خــدایا دل نمـی خـواهـم. بگیـــرش. پیشکــش!بــردار!
چـه می خــواهم کنـم دل را؟ ز دستــش شاکــی ام بسیـار!
بیـا بنشیــن کنــار من بــرایت درد دل دارم
تـــو هم دیگـــر نمـی خواهــی دل تنـگ مــرا انــگار!
خدایــا پــرسشی دارم جوابــم را بــده لطفاْ
بگــو آیا شکستـن هست سهم قلـب بـی آزار؟
نخ فــرش زمان جنـسش دروغ و پستــی و کبــرست
صـــداقت گـم شده در تـار و پــود قالــی این دار
همه دل ها شـــده از سنـگ اما ایــن دل ســاده
نمـی خـواهد شـود از خــواب خوبـی های خـــود بیـــدار
بـــرای خوبــی و لطف و محبـت مـی تپــد هـــردم
جفــا مــی بینــد اما کار خــود را می کنــد هـربار
دلـــم را می دهم دستـت دگـــر خــود دانـی و این دل
کســی آن را نمـی خــواهد در این دنیــای پــر اطــوار
من از دست دلـــم دارم شکایت خــود قضــاوت کن
خـــداوندا تــو راهـی پیـش پـای قلـب من بگــــذار
