دل مــن بــاور کــن ...
کــ ه خـــدا پــیـش مــن اســتــــ
دل مــن بــاور کــن ...
کــ ه خـــدا میـــدانـد راز انـــدوه مـــرا
کــ ه بــ ه غمــنـاکـــی یــکــــ بــغض عـجـیـبــــ
وسـعـتـــ ذهــن مـــرا پــــر کــــرده
و خـــدا مــــی دانـــد قــصـ ه رنـــج مــــرا
دل مــن بــاور کــن ...
کــ ه خـــدا پــیـش مــن اســتــــ
زنـــــــهار میازار ز خـــــــود هــــیچ دلـــــــی
کز هیـــــــــچ دلـــــــی نیستـــــــــ که راهـــــــــی به خــــــــدا نیستـــــــ
وصال شیرازی
ܓܨ گمـاטּ مبــر ڪـﮧ فریـاد مـن بـه جـایـے نخـواهـد رسیـد ، همیـن ڪـﮧ خــدا بشنـود کافے سـت ܓܨ
نـ ه تـو مــی مانـــی نـ ه انــدوه
و نـ ه هیــچ یــکــ از مـــردم ایــن آبـــادی
بــ ه حبــاب نــگران لــبــ یـــکــ رود قــسم
و بــ ه کـوتاهــی آن لحـظ‌ـ ه شـادی کـ ه گـذشت
غـصـ ه هــم خـــواهـد رفـت...
آنـچـنانــی کـ ه فـقــط خـاطــره ای خــواهـد مـانـــد
لحــظـ ه ها عـــریـانـنـــد
بـ ه تــن لحــظـ ه خــود جـامـ ه انــدوه مپــوشان هـرگـــز
تــو بـ ه آیـیـنــ ه ، نـ ه! آیـیـنــ ه بـ ه تــو خـیـــره شــده ستـــ
تــو اگـــر خـنـده کنـــی او بـ ه تــو خـواهـد خــنـدیــد
و اگــر بـغـض کنـــی
آه از آیـیـنــ ه دنـیــا کـ ه چـ ه هـا خــواهـد کـــرد
گنـجـ ه دیــروزتـــ ، پــر شـــد از حـسرتــ و انــدوه و چـ ه حـیـفــ!
بسـتــ ه هـای فــردا هـمــ ه ای کـاش ای کــــاش!
ظــرف ایـــن لحــظــ ه ولـیکن خــالــــی سـتـــ
سـاحـتـــ سیــنـ ه پــذیـرای چــ ه کس خــواهـد بــود
غـــم کــ ه از راه رسـیـــد در ایــن خــانـ ه بـــر او بــاز مـکن
تــا خـــدا یـکــ رگــ گـــردن بــاقـــــی سـتــ
تــا خـــدا مــانــده بــ ه غــم وعـــده ایــــن خــانــ ه مـــده! ....
کیـــوان شاهـبـــداغـــــی
من نـ ه عــاشق بـــودم !!
و نـ ه مـــحتـاج نـــگاهــی کــ ه بــلـغـزد بـــر من!!
من خــــودم بـــــودم و یـــک حـــس غـــریـــب
کـ ه بـ ه صـــد عــشق و هـــوس مــی ارزیــــد
من خــــودم بـــودم و هـــر پـــنـجره ای
کـ ه بـ ه سـرسبـــز تـــریـن نــقـطـ ه بـــودن وا بـــود
و خــــدا مــــی دانــد
بــــی کســـی از تـ ه دلبـــستـــگیـــم پــیـدا بــود
من نـ ه عـــاشق بـــودم
و نــ ه دلـــداده بـ ه افـــــکار پــــلیـد
من بـ ه دنــبـال نــــگاهــی بــــودم
کـ ه مــــرا از پـــس دیــــوانـگــــی ام مــــی فـــهمـد... !!!!
خــدا مــی خـــواست در چشمـان من زیـبـــاتــریــن بــاشــی
شــرابـــی در نــگاهت ریــخـت تـــا گیـــراتــریــن بــاشـــی
نـمــی گنــجـیـد روح ســرکشت
در تـنــگنـــای تـن
دلــت را وسعتــی بــخـشیــد
تــا دریــا تــریــن بــاشــی!!
تـــو را شــاعـر تـــو را عــاشق پــدیــد آورد ، قسمـت ایــن بــود
که در شـمـســی تــریــن منــظـومه مـــولانا تـریـن بــاشــی
مــقـدر بـــود خـــاکستـر شـــود زهـــد دورغیــنــم
تـــو را آمــوخــت هــمـچــون شعله بـــی پــروا تـریـن بــاشــی
خـــدا تـنـهای تـنـها بــود و در تـنـهایــی پــاکش
تــو را تــنـها پــدیـــد آورد
تــا تــنـها تـریـن بـاشــی !!!
در انتـهای هــر سـفر
در آییــنه
دار و نـدار خویــش را مــرور مــی کنم
این خــاک تیــره ایــن زمیــن
پاپــوش پــای خستــه ام
این سقــف کوتــاه آسمــان
سرپــوش چشـم بســتـه ام
اما خـــدای دل
در آخریــن سـفر
در آیــینـه به جـز دو بیــکرانه کــران
به جز زمیــن و آسمـان
چیــزی نمـانـده است
گم گشــتـه ام ‚ کجـا
ندیــده ای مــرا ؟
گنجشک با خدا قهر بود ...
روزها گذشت و گنجشگ با خدا هیچ نگفت .
فرشتگان سراغش را از خدا می گرفتند و خدا هر بار به فرشتگان این گونه می گفت:
می آید ؛ من تنها گوشی هستم که غصه هایش را می شنود و یگانه قلبی هستم که دردهایش را در خود نگاه میدارد…
و سرانجام گنجشک روی شاخه ای از درخت دنیا نشست.
فرشتگان چشم به لب هایش دوختند، گنجشک هیچ نگفت و ...
خدا لب به سخن گشود : با من بگو از آن چه سنگینی سینه توست.
