کوتاه نوشته...
سه شنبه, ۶ دی ۱۳۹۰، ۰۳:۱۱ ق.ظ
تو اینجایی ...
هیچ عقربه ای
حق ِ زیستن
ندارد
غروب ِ جمعه یعنی
همین نداشتنت
که نه هر هفته
که هر روز
تکرار میشود ....
خیال میکنی فراموشم کرده ای
اما من
با هر برگ ِ بی درخت
در تو تکرار میشوم
فرسایش ِ بی دلیل ِ اشک و باران برای چه؟
تو
روییدنی ترین بذر ِ ریشه دار ِ قلب ِ منی
سبز خواهی شد
حتی
بدون من ...
دور و برم پُر است از آدمهای ِ رنگی
که همیشه هستند
اما تو نیستند ...
قایق ِ کاغذی
عطر ِ تو را میبَرَد
و من
سیگار پشت ِ سیگار
خاطرات ِ تو را
دود میکنم
از شعر ِ لبریز ِ چشمهایت
جرعه
جرعه
نوشم کن ...
اسراف میکنم در دوست داشتنت
خدا
اسراف کنندگان ِ عاشق را
دوست دارد
هر روز
سیب ِ ممنوعه ی چشمهای ِ تو را
گاز میزنم !
پس چرا
تبعید ِ بهشت ِ دستانت
نمیشوم؟
دستهایمان را بهم قفل کن!
فقط یادت باشد
کلید را جایی بگذاری
که یاد هیچ کداممان نماند ...
