بوی تو را...

نکند بـُـوی تــو را باد به هـر جا ببــرد

خــوش ندارم دل ِ هـر رهگــُـذری را ببــری...

از تو دلگیر می شوم...

مـن از غـــریـبه ها دلگیــــر نمـی شـوم

مــن از تـویـــی دلگیــــر مـی شــوم که مــی دانـی چقــــدر بـرایـــم عــزیـــــزی

امـا بـاز هم مــــرا درک نمـی کنــی

مــــرا نادیـــده مــی گیــــری

بـه مـن تــوجه نمـــی کنـی

و مـــرا جــز یک دوسـت ،

یک رهگــــذر نمـی دانـــی . . .

مرا می شکستی...

اگــر ماه بـودم به هـر جـا که بـودم

سـراغ تـو را از خــدا مـی گـرفتـم

 

وگـر سنـگ بـودم به هـر جـا که بـودی

سـر رهگــذار تـو جـا مـی گـرفتـم

 

اگـر مـاه بـودی به صـد نـاز شایــد

شبــی بـر لب بـام مـن مـی نشستـی

 

وگـر سنـگ بـودی به هـر جـا که بـودم

مــرا مـی شکستــی، مــرا مـی شکستــــی....

 

فـــریـدون مشیـــری

مـــاه و سـنـگ...

اگـــر مـــاه بــودم بـ ه هـرجـا کـ ه بــودم

سـراغ تــــــو را از خــدا مـی گـرفـتـم

وگـــر سـنـگ بـودم بــ ه هـر جـا کـ ه بــودی

سـر رهـگـذار تــــــو جـا مـی گـرفـتـم

اگـــر مـاه بـودی بــ‌ ه صـد نــــاز شـایـد

شبـــی بـر لـب بــام مـــن مـی نـشـسـتــی

وگـــر سـنـگ بـودی بــ ه هـرجـا کـ ه بـودم

مـرا مـی شـکـسـتــی، مــرا مـی شـکـسـتــی


فـریـدون مـشـیـری

قاصدکی...

قـاصــدکــی

روی سنــگ فـرش خیـــابـان

در انـتـظار یــک دست ، یــک فـــوت

ایـن هـمـ ه رهـــگذر

کســی پـیـــامــی نــدارد بـــرای کسـی ؟!

قـصـ ه ی این همــه تـنهایــی را

قـاصــدک بـ ه کجــا خـواهـــد بــرد ؟! ....