درد دل...

حـَـرفی که تــُوی دلـــ تــ بمــُونه و هیــــچ وَقـت نتـــونی بـــِـزنیش حــَـرف نیـست؛ درده...!

دلــم باران می خواهـد...

دلــم باران می خواهـد

بارانــی آرام ، اما طـــــــولانـی...

تا دسـت در دسـت قطـــره هایش

و پا به پای نمناکی اش...

تمام کــــوچه ها را ، با پاهایی بــــرهنه قـــــدم زنم...

من بغــض کنم ، آسمان ببــــارد...

آسمان بغــض کند ، من اشکــ بریـــزم

آنـــگاه هــــر دو آرام شویم....

تا ابد در دلت...

حــــرف هایی هستند که...

اگر نگـــویی می میـــــری

اگر بگـــویی می میـــــرند...!

تا ابـــــــد در دلت می ماننــــد

و با تـو زنــــــدگی می کنند

بی آنـــــکه گفته شوند...!

چشم هایت ، هرگز دروغ نمی گویند...

همیشه همه ی حرف ها را ، با آدم ها نزن...

گاهی بگذار ، حرف هایت را ؛ با چشمان شان از چشم های تو بخوانند...

زیرا چشم هایت ، هرگز دروغ نمی گویند...

درد های من...

دردهـــای مـن جـامه نیــستند تـا ز تـــن در آورم...

درد اینجاست...

یک قلب دارد...

حرف های تکراری...

ایـن روزهــا.... 

به قـــــول پنـــاهی

دروغ گفتــــن را خــــــوب یـاد گرفتــــــــــه ام

حــال مـ ــن خــــــــوب است

خــوبِ خــوب

فقـط زیــــاد تا قسمتــی هــــوای دلــ ــم طوفــــانی

همــراه با غبـــارهـای خستگـــــــــــــی ست

و فکـر مـی کنـــم

ایـن روزهـــا...

خــدا هـم از حـــرف هـای تکـــ ــراری مــ ــن خستـــه است

چـه حــس مشتـرکـــی داریــم مــ ــن و خـــدا

او...

از حــرف هـای تکـــ ـــراری مــن خستـــه است

و مـــن...

از تکـــ ــرار غـــــم انگیــز روزهــــایم...

به همه چیز شک دارم...

یک حــــرفهایی می مــاند بیـــخ ” گلـــوی” آدم ...

می مــاند و فــریـــاد هم نمی شـــود ...

بــغض هم نمی شـــود ...

بــغض یــــواشکی حتی ...

بغض آخـــر شـــب توی رختخــــواب که با اشــــک آرام نمی شــــود حتی ...

می ماند بیــــخ ” گلـــوی” آدم ، هیــــچ چیـــزی نمی شـــود...

اصلا می ماند و یک خنـــده هایی را ،

یک لـــذت هایی را کمـــرنگ می کنـــد ، می مانـــد ...

و سایــــه می اندازد روی هــــر چه بعــد از این !

 

************************************

پی نوشت:

دیـگه به همه چــیز شَــک دارم...

وقتی تـــو به دوســــت داشــتـنِ مـن یـــقیـن داشتی

و بـی بـــهانـه رفــتی...!

دل نوشته های من...

سلاممممممم

بعد یکی دو ماهی اومدم اینجا و دلمم تنگش بود ؛ خیلی دوست داشتم بیام ولی سر نمی گرفت نمیدونم چرا

حرفایی که بشه گفت زیادن ولی مجالش نیس و نمیشه بعضا

لازمه بعضی هاش همیشه توی دلت بمونه و به زبون نیاری که میشه دردسر

سعی میکنم بیشتر بیام....

دلتنگی هام با این نوشته ها ارضا میشه تا حدودی و آروم می گیرم....

هییییییییی

دلخوشی منم شده همینا دیگه