وقـتــــی دلــتــــ خـستــ ه شـــد
دیـــگر خــنـده مــعنـایــــی نـــدارد
فــقـط میـــخـندی تــا دیـــگران غـــم آشیــانـ ه کـــرده در چــشمانـتــــ را نــبیــنـند.
وقـتــــی دلــتــــ خـستــ ه شـــد
دیـــگر حـتـــی اشـکـــ ـــهای شبـانــ ه هــم آرامــتــــ نمــی کنــنـد ...
فــقـط گــریــ ه میــکنـــی چـــون بــ ه گــریــ ه کـــردن عــادتـــ کـــرده ای...
وقـتــــی دلــتــــ خـستــ ه شـــد
دیــگر هیــچ چــیـز آرومــتـــ نمــی کـنــ ه بــجــز دل بـــریـــدن و رفــتـن
گاهـــی حــجـم دلتــنگـــی ـــهایــم آنــقـدر زیـــاد مـــی شـود
کــ ه دنــیـا بـا تـــمام وسعـتـش بـرایـــم تــنـگــــ مـــی شـود
دلتـــنگـم.....
دلتـــنگ کســی کــ ه گـــردش روزگـارش بــ ه مـا کــ ه رسیـــد از گــردش ایــستـاد
دلتـــنگ کســـی کــ ه دلتــنگـــی ــــهایـم را نــدیـد
دلتــنگ خـــودم.....
خـــودی کــ ه مــدتـهاستـــ گــم کـــرده ام ...
گــذشتـــ دیـــگر آن زمـان کــ ه فـقـــط یکبـار از دنــیـا مـــی رفـتـیم
حـــالا یکبــار از شهــر مـــی رویــم
یــک بــار از یـــاد،
یــک بــار از دل،
و یــک بــار از دســتــــ ...
دلتــنـگــــی پــیـچیده نـیــستــــ ...
یــکـــ دل و یــکـــ آسـمون
و یــکـــ بــغض
و آرزو ــهای تـــرکــــ خـــورده !
بـــ ه همیــن سـادگــــی...
بــاران کــ ه مــی بـارد
تـــمام کـوچــ ه ــهای شهـــر پـــر از فـــریـاد مــن اسـتــــ ...
کـــ ه مـــی گــویـم: مــن تــنـها نــیـستــم, تــنـها منــتــــظرم پـــنـجــــره ی بــاران خـــورده ات را بــاز کــن
چــنـد ســطر پــس از بـــاران چـــشمـــ ـــهایم را بـــبـین کــ ه هـــوایــتـــ دیـــوانـ ه شـــان کـــردهدلــــم بـــرایــتـــــ تـــنـگــــ اســـتـــــ ....
دل مــن بــاور کــن ...
کــ ه خـــدا پــیـش مــن اســتــــ
دل مــن بــاور کــن ...
کــ ه خـــدا میـــدانـد راز انـــدوه مـــرا
کــ ه بــ ه غمــنـاکـــی یــکــــ بــغض عـجـیـبــــ
وسـعـتـــ ذهــن مـــرا پــــر کــــرده
و خـــدا مــــی دانـــد قــصـ ه رنـــج مــــرا
دل مــن بــاور کــن ...
کــ ه خـــدا پــیـش مــن اســتــــ
نــ ه هــوا ابـریـسـت ،
نـ ه بـارانـی مـی بـارد ...
پـس بـهـانـه ی دلـم
بـرای ایـن هـمـ ه سـنگیـنـی چـیـسـت...؟
زنـــــــهار میازار ز خـــــــود هــــیچ دلـــــــی
کز هیـــــــــچ دلـــــــی نیستـــــــــ که راهـــــــــی به خــــــــدا نیستـــــــ
وصال شیرازی
ܓܨ گمـاטּ مبــر ڪـﮧ فریـاد مـن بـه جـایـے نخـواهـد رسیـد ، همیـن ڪـﮧ خــدا بشنـود کافے سـت ܓܨ
گــاهـــــی دلـــتــــــ گــــرفـتـــ ه.....
نـمیـــدانــــی دردتـــــ را بــ ه کــ ه بـــگویــــی. ...
کـ ه بــشنـــود و نــشنیـــده بـگیــــرد...!!
دلــــــــــم گـــــرفـــتـــ ه اسـتــــ ...
شکــــــــستن "دل" به شکــــــستن استخــــــوان دنـــــــده می مانــــــد،
از بیرون همــــــه چیز رو به راهستــــــ،
اما هر نفـــــس، درد استــــــ که می کشــــــــی!
