نمی شود که نمی شود...

درد هایے هستــ ڪِہ

نمے شَود فــَـریادشاטּ ڪَرد

نمے شَود دَرمانــِـشاטּ ڪَرد

نمے شَود بہ ڪَسے گفتــِـشاטּ

نمے تواטּ بُغضــِـشاטּ ڪَرد

فقـَط بایـَد در تنـــہایے تحـَمُلــِـشاטּ ڪَرد

چـہ تَلــــــخ اَستــ واقعیتـــ ِ تنـــہایے ما...

دَردهای ِ مُشتَرک...

اَز وقتے فهمیــدم با خیلــے از آدمــ ـها دَردهاے مـُشتـَـرڪے دارمــ ،

یـاد گــِـرفتم دیگـــَـر  وسَـط اَحــوال پـُـرسے ها ، همیـشـہ راستــَـش را نگــویم…

یـاد گــِـرفتم، خیلے خـُوب نـباشم و بگــویم خـُـوبم…!

هـــر غــَـ ــم رد ِ چــُـروڪے اَنـــداختـہ بـہ ایـטּ پیــــڪَر پیــــر...

دل سیرم از زندگی...

گاهــی آنقـــدر دلـــــ از زندگـــی سیــر می شــــود

که می خواهـــی تا سقف آسمان پـــــرواز کنی

رویـش دراز بکشی آرام و آســـــوده...

مثل ماهــــی حـوض خانه، که چنــــد روزیست روی آب است...

باز امشب...

بـاز امـشب غــــزلـی کنـــج دلـم زنـــدانیــست

آسـمان شـب بــی حـــوصله ام طــوفانیــست

هیـچـکس تلخــی لبـخـــند مـــرا درک نکـــرد

هـای هـــای دل دیــــوانـه مـن پنـــهانیـــست

مرا با من رها کنید...

خـستــه ام ....

خـستــه تـــر از تـمام خستگــی هایــم ...
بسان بیـابـان خشکــی که خــو گـــرفتـه بـاشـــد به خشکسـالــی

و در خـواب هـم نــدیـده بـاشــد خنـکای آب را

بسان خـاری بــی تــصـور بـاران
... خـستــه ام ....
مـــرا بـا مـن رهـا کنیــد اگـــر بـاران نیـستیـــد....

تو نمیدانی... نه...

مـن گمان میـکـــردم رفتنـت ممـکن نیـست

رفتنـت ممکـن شد بـاورش ممکـن نیـست

تــو نمیــدانـی نـه...

که چـه حســی دارد خـلاء جـای تـو را حـس کــردن

و ایـن درد همه جــان مــرا میــکاهـد

تــو نمیــدانـی نـه...

...

تلخ بود اما عادت شد...

سـاده بــود واژه رفتــن

امـا... تـلــــخ شـد...!!!

نبـودنــت سخـت بــود

امـا... عــادت شـد...!!!

هنوز هم دریاست...

یـادت هسـت...؟

گفتــه بـــودم دلـــم دریـاست

گاهــی ساکـــت و آرام

گاهــی طـوفانــی و مــوّاج

دل مــن

هنـــوز هم دریـاست

امـا

دریـــای خــون!

اُمید تازه میخواهم...

بــر لبـــانـــم غنچـــه لبخنـــد پــــژمـرده است

نغمــه ام دلگیــــر و افســـرده است

نــه ســـــرودی؛ نــه ســــروری

نــه همــــاوازی نــه شـــــوری

زنــدگــــی گــویـــی ز دنیــا رخــت بــر بستـــه است

یــا که خــاک مــــرده روی شهــــر پــاشیـــده است

ایــن چه آییـنــی؟ چه قانــونـــی؟ چه تدبیـــری است؟

من از این آرامـــش سنگیـــن و صامــت عاصیــــم دیگـــــر

من از ایــن آهنـــگ یکســــان و مکـــــرر عاصیــــم دیگــــر

من ســـــرودی تـــازه مــی خــــواهـــم

جنبـشـــی؛ شـــوری؛ نشاطـــی، نغمــه ای، فــــریادهایی تـــازه مــی جـــویــم

مـن به هــــر آییـــن و مسلک کــو، کســـی را از تلاشـش باز دارد یــاغیــم دیگــــر

من تـــو را در سینه امیـــد دیـــرین سال خــــواهـم کـشت

من امیــــد تـــازه مــی خــــواهـم....

از تو دلگیرم...

... از تــــو دلـــ گیــــرم ...





دلــم میـخـواد ببیـنمتــ بـازم بخـنــدی تـو نـگام

آخـ ه فقـط تـو میـدونـی از زنـده بـودن چـی میـخـوام

دلــم بهـم میگفتــ تـو رو میشـ ه یـ ه جـور دیگـ ه خـواستــ

آخـ ه فقـط قلبــ تـوئـ ه کـ ه بـا مـن اینـقـدر سـر بـ ه راستــ

از تـو دلگـیــرم کـ ه نیـستــی کنـارم ...

مـن دارم مـی‌میـرم تـو کجـایــی مـن بـاز بـی قــرارم

میـدونــی جـز تـو کسـی رو نـدارم ...

بـاورم نمیشـ ه اینقـدر آسـون رفتـی از کنـارم

تـرانـ ه سـرا : رشیـد رفیعـی


اینم اهنگشه با صدای محمدرضا هدایتی خیلی قشنگه و من دوستش دارم

Az Tu Delgiram