هجـــر تـو کـرده خـــزان ؛ فصـل همه عمـــر ما...

نشان از بی نشانی

من نشانی از تو ندارم،

اما نشانی ام را برای تو می نویسم: در عصرهای انتظار،

به ‏حوالی بی کسی قدم بگذار خیابان غربت را پیدا کن

و وارد کوچه پس کوچه های ‏تنهایی شو کلبه ی غریبی ام را پیدا کن ،

کنار بید مجنون خزان زده و کنار مرداب ‏آرزوهای رنگی ام!

در کلبه را باز کن و به سراغ بغض خیس پنجره برو!

حریر ‏غمش را کنار بزن!

مرا خواهی دید با بغضی کویری که

غرق عصاره ی انتظار پشت ‏دیوار دردهایم نشسته

-------------------------------------------------------------

امام زمانم ...

مرا ببخش ...  

نمیدونم با دل سیاهم چه کنم من ؟!

حرف و عمل که یکی نیس را چه کنم ؟!

دعایی از امام زمان (عج) در ایام گرفتاری

حضرت حجت (عج)، دعایی را به مرحوم آیت الله سید مرتضی کشمیری یاد دادند تا در ایام گرفتاری‌های زندگی خوانده شود.


مرحوم آیت الله سید مرتضی کشمیری از عرفای به نامی است که بزرگان او را قبول داشته و کراماتی از او نقل کرده‌اند؛ ایشان از وجود نازنین امام زمان یک دعایی را شنیده و نقل می‌کند که حضرت به من فرمودند؛ هر وقت به بن‌بست رسیدی این دعا را بخوان :


«یا مَن إذا تضایقتِ الأمورُ فَتحَ لها باباً لم تَذهَب الیه الأوهامُ صَلِّ علی محمد و آل محمد و افتح لأموریَ المتضایقةِ باباً لم یَذهَب الیه وَهمٌ یا ارحم الراحمین»


در این دعا بر خداوند عرضه می‌داریم:

« ای خدایی که وقتی حلقه‌ های بلا به هم گره می‌خورد و انسان را در فشار قرار می‌دهد ؛ در این زمان دری را به روی بندگان باز می‌کند که فکر و وهم بشر هم به آن جا نمی‌رسید. خدایا صلوات خود را بر محمد و آل محمد نازل فرما و مرا که در بن بست گیر کرده‌ام، تو خودت راهی برایم باز کن که به عقل من نمی‌رسد»