عشق با مداد...
عشـــــــق با مـــــداد!
چــ ه خــــوب مــــی شد اگر تو دنیا عشــــــــــق رو با مـــــداد نمی نوشتیم!
همه با مـــــــداد می نویسن که اگه روزی تو خوش خطــــــــی پیشرفت کردن پاکــــــش کنن!
اما وقتی پاکـــــــش می کنن این کاغـــــذ نیست که چــــــروک میشــــــ ه!
این یک قلـــــــبـــ ه.... برای هرکســــی که میخواد باشـــــ ه!
پاکــــنت رو محـــکم می کشـــــی روش!
یک وقتایــــــــی کاغــــــذ هـــــــیچ چیزش نمیشــــ ه!
یک وقتایــــــی چــــــروک میشـــــ ه!
یک وقتایـــــی پاره میشـــــ ه!
اما من عشـــــــق تو رو با خودکار تو دلـــم نوشـــتم!
حیف شد!
دلم رو شـــکوندی لاکــــش گـــــرفتم!
اما یکبار دیگه عاشـــــقتـــــــ شدم!
شدم مجــــــــنون!
اما این بار کار مجـــــــــنون رو تکــــــــرار کردم!
عشـــــــــق را روی سنگـــــــی نوشتم با دستــــــ خـــــــودم!
هزارسال میگذره ولــــــی هــــــنوز هرکــــــــی میاد می فـــهمــــــ ه که من عاشــــــقتـــــ بودم!
حـــــیف!
باد!
باد پاکــــــــش کرد!
به مـــــــــرور زمان!
.
.
.
.
.
.
.
تازه فــــــهمیدم مـــــــردم چه می گویند:
عشـــــــــق زمان را ازبین می برد و زمان عشـــــــــــق را!
