هر وقت در زندگی احساس میکنی
به آخــــرِ خــط رسیدی برگــرد...
اما نمــــان!
فقط گذشته ات را نگاهی بیانداز
و بــــــرو برای جبـــران...
اگر در پسِ نگاهت، از ادامه ی راه جا ماندی؛
بدان حالا به آخـــر رسیده ای...
آنجایی که آینـــــده تمام می شود،
دقیقا آخــــرِ خطــــــــــــ...| است...
همیشه؛
رنجی برای کشیدن
غصه‌ای برای خوردن
حرفی برای نگفتن
شبی برای نیاسودن
دری برای باز نشدن
چشمی برای باریدن
کسی برای نیامدن
و البته
ذره ای نور برای ادامه دادن وجود دارد …
خـــدایا…
یا نــــوری بیفـکن یا تــــوری…
ماهـــی کوچـکت از تـــاریکـــی ایـن اقیــــانـوس مـــی تـــرســد…
آدمــ ـــها همه مــی پنــدارند که زنــــده انـد؛
بــــرای آنـــها تنـــها نـــشانه ی حیـــات؛
بخــــار گـــرم نفـســ ـــهایشان است!
کســـی از کسـی نمــی پـــرســـد : آهـای فلانـــی!
از خـــانه ی دلــت چه خبـــر؟!
گــــرم است؟
چــــراغش نـــوری دارد هنــــوز؟ ...
