آرامــ و صبـُـور و بی صـِـدا ؛ ماهی ها
دلــ تنگ ِ حصار ِ تُـنگ ها ؛ ماهی ها
با خاطــــره مبهم دریا دلــ خـُوش
در جاری اَشک خود رَها ؛ ماهی ها...
دکتر محمدرضا ترکی
آرامــ و صبـُـور و بی صـِـدا ؛ ماهی ها
دلــ تنگ ِ حصار ِ تُـنگ ها ؛ ماهی ها
با خاطــــره مبهم دریا دلــ خـُوش
در جاری اَشک خود رَها ؛ ماهی ها...
دکتر محمدرضا ترکی
نکند بـُـوی تــو را باد به هـر جا ببــرد
خــوش ندارم دل ِ هـر رهگــُـذری را ببــری...
زخـــ ــم ها بسیار اما نـُوشـداروها کم است
دلــــ❤ که می گیــــرد تمام سِحـــر و جـادوها کم است
رضا نیکوکار
نسیمی از ســرِ کویت گـــذر کـرد
و گیســویِ تـو را آشفته تـــر کـرد
به رویِ صـــورتت افــتاد مــویی
ببیـــن یک تارِ مـو شـــقّ القمــــر کرد...
بـــس که بد دیـــدم ز یاران به ظاهــــر خوب خود
بعـد از ایـن بر کودک دل سخت گیـــری می کنم
صائب تبـریـــزی
پدر خیال میکرد آدم وقتی در حجره خودش تنها باشد، تنهاست...
نمیدانست که تنهایی
را فقط در
شلوغی
میشود حس کرد!
هرگز حضور حاضر غایب شنیدهای
من در میان جمع و دلم جای دیگرست
سعدی علیه الرحمه
بـاز امـشب غــــزلـی کنـــج دلـم زنـــدانیــست
آسـمان شـب بــی حـــوصله ام طــوفانیــست
هیـچـکس تلخــی لبـخـــند مـــرا درک نکـــرد
هـای هـــای دل دیــــوانـه مـن پنـــهانیـــست
دلـم قلمــــرو جغـــرافیـای ویـــرانـی است
هـــوای ناحـیه ی ما همیـشه بــارانـی است
دلــم میـان دو دریــای ســـرخ مانـــده سیـاه
همیـشه بـــرزخ دل تنـگه ی پـــریـشانـی است
مهـار عقـــده ی آتشفـشان خــامــوشـــم
گـــدازه های دلــم دردهای پنـهانــی است
صفـات بغـض مـــرا فــرصت بــروز دهیــد
درون سیـنه ی مــن انفـجـار زنـدانــی است
تـــو فیــض یک اقیـانــوس آب آرامــی
سخـاوتــــی ، که دلــم خــواهـشی بیـابـانــی است
قیـصــر سـرز میـن مـن
نمـی دانــم چه مــی خـــواهـم بـگـــویـم
زبـانـــم در دهان بـاز بستــه است
در تـنـــگ قفـس بـاز است
و افـــسوس که بـال مــُــرغ آوازم شکسـتـه است....