دُعایمــ ڪُـטּ!
چـِشماטּ تـــو ، گـُل آفــتابگــــرداننـد!
بـﮧ هــر ڪُجا ڪِـﮧ نـِـگاه ڪنے
خـُـدا آنجــاست!
حسیـטּ پناهے
در آسمان آبے دلـــ ـم ، جایے براے اَبــ☁ـرها نیـست
مــادرمــ ! دُعایمــ ڪُـטּ
ڪِـﮧ با دُعایت، دلـــ ـم خانـﮧ دردها نیـست
هــر انسانے عَـطـــرے خــاص دارد!
گاهے ، عجیب بــوے خـُـدا می دهد "مــادر"
دلــ ـنوشت : وقتــی درد ِ دلتنگے تمام وُجــودم را فــَـرا مے گیــرد ، مُخـــدر آغـُـوشت ڪُجاست...؟ (ツ)
