سلاممممممم
بعد یکی دو ماهی اومدم اینجا و دلمم تنگش بود ؛ خیلی دوست داشتم بیام ولی سر نمی گرفت نمیدونم چرا 
حرفایی که بشه گفت زیادن ولی مجالش نیس و نمیشه بعضا
لازمه بعضی هاش همیشه توی دلت بمونه و به زبون نیاری که میشه دردسر 
سعی میکنم بیشتر بیام....
دلتنگی هام با این نوشته ها ارضا میشه تا حدودی و آروم می گیرم.... 
هییییییییی 
دلخوشی منم شده همینا دیگه 
داره بــارون میاد کـوچه بازم لبــریــزه احسـاسه
هنـــوزم نـم نـم بــارون صـــدای ما رو میشنـاسه
همیـن دیـــروز بود انـــگار تـو با من تـو همیـن کــوچه
میگفتــی زنـدگـــی وقتــی تـو با من نیستــی پــوچه
آهــای بــارون پــائیـــزی کـی گفته تــو غــم‌انگیـــزی
تــو داری خـاطـــراتم رو تـو ذهـن کـوچه مـی‌ریــزی
داره بــارون میاد کـوچه بازم لبــریــزه احسـاسه
هنـــوزم نـم نـم بــارون صـــدای ما رو میشنـاسه
تــوی تقویـم ما دو تـا بهـــار از غصه مــی‌سـوزه
واسـه ما اول پــائیـــز هنـــوزم عیـــد نـــوروزه
آهــای بــارون پــائیـــزی کـی گفته تــو غــم‌انگیـــزی
تــو داری خـاطـــراتم رو تـو ذهـن کـوچه مـی‌ریــزی
تــرانه سـرا: امیـــر ارجینـــی
آه..
منم قاتل این شـاپـــرک خسته
خوابیده در این پیله ی تنگ
خســـته از جنگ و جدال
با خــفـاش های بیدار در شب تار
شاپرک تنـــها بود و بی خـبر از آن وقت که من
پیله اش را روی سقـف سـیاه زمـانه رهــــا کردم
گویی بعد من بهمنی از فراسوی زمـان او را با خود بـرد
و او هنوز خوابـــیده در پیله
بـی خــبر از سرنوشــت
می اندیشید به پــــرواز بعد از تولـــد دوبــاره ی خویــش..
و امـــــروز
به آرزویم رسـیـدم
در کلاس تنــها هستم
با تخته ســـیاه و چند گـچ
با شوق میگیرم گچی در دست
می دوم به سوی تخــته سیــاه
عــــیــن را می نویسم
و در پی اش شــــــیــن را
و به قــاف که رسیدم
زنگ خورد
در اینجا بود که فهمیدم
عشقـــــ
همـه جا
حتی بر تخته سیاه کلاس هم
نــاتمام می ماند.
گاهــــــی هـــــــزار خـــــــط هم که بنویسی ،
باز هم سنگینی حـــــرفهایــــــــی را در دلتـــــــ حس خواهی کرد،
حـــــرفهایی که نه می توانی به کسی بگویی و نه اینکه آنرا بنویســــــــی ...
گفتـــ ه ها ، قطـــــــره ای از دریای نگفتــــ ه هاست ...
نمیدانـــــم شاید باید چاهــــــــــــی پیدا کرد ...
اگــر چـ ه بـین مــن و تــو هنــوز دیــوار اسـتــ
ولــی بــرای رسیــدن بــهانـ ه بسیـار اسـتــ !!
بــرآن سـریـم کـزایـن قـصـ ه دسـتــ بـرداریـم
مـگــر عــزیــز مـن !
ایــن عـشق دسـتــ بـردار اسـتــ !!
کسـی بـ ه جــز خـودم ، ای خـوب مـن چـ ه مــی دانــد
پپکـ ه از تــو ، از تــو بـریـدن چــقدر دشــوار اسـتــ !!
مـخــواه مـصلحـتــ انـدیـش و منـطقــی بـاشــم
نمــی شـود بـ ه خـدا ، پـای عـشق درکـار اسـتــ!!
درآستـانـ ه ی رفـتـن در امتــداد غــروبــ
دعـای مــن بـ ه تــو تـنها خـدانـگهدار اسـتــ
کسـی پـس از تــو خـودش را بـ ه دار خـواهـد زد
کـ ه در گــزینـش ایــن انـتخابــ ناچـار اسـتــ
هـمان غــروبــ غــریبـانـ ه گـریـ ه خـواهـی کــرد
بــرای خـاطــره ـهایــی کـ ه زیــر آوار اسـتــ !!!
(محـمـدسلـمانــی)
نـ ه تـو مــی مانـــی نـ ه انــدوه
و نـ ه هیــچ یــکــ از مـــردم ایــن آبـــادی
بــ ه حبــاب نــگران لــبــ یـــکــ رود قــسم
و بــ ه کـوتاهــی آن لحـظ‌ـ ه شـادی کـ ه گـذشت
غـصـ ه هــم خـــواهـد رفـت...
آنـچـنانــی کـ ه فـقــط خـاطــره ای خــواهـد مـانـــد
لحــظـ ه ها عـــریـانـنـــد
بـ ه تــن لحــظـ ه خــود جـامـ ه انــدوه مپــوشان هـرگـــز
تــو بـ ه آیـیـنــ ه ، نـ ه! آیـیـنــ ه بـ ه تــو خـیـــره شــده ستـــ
تــو اگـــر خـنـده کنـــی او بـ ه تــو خـواهـد خــنـدیــد
و اگــر بـغـض کنـــی
آه از آیـیـنــ ه دنـیــا کـ ه چـ ه هـا خــواهـد کـــرد
گنـجـ ه دیــروزتـــ ، پــر شـــد از حـسرتــ و انــدوه و چـ ه حـیـفــ!
بسـتــ ه هـای فــردا هـمــ ه ای کـاش ای کــــاش!
ظــرف ایـــن لحــظــ ه ولـیکن خــالــــی سـتـــ
سـاحـتـــ سیــنـ ه پــذیـرای چــ ه کس خــواهـد بــود
غـــم کــ ه از راه رسـیـــد در ایــن خــانـ ه بـــر او بــاز مـکن
تــا خـــدا یـکــ رگــ گـــردن بــاقـــــی سـتــ
تــا خـــدا مــانــده بــ ه غــم وعـــده ایــــن خــانــ ه مـــده! ....
کیـــوان شاهـبـــداغـــــی
قــول داده ام...
گاهـــــــی
هــر از گاهـــــی
فانـــــوس یـــادتــــ را
میــــان ایــن کـــوچـ ه هــای بــــی چــــراغ و بــــی چـلچـلـــ ه، روشــن کنــــم
خیـــالتـــ راحــــتـــ! مــن همـان منـــــم؛
هنــــــوز هــــم در ایــــن شبــــ هـــای بــــی خــــوابــــ و بــــی خـــاطـــــره
میــــان ایـــن کـــوچـ ه هـــای تـــاریـــکــــ پـــرسـ ه مـیـــــزنـــم
امـــا بــ ه هیــــچ ستــــاره‌ی دیـــــگری ســـلام نــخـواهــــــم کـــرد ....
مـــرا بــبـخــش
کـ ه گـاه و بــیــگـاه
دلــ ــم هـــوای تــــرا مـــی کنــــد!!
مـــرا بــبـخــش
کـ ه چـشـــم هــایـــم، هنــــوز منـتـــظر اسـت تـــا تــــو بـیـایــــی...
مـــرا بــبـخــش
کـ ه یــادداشت هــای روزانــ ه ی صفحـــه ی دلـــ ــم...
بــا مـــداد خــــاطـرات تـــو نـــوشتـــ ه مـــی شـــود...
مـــرا بــبـخــش...
کـــ ه
هنـــــــوز ...
دیـــوانــ ه وار دوستـــــتـــــ دارم...
امـــروز روزی بـــود کـ ه ایـــن دلـــنـوشـتـ ه هـــا آغـــاز شـــد ........
ایــن تـــاپیــکـــ بــهانــ ه ی کـــوچـــکی شـــد بــــرای ثـبـــت حـــــرفـای دل مـن ....
امـیـدوارم بــازم بــاشــم و بــازم بــا دوستــــای خـــوبــم ایــنـجا رو خـــط خـــطی کنـــم ....
بـــرای ســـلامتــی هـــر کـــی کـ ه دوستـــش داری یـ ه صــلـوات بــفرسـت 
