دوستت دارم...

دوست اَت دارمــ

آלּ طور ڪِـہ قاصــِـدڪ

باد را...

هایڪو / حسیـטּ سناپور

قاصدک بی مقصود...

در ڪِنار دل ِ سنگ ،

بـَرگ ِ خُشڪے بـہ شــَـقایــق مے گفت :

قصّــہ ے غُصّــہ ے یڪ قاصــِدڪ ِ بے مقصــُـود ،

باد را بــَرپا ڪَرد...

آرش منتظـــرے

قاصدک!

قاصــــدک!

هان ، چه خبـــر آوردی؟

از کجــــا وز که خبـــر آوردی؟

خـــوش خبـــر باشی ، امّا ، امّا

گـِـــردبادم و در مـن

بی ثمــــــر می گــــردی...

مهــدی اخــوان ثالـث

یادم رفت... یادت نرود...

امشب یادم رفت آرزویم را بگویم...

تو اما...

یادت نرود که آرزویی...

قاصدکی...

قـاصــدکــی

روی سنــگ فـرش خیـــابـان

در انـتـظار یــک دست ، یــک فـــوت

ایـن هـمـ ه رهـــگذر

کســی پـیـــامــی نــدارد بـــرای کسـی ؟!

قـصـ ه ی این همــه تـنهایــی را

قـاصــدک بـ ه کجــا خـواهـــد بــرد ؟! ....