شبگیر...

دیگـــَر ایـטּ پنجـــِـره بـُگشـــاے ڪِـہ مـَטּ

بـہ ستــُوه آمـَده‌ اَم زیـטּ شبــ ِ تـَنگ

دیـــرگاهے ستـــ ڪِـہ دَر خانـہ ے مـَטּ خــوانده خــُـروس

ویـטּ شبـــ ِ تلــــخ ِ عبــُـوس

مے فــِشارد بـہ دلـــــ َم پاے درَنگ...

دیـــرگاهے ستـــ ڪِـہ مـَטּ در دلـــ ِ ایـטּ شام ِ سیــاه ،

پـُشتـــ ِ ایـטּ پنجـــِـره ، بیـــــدار و خـَموش ،

مانــده‌ اَم چشـم‌ بـــِـراه...

همـہ چشم و همـہ گوش:

مستـــ ِ آלּ بانگ دلاویــــز ڪِـہ مے آید نـَـرم

محـــو ِ آלּ اَختـــَـر شبـــتاب ڪِـہ مے سـُوزد گــَـرم

ماتـــ ِ ایـטּ پــَـرده‌ ے شَبگیـــــر ڪِـہ مے بازد رَنگ...

ھ. ا. سایہ

تلنگر بخورد ، می شکند...

دلــــ ِ مـَטּ

تـُنگ ِ بلـــــوریستـــ ڪِـہ یڪ ماهے قـــِـرمـز دارد...

یڪ تلنگـــُـر ڪِـہ بـہ ایـטּ تـُنگ بلـــــوریـטּ بخـُـورد ، مے شـِڪنَد

آبــَـش اَز پنجـــِـره چشمانَم مے ریــــزَد

ماهے سینـہ مـَטּ مے میــــرد...!

تنهایی ، نام دیگرِ توست...

پـاییـــــز ، نام ِ دیگــــر ِ انساלּ اَستــ...

و

تنـــــهایی ، نام ِ دیگــــر ِ پـاییـــــز...

مثل ویرانی هیروشیما...

و دلے را ڪِـہ ایـטּ همـہ تنـــهاستـــ ، ژاپنے ها قشنگ مے فهمـَند

مثل ویــــرانے هیـروشیماستـــ بعد ِ آלּ جَنگ هستـہ اے مثلا...

سیـد مهــــدے نقـبایے



گاهے از غــَـ ـــم مے شـود ویـــران دلـــــــ َم...

فصل دلتنگی...

هـَر پـاییـــــز رنگ ِ رویا مے گیـــرَد...

گونـہ هاے درختـــ ،

وقتے بـَرگ ها ، ســُـرخ مے شوَند اَز دلــــ تـَنگے...

دوست داشتنت چون باران...

حڪایتــ ِ باراלּ بے اماלּ اَستــ

ایـטּ گـُونہ ڪِـہ مـَטּ دوستَتـــ مے دارمــ...

شُوریـــده وار و پــَـریشاלּ باریــدَלּ

بــَر خـــَـزه ها و خیــــزاب ها

بـہ بے راهــِـہ و راه ها تاختـَטּ

بے تابـــ ٬ بے قــــَـرار

دریایے جُستـَטּ...

و بـہ سنگچیـטּ باغ بستـہ دَرے ســَـر نهادَלּ

و تـو را بـہ یـاد آوردלּ...

حڪایتــ ِ بارانے بے قــــَـرار اَستــ

ایـטּ گـُونہ ڪِـہ مـَטּ دوستَتـــ مے دارمــ...

شمـس لنگــِـرودے

نمی شود که نمی شود...

درد هایے هستــ ڪِہ

نمے شَود فــَـریادشاטּ ڪَرد

نمے شَود دَرمانــِـشاטּ ڪَرد

نمے شَود بہ ڪَسے گفتــِـشاטּ

نمے تواטּ بُغضــِـشاטּ ڪَرد

فقـَط بایـَد در تنـــہایے تحـَمُلــِـشاטּ ڪَرد

چـہ تَلــــــخ اَستــ واقعیتـــ ِ تنـــہایے ما...

مینای سخنگو

مرغ مینا پرنده‌ای کوچک است که قابلیت بسیار خوبی برای تقلید صدا دارد و این توانایی شگفت انگیز باعث شده‌ است که آدمی از سالیان بسیار دور به پرورش و نگهداری از این پرنده علاقمند شود.

تاریخ اهلی شدن آن چندان مشخص نیست اما به نظر می‌رسد که لا اقل سه هزار سال قبل این پرنده برای اولین بار در هندوستان اهلی شده باشد.

مینا پرنده‌ ای از خانواده سار «استوماتیده» است که به دو صورت وحشی واهلی یافت می‌شود و دارای نژادهای مختلفی است که معروف‌ترین این نژادها مینای گوشواره‌ ای و مینای معمولی است، نام این پرنده در زبان فارسی «مینا»، «مرغ مینا» و «مینای سخنگو» و «مرغ مقلد» است، در زبان عربی «المینه» و در زبان انگلیسی Myna، Mynah، Mina، Mynas، Minah و در زبان فرانسوی و اسپانیایی به آن Martin و در زبان آلمانی به آن Beo و در زبان ترکی Mina است.

نام «مینا» در حقیقت یک نام هندی است که ریشه‌ای سانسکریتی دارد و از زبان هندی به سایر زبان‌ها راه یافته‌ است. گونه وحشی این پرنده در جنگل‌ ها و دشت‌ ها پراکنده‌ است و گونه اهلی آن را می‌توان در بسیاری از خانه‌ ها مشاهده کرد.

مرغ مینا پرنده‌ای کاملاً اجتماعی و پر سر و صدا است که تا حدودی مانند سارها حالت تهاجمی دارد. اگر به هر دلیلی مورد آزار و اذیت قرار گیرد یا احساس خطر کند و به درختی نزدیک در حوالی لانه اش رفته، صداهای بسیار بلند و ناهنجاری را به معنای اعتراض از خود در می‌ آورد. آن‌ ها خود را سریعاً با محیط و شرایط اطراف شان تطبیق می‌دهند. بیشتر اجتماع آن‌ ها در زمین‌ های بایر و اطراف باغ‌ها می‌باشد.

از خلأ پر بود...

خـُودم را مے زَنم بـہ خیاباלּ هاے

شبـــ هاے...

سیــــگار هاے...

هاے هاے  ِ منے ڪِـہ اَز خـَـلأ پــُر بود...

همیـטּ طور بـَراے خـُودم مے خـَندم

همیـטּ طور بـَراے خـُودش اَشک مے آیـَد...

گروس عبدالملکیاלּ

اگر دیده ای بگو...

دیــــریست دَر هــَوای دلـــ ـَم پــَر نمی زَنی

در دست ِ من اگـــر قفسی دیـــده ای بگــُو...

 محسن یاری