دلت که می گیره...

بعضــی وقتـا کـ ه دلتــــ مـی گیــره ...

خیلـی بـده ...

اما بـد تــر از اون ایـنـ ه کـ ه کسـی رو نـداشتـ ه بـاشـی بـاهـاش درد و دل کنــی ...

اینـ ه کـ ه تنــهایـی رو سخـتـــ میـکنـ ه

پس چرا در دنیا دل من تاریک است...؟

در قــدمـگاه خـیـال

زیـــر سـایــ ه ی نــهال

پــیـش آنــان کــ ه دلـــم بــا آنـــهاست

مـــی خــنـدم

مــن کــ ه ایــنـجا مستـــم

پــس چـــرا در دنــیـا دل مــن تــاریــک است؟

دل مــن مـــی گیــــرد؟

از تـــنـهایــــی خــــود در دنــیـا خــنـده ام مـــی گیــــرد

...

دلم گرفته است...

گــاهـــــی دلـــتــــــ گــــرفـتـــ ه.....

نـمیـــدانــــی دردتـــــ را بــ ه کــ ه بـــگویــــی. ...

کـ ه بــشنـــود و نــشنیـــده بـگیــــرد...!!

دلــــــــــم گـــــرفـــتـــ ه اسـتــــ ...

ساده بودم...

ســـادگـــــی ....





تــنـهـــا وجـــ ه مشـــتـــرکــــ بــیــن مـــا

ســـاده گــــی مــان بــــود ... !!!

من ســـاده بــــودم کـــ ه دل بــــستــــم

و تــــو ســــاده بــــودی کـــ ه از ایـن دل بـــستـگـــــی

بـــا ســـاده گـــــی تــــمام

چــــشم پـــوشیــــدی ... !!!

رد پای دلتنگی...

ردپــای دلتـــنـگـــی....




پــنـهان کـــردن اشـک پــشت لبـــخنـد خیـلـــی سختـ ه !!!

ایــنـکـ ه بــغض داشتــ ه بــاشـــی

و این کــ ه خـــودت را در هجــــوم تــنـهایـــــی ســرپــا نـگــ ه داری

و دائـــم بــ ه خـــودت بـگـــی قـــوی بــاش

ولـــی مــــی دونـــی کــ ه قـــوی نیــستـــی

و دلــت اونـــقـدر گـــرفتــ ه و تـــو سیـنـ ه سنـــگینـــی مـــی کنــ ه

کــ ه احـــساس خـفگـــی بـــهت دست میـــده










اونـــجـاست کــ ه میـــخـواهـــی بــا تـــمام وجـــودت

فــریــاد بـــزنــــی فــریـــاد...!!!

امـا بــغـض راه فـــریـــاد تـــو بـستــ ه

و تـــو هــمچنـــان ســـکوتـــــ مـــی کنـــی ، ســـکوتـــــ !!!

دل پاییزی ام...

دلـم امــروز بــی رنــگ است

هــوایــش آفتـــابــی نیــست !

کمــی تـــا قسمتـــی غمـگیــن

دلــــم امــروز طـوفــانی است

دل پائــیـزی ام امـــروز گرفتـ ه ، ابـــری است و ســـرد

تــــمام کوچـ ه هـــای او پـــر است از بـــرگ هـــای زرد

ولـــی من مــطمئـــن هستـــم کـ ه از غــصـ ه نمـــی مـیـــرد

مـــدارا مـــی کنــم بـــا او ،‌خــــودش آرام مــی گیـــرد


دلـــــم ایــن قـــدرهـا بـــد نیـــست ،

نــــمـی رنـجـم از او اصلا !!

هـــوایـــی مـــی شود گاهـــی ،

دلـــــم را مــــی شنــــاســم مــن !!

اگــر از ابـــر هــای او بـبـــارد نـم نـم بــاران

دوبـــاره مـــی شـود زیــبـا شبـیـ ه آبــی دریـــا!!

ادمــک اخــــر دنـیـــاست بــخنــــد...

ادمـک مـــرگ همیــن جاست بـخنــد

دست خطـــی که تـــو را عــاشق کــرد،

شوخیــ ه کاغـذیـ ه ماست بـخنــد

ادمــک خـل نـشوی گریـ ه کنــی

کل دنـیــا یـ ه ســراب بــخنــد

ان خـــدایــی کـ ه بــزرگش خــوانــدی

بـ ه خــدا مـثلـ ه تــو تـنـــهاست بـخنــد

ادمــک تـنــها نـشیــن، پــــرواز کن

عشــق را از جـهان اغــاز کن

ادمـــک آسـمـان در بــر گیـــر

مـــرگ در کمیــن است،

دفتـــر عشق را دوبـــاره بــاز کن

ادمـــک تـنــهایـــی سختـ ه بــخـــدا

دل من میــگیــره ایـنــجا بـخــدا

ادمــک دلـــم بـــرات تـنـــگ شده است

ادمـــک قـــدر تــو رو دارم بـخـــدا

فــکر کن درد تـــو ارزشمـنـــد است

فـــکر کن گریـ ه چـ ه زیــبـاست، بــخـنـــد

تـــازه انـــگار کـ ه فـــرداست ، بـــخـنـــد

راستـــی آنـچـ ه بـ ه یـــادت دادیـــم

پـــر زدن نیـــست کـ ه درجـــاست ، بــخـنــد

آدمـــک نــغمـ ه ی آغـــاز نـخــوان

بـ ه خـــدا آخــر دنـیـــاست ، بـخـنـــد....

تــنـهایـــی...

دلـــم گاهـــی مـی گیـــرد

گاهـــی مــی ســوزد

گاهـــی تـنــگ مـــی شــود

و حتـــی گاهـــی ...

گاهـــی نـ ه خیـلـی وقـــت هــا

مــی شکنــد ....

امــا هنــــوز مــــی تـپــد

بـــرای یک لحـــظه دیــدن تــــو

رها رها رها من...

این شعرو خیلی دوست دارم ، هر وقت دلم میگیره و بعضی چیزا یادم میره میخونمش تا برام یادآوری بشه ....

نه بسته ام به کس دل

نه بسته کس به من دل

چو تخته پاره بر موج

رها رها رها من ....

ز من هر آن که او شد

چو دل به سینه نزدیک

به من هر آن که نزدیک

از او جدا جدا من ...

نه چشم دل به سویی

نه باده در سبویی

که تر کنم گلویی

به یاد آشنا من ...

ستاره ها نهفتند

در آسمان ابری

دلم گرفته ای دوست

هوای گریه با من ...