــ شوَد ،
شایـَد آرامــ شوَد...
و دلے را ڪِـہ ایـטּ همـہ تنـــهاستـــ ، ژاپنے ها قشنگ مے فهمـَند
مثل ویــــرانے هیـروشیماستـــ بعد ِ آלּ جَنگ هستـہ اے مثلا...
سیـد مهــــدے نقـبایے
گاهے از غــَـ ـــم مے شـود ویـــران دلـــــــ َم...
از لیواטּ ها
بـہ لیواטּ ِ شڪَستـہ فِڪر مےڪُنے
اَز آدمــ ـها
بـہ ڪسے ڪِـہ بـہ دستـــ نیاورده اے
بـہ ڪسے ڪِـہ از دستـــ داده اے...
هَمیشـہ
چیـــزے ڪِـہ نیستـــ
بهتــَـر اَستـــ...
علیـــرضا روشـטּ
تلـــ ـــخ اَستـــ آدمــ عادَتـــ ڪُند بـہ بـُـودטּ ها...
بـہ هــَـر “بـُود”نے ڪِـہ روزے نا”بــُـود” مے شَود...
آטּ یــــار ڪِـہ عَهـــد دوستـــدارے بــِشکستـــ
مے رفتـــ و منـَـش گــِـرفتـہ دامـَטּ در دستـــ...
مےگفتـــ دگــَـر باره بـہ خـــوابم بینے
پنـــداشتــ ڪِـہ بعـــد اَزو مــَـرا خـــوابے هـَستـــ...
اَبوسعیــــد اَبـُوالخیــــر
اَز وقتے فهمیــدم با خیلــے از آدمــ ـها دَردهاے مـُشتـَـرڪے دارمــ ،
یـاد گــِـرفتم دیگـــَـر وسَـط اَحــوال پـُـرسے ها ، همیـشـہ راستــَـش را نگــویم…
یـاد گــِـرفتم، خیلے خـُوب نـباشم و بگــویم خـُـوبم…!
هـــر غــَـ ــم رد ِ چــُـروڪے اَنـــداختـہ بـہ ایـטּ پیــــڪَر پیــــر...
مـــادر که می رود ،
چیـــزی درون انسان گــُم می شود
هــر طرف را که نـــگاه می کنی...
هــر طرف که مــی روی
چیـــزی درونت نیـست
گــُم شده است...
ته دلــــ ت خالـــی ست همیشــه
انگار عضــــوی از بـدنت نیـست
قلبــــ تـــ...
قلبـــ تـــ نیـست
بــــرای همیــــشه....!
مــادرم...
بعـــد از تـو غـــَــریـبی شد نصـــیب مـن!
آدمــ هاے تنــها
آرزو هاے ڪُوچڪے دارند
شبیـﮧ ایـטּ ڪِـﮧ ڪسے
در خانـﮧ را بـﮧ رویشان باز ڪند...
طاهـــره قصـــدے
بے هم شُـدگانیم ڪِـﮧ پیـــدا هستیم
پنــهاטּ شُـدگاטּ خــواب و رُویا هستیم
در دُنـیاے چقـــدرها از هــم دور
آدمــ هاے چـﮧ قــَـدر تنــها هستیم
بیــــژטּ ارژטּ
بدترین نوع دلداری دادن به آدم مصیبتزده این است که سعی کنیم
او را به بدبختیهای بدتری که ممکن بود سرش بیاید، متوجه کنیم
اجازه بدهید با منطق خودش ماجرا را حل و فصل کند...
نـه آنقـــــدر سنـگـدلــم که غمـت را ببـینم
نـه آنقــــدر بـی خیـال که شـادیـت را بـا دیگـــری ببـینم
مانـــده ام دعـا کنـم شـاد بـاشــی
یـا دعـا کنــم حـال ِ ایـن روزهایـم را بفهمـی
مـن مـانـده ام میــان یک دنیـا سـردرگمــی ....
