قــطره اشـکـــی بــدرقــ ه ی راهـــم کن...
یــکــــ قـــطره کــافــیـستــــ...!
بـــرای دخــتـــری کــ ه وقــتــی دلـــتـنـگــــ مـیـشــد
آسـمـان را بـــ ه گـــریــ ه مـــی انـــداخـــتـــــ...
قــطره اشـکـــی بــدرقــ ه ی راهـــم کن...
یــکــــ قـــطره کــافــیـستــــ...!
بـــرای دخــتـــری کــ ه وقــتــی دلـــتـنـگــــ مـیـشــد
آسـمـان را بـــ ه گـــریــ ه مـــی انـــداخـــتـــــ...
کــاش ....!
کـاش دلـــــم دنـبـال مـــرهـــم واســ ه زخـــماش نـبـــود...
کـاش سکــــوتــی مـثــل بـخـتــکـــ تـــوی حــــرفـاش نــبـــود...
رنــــگ تــنــهایـــی گــــرفــتــ ه هــمــ ه ی قـــافـیــ ه هـــام...
کـاش هـــمــ ه شعــــرای من اولـــش ای کـاش نــبـــود!
بــ ه راستـــی چــ ه سـخــت اســت خــنـدان نـگـ ه داشتــن لـبــــ هــا
در زمـــان گریـــستن قــلبـــــ هــا
و تــــظاهــر بــ ه خــوشحـــالــــی در اوج غـــمگیـنـــی
و چــ ه دشـــوار و طاقـــتـــ فـــرســاستـــــ
گـــذرانـــدن روزهـــای تــنـهایـــی
در حــــالـــی کــ ه تــــظاهــر مـــی کنـــی هیــــچ چـیـــز
بـــرایــتــــ اهـمـیـتـــــ نـــدارد ....
امـــا چـــ ه شیـــریــن اسـتـــ در خـــامـــوشـــی و خــــلوتـــــ
بـــ ه حــــال خــــود گـــریــــستـــن
دوســتـــــ دارمــــ .....
خـیـلــــی سـخـتـ ه بــ ه خـــودت بـگـــی
مـن فـــلانـــی رو فـــرامــوش کـــردم و دوســـش نــــدارم
در حـالــــی کــ ه قـلـبـتـــــ هنــــــوز دوســش داره
و فـــرامـــوشـــش نـــــکرده !!!
مـــداد رنـگـــــی ....
هـمــ ه ی مــداد رنـگـــی هــا مـشغـول بـــودنــد...
بــ ه جـــز مـــداد ســفـیــد ... هیــچ کـســـی بــ ه او کار نــمی داد...
هـمــ ه مـــی گفـتـنــد: " تـــو بــ ه هیــچ دردی نـمــی خـــوری .... "
یـــک شب کــ ه مـــداد رنـگـــی هــا... تــوی سیــاهـــی کاغــذ گـــم شـــده بــودنــد...
مــداد سفــیــد تـــا صبـــح کــار کـــرد... مــاه کـشـیــد... مــهتـــاب کـشیـد...
و آنــقدر ستـــاره کـشیـد کــ ه کــوچــک و کــوچــکتــر شــد....
صبــح تــوی جــعبــ ه مـــداد رنــگـــی جـــای خــالـــی او بـــا هیـــچ رنــگــــی پــر نــشـــد ...
خـــدایــــااااااااااا
پـــروردگــــارا !!
چــنـــد پـــرنــده کــوچــــکــــــ
امـــروز بــال و پـــر زنـــان
از بــرابــــرم عبـــور کـــردنــد
و صـــدای هـیـــاهـــوی شـــان
وجـــــودم را لــبـــریــــز ســاخــت
خــــدای خـــوب و مـــهربـــان !
شـــادمـانــــی این پـــرنــــدگان
بـــ ه من فـــرصـــتـــی داد
تـــا بــ ه خـــود بـیــنـــدیـــشم
و بــ ه یـــاد آورم کـــ ه
میـــتــوانــــم بـــا ســـادگـــی بــسیـــار
بـــا آنـــهایی کـــ ه در اطـــرافـــم
زنـــدگــــی مـــی کنـنـــد
شـــادمـانــ ه بــاشــم
از تـــو بــ ه خــــاطــر
تــــمام این فـــرصتــــــ ها سپــــاســـگـذارم
پـــرنــده ... قــفـس ... پـــرواز ...
|ღ| پــــرنـــده |ღ| هــــم کـ ه بــــاشـــی ....
وقـــتــــی عــاشـق قـفــس مـــی شــــوی
پــــــر زدن را فــــرامــــوش مــــی کـــنـی!!
سکوت...
ســـــــــــاکــتـــــــ کـ ه مـــی مانــی...
مـــی گــذارنــد بــ ه حـــساب جـــواب نـــداشـتـنـتـــــ!
عـــــــــــــــــــمراً ... بــفهـمـنـــد داری جـــان میـــکنــی تــا...
حرمـــتـــــــــ هـا را نـگـــ ه داری...
از میـــان مـــدادهـایـــم ...
"ســفـیـــد کـمــــرنـگ" را بــر مـــی گــزیــنــم ...
و حـــضـورم را نــقــاشـــی مـــی کنــم ...!
و ای کـاش بـــ ه زمـــانـــی بـر مــی گشتــیــــم
کــ ه تــنــــها غــــم زنـــدگـــی مــان
شـــکستــن نـــوک مـــدادمان بــــود ...
نمیــــــــدانی....
نــ ه!
نمیــــــــدانی...
هیــچـــکس نمـــیــدانـــد پـشــتـــــ ایــن چـــهـره ی آرامـــــ در دلــــم چـــ ه میـــگــذرد...!
نمیـــــدانی!!
کســــی نمـــیــدانـــد
اینــــــ آرامـــش ظاهــــــر
و اینـــــ دل نـــــــا آرامــــــ
چــــقـدر خــستـــ ه امــــــ میــــکنـــــد!!