ماهی ِ کوچک...

در بـــــرکـه‌ ات بـمانْ ماهـــی کـوچـک!

دریـا بــــــزرگ است بـــــرای تــــو...

ماهی کوچک...

اینکه مدام به سینه ات میکوبد...

قلب نیست...

ماهی کوچکی است که دارد نهنگ می شود!...

ماهی ای که طعم تنگ آزارش می دهد و بوی دریا هواییش کرده....

قلب ها همه نهنگانند در اشتیاق اقیانوس...

اما کیست که باور کند در سینه اش نهنگی می تپد؟!!!‏

صدای باد و بارونه...

صــدای بـــاد و بــارونـ ه

صــدای شُـرشُـر آروم نــاودونــ ه

یکــی داره تـــو تنــهایـــی

یـ ه شـعر تــازه می‏ــخونــ ه

خــودش تـنــها،

صــداش غمـگیــن،

دلــش کوچیــک،

غـمش انـــدازه دنــیـاست:

" دلـــم غمگیـــن و بی‏ــتابــ ه

مـث مـاهــی تـــوی یــک تـنــگ بـی‏ آبـ ه

دلـــم گنجـشک پـــر بستـ ه‏ س

تــک و تـنـهاست از ایـن بــی‏ همــدمــی خستـ ه‏ س

دلــــم یــ ه همـزبـــون مــی‏ خــواد

یـ ه دوست مهـربـــون مــی‏ خــواد

یـــکی بــاشـ ه دلـــم واشــ ه

مـث یــک نـقطــ ه روشن

تـــوی تــاریـــکی پیـــدا شــ ه

بـــبـار ای نــم‏ نـــم بـــارون

کــ ه بـــاز آبــــی بــشن ابـــرا

بتـــاب ای قـــرص مــاه نـــو

کــ ه روشن شــ ه دل ؛ تـنــها تــرین تـنــها

وسعت دریا...

کودکی که لنگه کفشش را دریا از او گرفته بودروی ساحل نوشت : دریـا دزد کـفش هـای من

مـردی که از دریــا مـاهـی گرفتـه بود ،روی مــاسه هـا نـوشت : دریـا سخـاوتـمـند تـرین سفـره هستـی

مــوج آمـد و جملات را بـا خـود شست .....

تـنــها بـرای من این پیــام را گذاشت که :

بـرداشت های دیـگران در مـــورد خــودت را، در وسعت خویــش حل کن تــا دریـــا بــاشـی

دچار یعنی...

دچـــار یعنی عاشق!!

و فکر کن کـ ِ چـ ِ تنهاست

اگر کـ ِ ماهی کوچکــ

دچــار دریای بی کـــران باشد

دچـــار باید بود ...

وگرنه زمزمه حیرت میان دو حرف حرامـــ خواهد شد

و عشــــــق صدای فـاصـلهــ هاست ...

فـاصـلهــ ـهایی که غرق ابهامند ...

« سهراب »