بی فایـــده است ...!!!
از گیــرایـی چشمان تـــو ســــرودن
در کنار مـردمی که ...
عشـق را تنــــها در "خـط بـریــــل" لمس کـرده اند!
انـگار بخــــواهی، برای ماهــــی داخل تـُنگ
دریـا را به تـصویـــــر بکشی ...
فـقـــط خـودت را دلتــنگ تـــر می کند ...!!!
گاهــی آنقـــدر دلـــــ از زندگـــی سیــر می شــــود
که می خواهـــی تا سقف آسمان پـــــرواز کنی
رویـش دراز بکشی آرام و آســـــوده...
مثل ماهــــی حـوض خانه، که چنــــد روزیست روی آب است...
حتــی اگــر نباشـی و نمانـی...
چــون گلی بــر نسیـم روشن آب،
بــر آوار خــاطــراتم خـواهــی مانـد ...
از آن گلــ ـهایـی که، هـــرگــــز
عطــرِ نابـت فــــرامـوش نخـــواهد شــد...
چه خــوش است حـال مـــرغـی که قـفــس نـدیـده بـاشد ،
چه نکـــوتــر آنکه مـــرغـی ز قـفــس پــریـده بـاشد ،
پــــر و بـال ما بـــریـدنـد و در قـفــس گشـــودنـد ،
چه رهـا چه بستـه مـــرغـی که پـــرش بــریـــده بـاشد...
چند سال قبل،
فکر میکردم همیشه
باید کسی باشد
که حرف هایم را بشنود
و بعد این حرف ها مثل یک راز
بین من و او باقی بماند ...
اما حالا فکر می کنم،
بعضی از حرف ها را نمی شود به کسی گفت،
به هیچکس!
جز خـــــــدا…
مــراقب انـار دلـت بـاش...
بخـــواهـی یـا نخــــواهـی انـــار دلــی که تـــــرک بخــــورد،
دانه ـهایــــش را همـگان مــی بیـننـــد!
هـم‌چنــان حـالـــم خـوب نیـست!
احـساس می‌کنـم شکــست خـــورده‌ام،
در زمــان ُ در عــرض!
از کـه؟
صحبـت ِ کَس نیـست
نمــی‌دانــم ...
احـساس می‌کنـم،
کلمـه ی ابــد گنجـشک ِ وجـــودم را مسحـــور ِ چـشمان ِ خـــود کــــرده است!..
بـاز امـشب غــــزلـی کنـــج دلـم زنـــدانیــست
آسـمان شـب بــی حـــوصله ام طــوفانیــست
هیـچـکس تلخــی لبـخـــند مـــرا درک نکـــرد
هـای هـــای دل دیــــوانـه مـن پنـــهانیـــست
چنـد یـاد چمــن و حســـرت پـــرواز کنـم
بشکنـم ایـن قفـس و بـال و پــری بـاز کنـم
بـس بـهــار آمـد و پـــروانـه و گل مسـت شــدنـد
مـن هنـــوز آرزوی فـــرصـت پـــرواز کنـم
پـــرنـده گفـت: کــوچ
درخـت گفـت: آه... 
پــــرنــده کـــوچ کـــرد و رفـت تـا بهـــار
درخــت مـانــــد و انــتــــــظار!
