پرنده... قفس... پرواز...

پـــرنــده ... قــفـس ... پـــرواز ...






|ღ| پــــرنـــده |ღ| هــــم کـ ه بــــاشـــی ....

وقـــتــــی عــاشـق قـفــس مـــی شــــوی

پــــــر زدن را فــــرامــــوش مــــی کـــنـی!!

قــَــ فــَـــ ســـــ ...

چـرا مــردم قـفـس را آفــریـدنـد ؟

چـرا پـــروانـ ه را از شــاخـ ه چـیـدنـد ؟

چـرا پــرواز هــا را پـــر شـکستــنـد ؟ چــرا آوازهــا را ســر بـــریـدنـد ؟

پــس از کشـف قـفـس پـــرواز پــژمــرد،

ســرودن بــر لــب بـلبـل گــره خـــورد

کـلاف لالـ ه ســردرگــم فـــرو مـــانـد،

شــکفـتــن در گـلـوی گـل گــره خـــورد

چــرا نـیــلوفـــر آواز بـلبـل بـ ه پـــای میــلـ ه هــای ســرد پــیـچیــد ؟

چــرا آواز غــمگیــن قـنــاری درون سیــنـ ه اش از درد پـیـچیــد ؟

چــرا لبــخنــد گل پــر پــر شـد و ریــخـت ؟

چــ ه شــد آن آرزوهــای بــهاری ؟

چــرا در پــشت میــلـ ه خــط خــطـی شــد صــدای صــاف آواز قــنــاری ؟

چــرا لای کتـــابــی ،‌خــشک کــردن بــرای یـــادگاری پیــچــکـی را ؟

بـ ه دفـتــرهــای خــود سنــجـاق کـردن پــر پــروانـ ه و سنـجـاقــکـی را ؟

خـــدا پــر داد تــا پـــرواز بـــاشد ،‌گلــویــی داد تــا آواز بـــاشــد

خـــدا مـــی خـــواست بـــاغ آسمـان هــا

بـ ه روی مــا همـیـشـ ه بــاز بـــاشــد

خـــدا بـــال و پـــر و پــــرواز شـــان داد

ولـــی مــردم درون خـــود خـــزیــدنــد

خـــدا هـفت آسمـان بـــاز را ســاخـت

ولـــی مـــردم قـفـس را آفـــریــدنــد!!

قـیـصر امیــن پـــور